Dziewczęta z Nowolipek
Gojawiczyńska Pola

Arcysmutna i przygnębiająca lektura pochłonęła mnie na pół dnia. Z jednej strony, to wyjątkowa powieść wyjątkowej autorki, której losy były nie mniej dramatyczne, niż dzieje jej bohaterek. Gojawiczyńska: urodzona w rodzinie rzemieślniczo-robotniczej, wcześnie osierocona, właściwie pozostawiona sama sobie. Prawie bez wykształcenia, samotna matka, tułająca się po kraju w poszukiwaniu pracy. Nic dziwnego, że jej powieść jest dziełem naznaczonym fatalizmem. Niesamowite, jak udało się autorce ukazać dwoistość tytułowych Nowolipek! Z jednej strony to getto biedy, piętnujące swoich mieszkańców na całe życie, miejsce w którym marzenia, to czysta sukienka, czy też landrynki. Pełne przegranych ludzi i wielu twarzy biedy. Z drugiej strony to miejsce, w którym przestrzega się zasad, których próżno szukać w bogatych dzielnicach. Prości i biedni ludzie potrafią być bardziej szlachetni i prawi, niż bogacze do których wzdychają nasze bohaterki, o czym niestety przyjdzie im się przekonać. A te różnorodne postacie dziewczęce, tak różne i tak podobne w próbie wyrwania się z biedy i w szukaniu miłości...

Informacje dodatkowe o Dziewczęta z Nowolipek:

Wydawnictwo: Zielona Sowa
Data wydania: b.d
Kategoria: Literatura piękna
ISBN: 83-7389-944-8
Liczba stron: 200
Dodał/a opinię: gocha