KUP TERAZ

Dziecko śniegu
Eowyn Ivey

Ocena: 5.13 (16 głosów)

opis

Marbel i Jack to małżeństwo, które nieustannie marzy o dziecku. Niestety los postanowił inaczej; lata mijają, a para ciągle nie ma potomstwa. Oboje decydują się przenieść na Alaskę, by tam znaleźć ukojenie i rozpocząć nowe życie z dala od ludzi. Zmiana otoczenia niekoniecznie jednak jest dobrym lekarstwem na ból i smutek. Marbel czuje się samotna i nieszczęśliwa, stopniowo zaczynają się z mężem od siebie oddalać. Wkrótce spada pierwszy śnieg. Jack i Marbel zapominają na chwilę o swoich problemach i korzystając z chwili beztroski lepią ze śniegu postać dziewczynki. Jednak następnego dnia figurki już nie ma, są za to maleńkie ślady stóp na śniegu, a w pobliżu ich domu zaczyna kręcić się jakieś dziecko. "Dziecko śniegu" to książka niezwykła, o wspaniałym baśniowym klimacie. Jest to lektura idealna na zimę, zwłaszcza śnieżną. Tej jednak nam brakuje, co nie zmienia faktu, że można poczuć ten chłód Alaski i mroźny klimat. Chociaż może będzie to i dobra opcja na upalne lato, żeby trochę się schłodzić, a to zdecydowanie jest przy tej książce możliwe. Autorka świetnie wykreowała tę odległą krainę ukazując jej piękno, ale też i niebezpieczeństwa, które czyhają na jej mieszkańców. By przeżyć trzeba nieustannie toczyć z ziemią walkę i tylko ciężką pracą można przeżyć surową zimę. Niezwykle ważni są także przyjaciele, na których można liczyć. Takich też mieli Jack i Mabel, którzy razem z Esther i jej mężem Georgiem wzajemnie się wspierali. Chociaż opisy przyrody są długie, to bardzo urokliwe i kompletnie mi nie przeszkadzały. Książka oparta jest na rosyjskiej baśni, więc i klimat jest baśniowy. Autorka łączy ze sobą świat rzeczywisty z magicznym, świetnie zacierając ich granice. Wszystko jest tutaj takie tajemnicze i w pewnym momencie już kompletnie nie wiadomo, w co można wierzyć, a co stanowi tylko wytwór wyobraźni. "Dziecko śniegu" to piękna, wzruszająca, pełna magii historia, ale też dosyć smutna. To opowieść o miłości, która ma różne wymiary, przyjaźni, rodzinie, nadziei i codziennych trudach życia. Mnie chwyciła za serce i cieszę się, że ją przeczytałam, zwłaszcza teraz - przed świętami Bożego Narodzenia. Takiej lektury było mi trzeba. I Was także serdecznie zachęcam do tej literackiej podróży wgłąb odległej Alaski.