Cień tajnych służb
Dorota Kania

Otwórz jakiekolwiek gazetę. Włącz jakąkolwiek stację telewizją. Co zobaczysz? O czym usłyszysz? Tematami dominującymi w każdym rodzaju mediów jest polityka, a co się z tym wiąże kryzysy, afery, korupcja, tajne stowarzyszenia, ale także i domysły, dyskusje na temat spisków obcych służb, ale i naszych ,własnych przeciwko pojedynczym obywatelom, ale i całemu narodowi polskiemu.

Tajnych jednostek mamy sporo, w latach PRL-u były one wykorzystywane do uciszenia prominentnych opozycjonistów. Instytut Pamięcii Narodowej dysponuje tonami archiwów , na dowód rożnych niewyjaśnionych spraw, zabójstw, ale i obywateli, którzy współpracowali z tajnymi służbami.

I mogło, by się wydawać , że skoro żyjemy od ponad 20 lat w demokratycznym kraju, to czasy socjalizmu i sposób "na krnąbrnego obywatela" powinny przejść do lamusa. Ale czy  tak jest?

 

Dorota Kania-dziennikarka, autorka recenzowanej przeze mnie dziś pozycji poddaje tę tezę w wątpliwość. Pracownica redakcji "Gazety Polskiej", dociekliwy umysł i zmysł łączenia faktów w jedna całość napisała "Cień tajnych służb, by przedstawić nowe, świeże spojrzenie na najgłośniejsze afery, zabójstwa, porwania, tajemnicze samobójstwa ostatnich lat. 

  W "Cieniu tajnych służb" poznajemy fakty, liczby, statystyki, dokumentacje, oficjalne dowody na to , że w III Rzeczpospolitej nic nie jest jasne i wyjaśnione, tak zupełnie do końca. 

W swojej książce Dorota Kania opisuje14 tajemniczych spraw, które mimo upływu lat nie schodzą z ust wielu polityków, publicystów, śledczych, i obywateli. Najgłośniejszą sprawą, którą zna każdy jest tajemnicze porwanie i makabryczne zabójstwo młodego Krzysztofa Olewnika. Jest to chyba najgłośniejsza , niewyjaśniona zbrodnia ostatnich lat. Co rusz napływają do nas informacje o nowych śladach krwi, o powiązaniach rodziny , o niby sfingowanym porwaniu przez ofiarę. Jest wiele nie wiadomych. Jasne jest to, że finał tej sprawy chyba nigdy nie ujrzy światła dziennego. Za wiele jest niewiadomych, a i policja ma w tym swój udział. Zaniedbywanie śledztwa, bagatelizowanie poszlak, samobójstwa oprawców (wszystkich) w areszcie. Jak to możliwe? Czy może ktoś im pomógł?

Budzi się podejrzenie, że zabójstwo młodego mężczyzny mogło być na zlecenie polityczne oarz skierowane bezpośrednio w ojca Krzysztofa.

 

Ale zaniedbania, poszlaki, dziwne sploty okoliczności, powtarzające się nazwiska ludzi władzy i polityki pojawiają się  w rożnych typach spraw.

Budzi to spore kontrowersje i dyskusje na temat, czy możemy czuć się bezpieczny w obliczu takich dziwnych okoliczności?

Inne głośne sprawy, które porusza autorka to m.in : zabójstwo szefa policji Papały, gdzie do dziś nie wiemy , czy zabójca działał na zlecenie kogoś odgórnego, czy był to typowy rabunek. A , co ze śmiercią byłego wicepremiera, przewodniczącego partii Samoobrona- Andrzeja Leppera, albo samobójstwo gen. Petelickiego. Przyjaciele , rodzina nie wierzą, że obaj mężczyźni mogliby świadomie i dobrowolnie popełnić samobójstwo.  Bo i niby dlaczego?

Domysłów jest wiele. Dorota Kania próbuje naświetlić czytelnikowi kulisy, ale i wiadomości z wciąż toczących się podstępowań. Ale nie czyni tego nachalnie. Jest obiektywna i bezstronna w swoich osądach. Nie narzuca czytelnikowi toru rozumowania, a raczej daje czytelnikowi szerokie pole na przemyśleń i własnych refleksji.

Zaletą tej pozycji, jest widoczna na pierwszy rzut oka rzetelność, profesjonalne podejście do tematu przez dziennikarkę, choć zabrakło mi m.in. fotografii . Dziennikarka jest wścibska, dociekliwa, nieustępliwa , co jest jej zaletą, lecz niedogodnością dla co niektórych. Dorota Kania wielokrotnie została ukarana za np. pomówienie i naruszenie dóbr osobistych. Ale czy i tym razem chcę się zamknąć usta dziennikarzom? Czy obywatel nie ma prawa  więcej , dużo więcej o ludziach, którzy w naszym imieniu i za naszą zgodą piastują stanowiska administracji publicznej?

Nie jest to pozycja dla każdego. Osobę, której sprawy z dziedziny polityki, biznesu, śledztw jest kompletnie obca, ta pozycja może nudzić ,a  przestawione w niej miejscami "encyklopedyczne" dane mogą wzbudzić tylko zniechęcenie. Dlatego jest to lektura dla takich ludzi , jak.ja . Czytelników. których literatura faktu wciąga i ciekawi.

A do której ty się grupy zaliczasz?