450 stron
Gryciuk Patrycja

Przestań przejmować się tym, co myślą o Tobie inni, i zacznij wreszcie żyć życiem, na które masz ochotę. Życie ma się tylko jedno. Nawet jak się ktoś nazywa Moreau.
Czy zastanawiałeś się jak wygląda ; produkcja ;książki od kuchni, czy wystarczy napisać powieść i oddać ją do redakcji a cała reszta sama się zrobi. Czy autora kieruje tylko pasja pisania, zabawy słowem, zestawienie i łączenie myśli przelewając na papier, bawiąc i ucząc jednocześnie, to drążenie tematu, wątków by wszystko wyglądało składnie, obrazowo, ciekawie, wręcz inspirująco, to rytuał, a może jak napisała autorka Patrycja Gryciuk w powieści kryminalno - obyczajowej z domieszką miłosnych uniesień:

; Wiktoria uwielbiała eksperymentować ze słowami. Pisać, zestawiać, bazgrać, wymieniać. Bawić się nimi. Była też faza na tłumaczenia i wybory na Miss Języka. Na przykład taki deszcz. Po angielsku deszcz. La pluie po francusku. La lluvia po hiszpańsku, a u nas deszcz. Nasz jest szeleszczący, hiszpański jest mokry, rain stuka w parapet, ale żabojady górą! La pluie spada samo z nieba i rozbija się z niesłychaną wilgotnością o gładki policzek. Nic na to nie poradzimy, la pluie jest najbardziej wodny i tęczowy na świecie. W Oregonie nie pada. Il pleut en Oregon. Albo motyl. Le papillon. Ładnie, ale kojarzy się z pajęczyną. A już taki motyl uwięziony w pajęczynie to straszny widok. Jak słyszysz butterfly to wielka maślana mucha fruwa ci przed oczami. Nie ma szans. Motyl płynie razem z melodią. "Dmuchawce, latawce, wiatr". Nie da się ukryć: motyl jest nasz. ;

Wiktoria odkryła pasję pisania, przelewała na papier swoje odczucia, spostrzeżenia, to było powodem że jej powieść stała się kryminalnym bestsellerem, a ona sama królową kryminałów, uśmiercała ofiary, mamiła i czarowała czytelnika, aż do momentu kiedy jej najnowsza książka która miała lada chwila zostać wydana, utknęła z przyczyn? plagiatu, konkurencji, nieczystych chwytów marketingowych? Pewnego dnia została poinformowana przez agenta na piśmie że firma farmaceutyczna pozwie ją do sądu za informacje jakich użyła w fabule książki podając prawdziwe wiadomości o składzie leku na syndrom Attaka, ujawniając nie tylko szczegóły ale i podobną nazwę co wywołało konflikt, pytania i zagadkę, komu zależało żeby książka nie ujrzała światła dziennego? Mało tych kłopotów zaczęły pojawiać się dziwne, podobne do siebie motywem morderstwa popełnione w taki sam sposób co zawierała książka. Z czystej pasji pisania, Wiktorii życie przewróciło się do góry nogami, wzięła sprawę w swoje ręce i w raz z policją zaczęła szukać sprawcy, motywów, osób którym mogła zaszkodzić. A w tle stała się świadkiem nieoczekiwanego wybuchu uczuć, emocji, to wulkan napięcia który wybuchł pod wpływem pewnego sympatycznego pana który Wiktorię omotał w koło serca. Jak zakończy się powieść, kto będzie stał za kradzieżą danych, czy książka była tylko fikcją literacką, a może to wróg wykorzystał fakt że może zniszczyć życie kobiety jednym naciśnięciem palca o klawisz Enter. 

Ciekawa fabuła poprowadzona z godnie z gatunkiem kryminalnym, wprowadzając wszelkie emocje związane z podobieństwem zabójstw na podstawie książki którą napisała bohaterka, stajemy się świadkami wszelkich procedur związanych z prowadzeniem akcji, szczegółowo opisane koncerny farmaceutyczne, ich nieczyste polityczne zagrywki, po włączenie wszystkiego czym jest miłość, pisarstwo, hobby. Fajna, lekka lektura która sprawi że wieczór stanie się ciekawszym, polecam serdecznie.

Wydawnictwo: Czwarta Strona.

Informacje dodatkowe o 450 stron:

Wydawnictwo: Czwarta Strona
Data wydania: 2015-08-12
Kategoria: Kryminał, sensacja, thriller
ISBN: 978-83-7976-315-3
Liczba stron: 416
Dodał/a opinię: Renata Mielczarek