Zamek Śpiący
Medley Linda

POPKulturowy Kociołek:
Dawno, dawno temu za górami i lasami żyła sobie piękna księżniczka, która ukłuła się wrzecionem i zasnęła na sto lat. Chyba każdy na całym świecie zna tę historię. Mało kto zastanawiał się jednak, nad losami jej siedziby po tym, jak wybudziła się ona ze snu i postanowiła wyruszyć w niezbadany świat. Tematykę tą postanowiła poruszyć Linda Medley, pokazując przemianę zamku w bezpieczną przystań dla każdego potrzebującego schronienia, gdzie każdy znajdzie dla siebie miejsce.

Mamy tutaj do czynienia z pozycją będącą zdecydowanie czymś więcej niż tylko prostą baśniową historią w średniowiecznej stylistyce. Fabuła z bajkowych klimatów szybko przeskakuje bowiem na tory mocno obyczajowe z masą wyrazistych emocji i wątków feministycznych.

Sam zamek stanowi tu jedynie tło do innych narracyjnych wątków. Nie dzieje się na nim nic nadzwyczajnego, a cała akcja albumu opiera się na historiach poszczególnych postaci. Na kolejnych stronach komiksu poznajemy bowiem całą gamę osobliwych mieszkańców, którzy występują w każdym rozmiarze, kształcie i wyglądzie. Celem autorki było bowiem nadanie im różnorodności a tym samym wiarygodności.

Jak w przypadku każdego dzieła, które stawia głównie na dynamikę interpersonalną, autorka w kreację postaci włożyła wiele serca, dając każdemu szansę na zdobycie sympatii czytelnika. Do ich interakcji podchodzi z dowcipem i humorem, a ich problemy potrafią nas wzruszyć. Niestety nie wszystko jest tu perfekcyjne i pojawiają się również pewne niedociągnięcia. Niektóre z postaci pokazane są w moim odczuciu trochę zbyt zero-jedynkowo. Widzimy bowiem tylko ich wersję wydarzeń, które doprowadziły do ich cierpienia, nie mając szansy spojrzeć na sytuację z szerszej perspektywy (np. kobieta uciekająca przed mężem, chroniąca swoje nienarodzone dziecko). Autorka niepotrzebnie stara się więc tu narzucić pewną interpretację treści, na szczęście nie robi jednak tego w sposób nazbyt nachalny...

  Wiele lat przyszło nam czekać na polskie wydanie znakomitej, słynnej, wielokrotnie nagradzanej powieści graficznej Lindy Medley pt. „Śpiący zamek”. Oto jednak dziś możemy wreszcie cieszyć się możliwością spotkania z tym komiksem za sprawą Wydawnictwa Kultura Gniewu, które dało nam ten tytuł w przepięknej, klimatycznej, jakże baśniowej oprawie. Zapraszam was do poznania recenzji tej pozycji.

 Oto tytułowy zamek w mieście Putney - miejsce magii, przedziwnych postaci ze znanych nam doskonale, klasycznych baśni, dom tych, którzy szukali schronienia. Niegdyś - władający tym miejscem król i królowa, pragnęli dziecka, które za sprawą magii przyszło na świat, ale które za sprawą klątwy złej wiedźmy zapadło w sen w swoje piętnaste urodziny. I jak zapewne się domyślacie, przybył piękny książę, ucałował śpiącą królewnę i zakochał się w niej z wzajemnością. Tyle tylko, że chwilę potem oboje wyruszyli w świat, zostawiając za sobą zamek i jego mieszkańców samych sobie... A to już zupełnie inna historia...

 Mylnym jest stwierdzeniem, że mamy oto do czynienia z nową, odważną i przewrotną interpretacją baśni o „Śpiącej królewnie”. Owszem, początek tej komiksowej historii bazuje na tej opowieści, ale potem rozpoczyna się zupełnie inna, absolutnie zaskakująca, wypełnioną magią i codziennością zwykłego życia relacja o losach ludzkich i zwierzęcych mieszkańców zamku, do którego trafiają również nowi bohaterowie - na czele z pewną odważną kobietą, tworząc niezwykle barwną, przedziwną, fascynującą w odkrywaniu, społeczność.

 W tej opowieści nic nie jest do końca prostym, ale jednocześnie każda ze stron, każdy z wątków i każda ze scen jest niezwykle przystępną, zrozumiałą, klarowną. Oto bowiem Lindy Medley skupia naszą uwagę na codzienności życia mieszkańców zamku, którzy się kochają, rozstają, czynią sobie mniejsze i większe krzywdy, ale też i wspomagają wtedy, gdy jest to możliwym. To czas narodzin dzieci, stawiania czoła zwykłym problemom, śmierci, jak i również życia w cieniu magii, której konsekwencje pozostają na zawsze. Jednocześnie każdy z kolejnych rozdziałów sprawia, że całość tej historii zmienia się w naszym pojęciu, ewoluuje, zaskakuje swoją szkatułkową konstrukcją i każe spojrzeć na na losy tych bohaterów z nieco innej perspektywy.

 Autorce udało dokonać się tu jeszcze jednej niezwykłej rzeczy - połączyć baśń dla najmłodszych z baśnią dla dorosłych, którego to efektem jest fascynująca historia dla każdego czytelnika. Bo mamy tu czary, mówiące ludzkich głosem - czasami bardziej czarujące, zaś innym razem nieco mniej, zwierzęta, jak i również triumf dobra nad złem, co wpisuje się w klasyczny, bajkowy charakter. Ale, ale - jest tu i nieco mniej kolorowa codzienność obyczajowych losów bohaterów - z niechcianą ciążą, śmiercią i podstępem na czele, co zaintryguje dorosłego odbiorcę. I co najciekawsze, nie kłócą się ze sobą tu te dwie perspektywy, co też świadczy najlepiej o wielkości tego dzieła.

 Opowieść ta zachwyca również swoją ilustracyjną postacią, na którą składają się bardzo klimatyczne, szczegółowe w swej postaci, poprowadzone lekką i zarazem dosyć prostą kreską, rysunki Lindy Medley. Otóż mają one w sobie coś z klasycznej baśni - choćby tej znanej nam z twórczości Braci Grimm, ale mają też i coś ze średniowiecznej sztuki, co nadaje tej fantastycznej scenerii nieco więcej realizmu. I są to ilustracje czarno-białe, które być może po wypełnieniu innymi kolorami byłyby jeszcze ładniejsze, ale które być może straciłyby wówczas swój urok - tak przypuszczam...

 I można zachwycać się tu wieloma aspektami tej opowieści - kreacją bohaterów z mówiącymi prosiakami, świnkami, czy też rycerzem w postaci pół człowieka i pół konia... Można cieszyć się niezwykłą wizją tego quasi średniowiecznego świata magii, przygody, zwykłych spraw... Możne wreszcie komplementować konstrukcję tej historii, w której nie koniecznie chronologia ma największe znaczenie, zaś finał nie musi wcale wynikać z tego, co do niego prowadzi. Najogólniej można powiedzieć, że ta licząca blisko 500 stron pozycja jest intrygującą w każdym calu - i nie będzie to żadną przesadą.

 Lektura niniejszego komiksu jest fascynującym doświadczeniem, które bawi, zaskakuje, ale też i pięknie wycisza nasz umysł, pozwalając zapomnieć o problemach i troskach codzienności, gdy oto wkroczymy już do tego baśniowego świata śpiącego zamku. I dla mnie właśnie ta ostatnia rzecz jest tu najpiękniejszym doświadczeniem, gdy oto nic nie musi dziać się tutaj nagle, spektakularnie i z oszałamiającą prędkością - wręcz przeciwnie, każda, nawet najbardziej błaha scena może toczyć się swoim własnym, niespiesznym, jakże urokliwym rytmem...

 „Śpiący zamek” to komiksowa opowieść o czymś jeszcze, czymś niezwykle ważnym – kobiecości. Jest to bowiem historia o byciu kobietą, o płynących z tego faktu szczęściach, ale też i gorzkich dramatach, z którymi zmagają się bohaterki tej relacji, podobnie jak i my wszystkie w naszym realnym życiu. I warto o tym wspomnieć choćby dlatego, by zainteresować tym tytułem również i panie, które być może nie gustują w baśniowej fantastyce, ale które z pewnością znajdą w tej historii wiele dla siebie, dla własnych przekonań i ideałów.

 Mogłabym chwalić ten tytuł jeszcze długo…, ale myślę, że najlepiej będzie jeśli sięgnięcie po niego sami i przekonacie się o jego wielkości, wyjątkowości, niezwykłości. Polecam.

BAŚNIE PO SWOJEMU

Pierwsze wrażenia? Solidne tomiszcze. Wydane trochę, jak stara książka, solidnych rozmiarów (ponad 450 stron przy tej gramaturze papieru i zamknięte w twardej oprawie jednak wygląda całkiem imponująco), już od strony edytorskiej ma w sobie to coś. Ale jako całość też robi spore wrażenie. Bo chociaż na poziomie fabularnym to do pewnego momentu po prostu retelling opowieści o ,,Śpiącej królewnie", jego autorka mocno wzbogaciła i rozbudowała znane wszystkim motywy, zmieniając we własną, baśniową piaskownicę, w której ulubionymi motywami i postaciami mogła bawić się z humorem, lekkością i wyczuciem.

Były czasy tak wspaniałe, że już nigdy równie dobrze nie będzie. I było miasto Putney, które cieszyło się dobrobytem, ale w tutejszym zamku źle się działo - królewska para nie mogła doczekać się potomstwa. W końcu jednak dziecko się pojawiło, ale na nie też nie czekało szczęście, bo przeklęte przez wiedźmę, w wieku nastoletnim zapadło w śpiączkę. I... W końcu budzi się po latach, poznaje ukochanego, który do wybudzenia doprowadził i... Koniec? Happy End? Dopiero początek. I to wcale nie tego, co może się wydawać...

https://ksiazkarniablog.blogspot.com/2023/11/zamek-spiacy-linda-medley.html