Inne wydania:
Wielka powieść Wiesława Myśliwskiego
Narrator w monologu skierowanym do tajemniczego przybysza dokonuje bilansu całego życia. W jakim stopniu sam wpłynął na swój los, a jak bardzo ukształtowały go traumatyczne doznania z dzieciństwa i zakręty polskiej historii? Powieść Myśliwskiego to swoista medytacja nad rolą przeznaczenia i przypadku w ludzkim życiu. Piękna, mądra książka, do której chce się powracać.
Nagroda Literacka NIKE 2007.
Nagroda Literacka Gdynia 2007.
Książka roku 2006 ,,Magazynu Literackiego KSIĄŻKI".
Wiesław Myśliwski jest autorem dwukrotnie uhonorowanym Nagrodą Nike (Widnokrąg w 1997 r. i Traktat o łuskaniu fasoli w 2007 r.). Jego utwory były wystawiane na scenach teatrów, a także w Teatrze Telewizji i Teatrze Polskiego Radia, jak również filmowane (Przez dziewięć mostów, Pałac, Klucznik, Kamień na kamieniu). Najnowsza powieść Wiesława Myśliwskiego, Ucho Igielne (październik 2018), to poruszająca medytacja nad ludzkim losem, pamięcią i historią.
Informacje dodatkowe o Traktat o łuskaniu fasoli :
Wydawnictwo: Znak
Data wydania: 2022-04-13
Kategoria: Literatura piękna
ISBN:
Liczba stron: 448
Język oryginału: polski
POLECANA RECENZJA
TRAKTAT O ŁUSKANIU FASOLI
Traktat o łuskaniu fasoli to ostatnia powieść w dorobku 75-letniego Wiesława Myśliwskiego, który uważany jest za jednego z najwybitniejszych przedstawicieli tzw. nurtu chłopskiego w prozie powojennej. Tym razem książka pisarza przybrała formę monologu. Myśliwski przedstawia losy bohatera, któremu nie nadał imienia. Pewnego dnia odwiedza go tajemniczy nieznajomy, który chce kupić fasolę. Bohater podczas łuskania fasoli relacjonuje w monologu całe swoje życie.
Książka Myśliwskiego to wspomnienia z dzieciństwa bohatera, a także zapis wewnętrznej walki z myślami i wyraz tęsknoty ...
więcej
Kup książkę Traktat o łuskaniu fasoli
Sprawdzam ceny dla ciebie ...
Cytaty z książki
REKLAMA
Zobacz także
Traktat o łuskaniu fasoli - opinie o książce
Niesamowita opowieść o kimś kto został zupełnie sam i próbuje wracać wspomnieniami do przeszłości, niekoniecznie przywołując zawsze tylko te miłe zdarzenia.
Co za wspaniała opowieść! Dużo mądrych słów, dużo informacji, prawdziwe, szczere, trafiające do zwykłego człowieka opisy przypadków z życia. Żałuję tylko, że osoba, z którą główny bohater łuskał fasolę, była tak niemrawa. Bo przecież ten pan tak pięknie opowiada... Chciałoby się dowiadywać o nim więcej, zachęcać do rozmowy, do rozważań, chciałoby się stać jego najlepszym przyjacielem, bo mimo tego, że pan ma psy, wydaje się być taki samotny.
Autor książki stworzył wspaniały klimat-klimat spokojnej okolicy, nad rzeczką, przy domkach letniskowych, gdzie nic nie zakłóca ciszy i spokoju. Ten klimat podkreślają wspomnienia głównego bohatera, który wtajemnicza nas w cały rytuał łuskania fasoli, kiedy matka zapalała lampę przed domem i cała rodzina skupiała się w jednym miejscu.
Bardzo wzruszająca, bardzo ciepła książka... Taka akurat na jesienne dni. Taka akurat do rozgrzania serca.
Pozycja, przy której czytaniu człowieka przechodzi dreszcz. Ale jest to pozytywny dreszcz emocji, pojawienie się którego zwiastuje iż treść będzie nas zaskakiwała do samego końca, do ostatniej postawionej kropki. Bohaterem książki, który dokonuje w swoim niezwykłym monologu bilansu swego życia jest sam autor, który w taki sposób wspomina swoje życie. Pokazuje, że czasy, w jakich dorastał nauczyły go wiele o życiu. Jedynie praca, czasem naprawdę ciężka mogła zagwarantować byt człowiekowi w ciężkich czasach. Codzienne dylematy ukazane w niezwykły sposób, codzienna praca, myśli. Nie ma tu przekłamania ani sprytnego sposobu pozyskania czytelników. Czysta prawda wylana podczas łuskania fasoli. Warto było sięgnąć po tą książkę, zdjąć różowe okulary i spojrzeć na świat z perspektywy bezimiennego bohatera.
Myśliwski jest Mistrzem. Mistrzem słowa, pióra.
Tworzy rzadko, ale jeżeli już napisze książkę, można od razu nazwać ją Dziełem.
Nie lubię polecać.
Jednak uważam , że ktoś kto uważa siebie za pasjonata literatury powinien zapoznać się z twórczością Myśliwskiego.
Niezwykła gawęda. Opowieść o pamięci-niepamięci, pełna filozoficznych zastanowień i prostego mistycyzmu życia. Los ludzki ubrany w pamięć.
Nie sposób nie pokochać prozy Myśliwskiego.
Książka przypadkowa. Sięgnęłam po nią z braku możliwości sięgnięcia po cokolwiek innego. Można by powiedzieć, że z półki z której ją sciągnęłam - była jedyną.
Zaczytałam się. Choć początkowo pomyślałam: nudna...
Myliłam się , to książka niezmiennie- z każdą stroną coraz ciekawsza.
Niesamowicie współgrała z moim doświadczeniem łuskania fasoli! naprawdę, łuskłam fasolę -pomagałam wujkowi , przy stole zasiada kilka osób i toczą się rozmowy, plotą się historie i przemykają żarty. Ktoś poważniej ktoś mniej opowiada o życiu, kłopotach i troskach. Albo, po prostu-milczy się. Łuskanie jest zajęciem leniwym, spokojnym i wyciszający, Terapeutycznym.
W "Traktacie o łuskaniu fasoli" przetacza się historia życia opowiedziana przez głównego bohatera. Historia za historią plecie się życie, czas jakgdyby pozwala się cofnąć i powoli . powoli rusza do przodu. To monolog skierowany do tajemniczego gościa, monolog który składa się na traktat o życiu.
„Nie staraj się tak za wszelką cenę być silny. Siła odgradza nas od innych ludzi”
„To nie takie jednak proste spojrzeć, gdy się spojrzeniem dotyka bólu”. padają tam takie zdania, zdania które zapamiętuję bo w dużym stopniu przekładają się na moje doświadczenia. Mądrość która bije ze stronic Traktatu powoduje, że czyta się ksiązkę z pewną... powagą, uczuciem, że uczestniczy się w czymś ważnym. Czytanie Myśliwskiego wymagało odpowiedniej oprawy- ciszy, samotności najlepiej, skupienia. To było moje pierwsze święto z ksiązką Myśliwskiego.
Ta powieść to moje pierwsze spotkanie z prozą Myśliwskiego i od razu mnie zachwyciła i olśniła. Myśliwski to we współczesnej literaturze naprawdę chyba jedyny wielki pisarz. Podoba mi się przedstawiany przez niego świat, świat ludzi prawdziwych, życie w najczystszej postaci. Prawda w fikcji. Zdecydowanie zasłużyła na NIKE.
"Traktat o łuskaniu fasoli" to powieść, gdzie narrator traktuje o... łuskaniu fasoli? Również, chociaż trafniejszym określeniem pewnie byłoby: "przy łuskaniu", bo choć narrator, zwracając się do swojego tajemniczego gościa, wyjaśnia mu zasady łuskania, to nie o tym w rzeczywistości jest powieść. Pozorny monolog to swoista narratora, streszczenie jego życia, poszukiwania sensu i celu. Opowieść o życiu, śmierci, miłości i samotności. Narrator nie przypadkowo wylewa całe swoje życie właśnie do tego szczególnego gościa, którego usilnie próbuje sobie przypomnieć, łącząc wydarzenia z różnymi twarzami, nawet ze snów. Finalnie odkrywa tożsamość przybysza, ale czy na pewno...?
Wartym uwagi jest fakt, że narrator, choć opowiada, dość wyrywkowo, ale jednak, niemal całe swoje życie, to nie poznajemy zasadniczych informacji na jego temat. Nie wiemy, jak ma na imię, gdzie właściwie mieszka, ile ma lat. Nie wiemy, kiedy dokładnie dzieje się akcja, jedynie, że jest to zapewne kilkadziesiąt lat po wojnie. Co ciekawe, brak tych informacji, nie przeszkadza w najmniejszym stopniu w odbiorze lektury. W pewnym momencie można nawet uświadomić sobie, że te fakty, choć zdawałoby się, że istotne, tak naprawdę nie mają znaczenia. Narratorem może być każdy gdziekolwiek. Każdy może stracić wszystko i odnaleźć siebie w miłości i pasji.
Momentami ta książka to męskie plotki, momentami zaskakuje głebią przemyśleń.
Wspomnienia, które snuje autor/ narrator/główny bohater w rozmowie z gościem przy łuskaniu fasoli. Wraca do lat dzieciństwa, tego jak był świadkiem wymordowania jego rodziny, uratowania przez Partyzantów i życia z nimi w lesie, tego jak w latach powojennych pobierał nauki w ,,szkole'' i odbudowywał Polskę w koszmarnych warunkach, które niekoniecznie musiały zaistnieć, o wykonywanych pracach, o lekcjach gry na saksofonie... .
Realia, które wspomina potrafią zniszczyć ludzką psychikę.
Niezwykle mądra, dojrzała, pełna i przepiękna książka.
Autor stwierdził, że nie da się opisać całego życia w jednej książce. To fakt. Można natomiast w mistrzowski sposób naszkicować najistotniejsze aspekty naszego bytu, opisać pragnienia i nadzieje oraz to, co po latach z nich zostało, a także przedstawić najważniejsze wartości naszego istnienia.
Często w literaturze odnajdujemy wyraźne elementy fikcji.
Moim zdaniem książka ta jest morzem prawdy z maleńkim fikcyjnym elementem. Sprawia wrażenie niezwykle osobistej, prywatnej, co pozwala nam naprawdę silnie przeżywać opisywane sytuacje.
A forma zaskakująca, cały utwór okazuje się być monologiem, choć teoretycznie dialogiem z kimś tajemniczym, a być może ze sobą samym? Historie płyną swobodnie, jednostajnie, wciągając nas w swój przyjemny rytm.
W książce poruszane są bardzo ważne tematy ludzkiej egzystencji, jednak opisane prostym, wspaniałym językiem.
Pełna życiowej mądrości, zjawiskowa, refleksyjna opowieść, która wypełni nasz czas w najbardziej wartościowy i piękny sposób.
Nie zdarza mi się to zbyt często. Prawie nigdy. Jest to książka, którą przeczytałem dwa razy. Pierwszy raz, gdy była to moja pierwsza książka tego autora, jeszcze niezbyt przeze mnie docenianego i kiedy to zapoznałem się z nią dosyć pobieżnie. Później rozpoczęła się fascynacja prozą Myśliwskiego. Od rewelacyjnej powieści "Kamień na kamieniu" do niezrozumiałego "Pałacu". Pozostałe też pochłonąłem w bardzo szybkim tempie. Zauroczył mnie nie tylko bliski mi wiejski klimat powieści, mądrości życiowe zawarte w tej prozie, ale i precyzyjny i jedyny w swoim rodzaju nieśpieszny styl literacki Mysliwskiego. Już chyba nikt tak nie pisze jak on. Niestety. Jak Panu Wiesławowi nie uda się napisać żadnej nowej powieści, obiecuje sobie ponownie przeczytać wszystkie pozostałe. Łącznie z "Pałacem".
Wstrząsająca. Hipnotyczna. Bogata. Każde słowo jest w niej na swoim (jedynym możliwym) miejscu.
Inne książki autora
Kamień na kamieniu
0
Wznowienie jednej z najważniejszych powieści Wiesława Myśliwskiego, uznawanej za zwieńczenie tak zwanego nurtu wiejskiego. Burzliwe losy Szymona Pietruszki...
Ucho igielne
Zobacz wszystkie książki tego autora
0
Nowa powieść Mistrza Prozy Wiesława Myśliwskiego. Powieść jest ucztą dla spragnionych dobrej, mądrej i refleksyjnej lektury. Wiesław Myśliwski jest...
