"Pani doktor została znaleziona wczesnym rankiem niedaleko własnego domu przez kierowcę autobusu, który wracał z nocnej zmiany i zobaczył najpierw rękę wystającą z krzaków, i bardzo się przestraszył. Mimo to podszedł bliżej i odgarnął krzaki, i zobaczył resztę pani doktor leżącą na ziemi i zakrwawioną, szczególnie w okolicy serca. Zadzwonił pod 112 i wkrótce przyjechała policja i karetka pogotowia, lekarz stwierdził zgon, który nastąpił przed kilkoma godzinami, o czym świadczyło stężenie pośmiertne".
Życie po mężczyźnie to powieść przejmująca, dotkliwie prawdziwa, ale jednocześnie podszyta humorem i ironią. Jest to portret kobiety świadomej, która nic już nie musi, a która przez lata zmagała się najpierw z matką, potem z mężami, wikłała się w trudne relacje i walczyła o siebie. W swojej najbardziej dojrzałej i uniwersalnej powieści Hanna Samson podejmuje także literacką grę z rzeczywistością: pisze książkę w książce, której wiodącym motywem jest zbrodnia doskonała.
Informacje dodatkowe o Życie po mężczyźnie:
Wydawnictwo: Znak
Data wydania: 2012-01-25
Kategoria: Obyczajowe
ISBN:
Liczba stron: 176
POLECANA RECENZJA
ŻYCIE PO MĘŻCZYŹNIE
Kobieta 55+
Pewnie każdy potrzebuje świadka swojego życia. Moi świadkowie umarli albo się nie urodzili. Czasem patrzę na siebie oczami swojej córki, bo gdyby się urodziła, toby to wszystko widziała i razem ze mną musiałaby przeżyć. Tak o swoim życiu mówi bohaterka powieści Życie po mężczyźnie autorstwa Hanny Samson, znanej psychoterapeutki.
Książka przypomina pamiętnik, choć właściwie nim nie jest. Wraz z bohaterką poruszamy się w tematyce przemijania, starości i żegnania się z utraconymi szansami. Utrata jest tu wszechobecna, począwszy od poranka, który kobieta marnotrawi. Mimo,...
więcej
Kup książkę Życie po mężczyźnie
Sprawdzam ceny dla ciebie ...
Cytaty z książki
REKLAMA
Zobacz także
Życie po mężczyźnie - opinie o książce
Początkowo wydawała mi się nieco paranoiczna. Ot, facetka mocno w latach przepłynęła przez swoje życie, a teraz ma depresję, bo jej przeciekło... Jednak im bardziej podążałam za jej monologiem, docierało do mnie że kluczowym słowem jest właśnie SWOJE. Miała wyjątkowego pecha co do relacji z bliskimi i bardzo długo usiłowała sobie wywalczyć własną tożsamość. Jednak okazuje się, że niezależnie od tego ile się kobieta napracuje, to jeśli jest rozwódką, zawsze będzie byłą żoną. Nieważne, że już żoną nie jest, będzie i już.
Szczególnie podobały mi się jej wyimaginowane relacje z wyimaginowaną córką z racji zbieżności imion.
Inne książki autora
Zabić twardziela
0
Znana psycholożka i pisarka rozprawia się z polskim mężczyzną. Zagubionym, sfrustrowanym, przeżywającym kryzys męskości. Ale to nie tylko sąd nad mężczyzną...
SENSownik. Opowieści życiowe
Zobacz wszystkie książki tego autora
0
Czy to ma sens? Ile razy dziennie zadajemy sobie to pytanie. Czasem udaje się znaleźć na nie odpowiedź, ale czasem nie. Może najważniejszy jest sam proces...
