Gdyby ocean nosił twoje imię
Tahereh Mafi

TEJ KSIĄŻKI ABSOLUTNIE NIE WOLNO PRZEGAPIĆ!

To ważna, mocna i do głębi poruszająca historia o odmienności, tolerancji, marzeniach, uczuciach i radzeniu sobie z nimi.

Doskonale pamiętam relacje na żywo z zamachów. Szok, niedowierzanie, współczucie, obawy, co się po tym zmieni i wydarzy na świecie?
Zmieniło się dużo, ale najwięcej w związku z zamachami zmieniło się w postrzeganiu migrantów, zwłaszcza muzułmańskich, którzy stali się wrogiem publicznym numer jeden na całym świecie. Nagle, jak nigdy wcześniej ich „inność” zaczęła być zauważalna, niechciana, wywoływała strach, a nawet agresję. Za społecznym przyzwoleniem wpływom ksenofobicznym ulegli także młodzi ludzie, zazwyczaj szukający sposobów na pozbycie się nadmiaru agresji, złości, gniewu i wyrażenia własnych porażek. A tak naprawdę z kompletnej niewiedzy oraz bezmyślnym podążaniu za stereotypami.

Tahereh Mafi jest amerykańską pisarką pochodzenia irańsko-amerykańskiego. Urodziła się w Connecticut nie sposób, więc odnieść wrażenia, że bohaterka jej książki może być odzwierciedleniem jej własnych doświadczeń lub obserwacji.

Shirin ma 16 lat i doskonale wie, jak okrutni potrafią być ludzie. Przekonywała się o tym w każdym miejscu, do którego przeprowadzała się z rodziną w poszukiwaniu lepszego życia. I choć każdej nastolatce wydaje się, że sam fakt bycia nastolatką to najgorsze, co się mogło w życiu przytrafić, ona w porównaniu z przeciętną nastolatką, naprawdę nie miała łatwego życia.

Zmęczona ciągłym strachem, rasistowskimi wyzwiskami, mieszaniem jej z błotem, słuchaniem, że ma wynosić się do siebie, choć u siebie była, a nawet agresją fizyczną, z każdym dniem bardziej zamyka się w sobie, a jej jedyną odskocznią jest muzyka, taniec i szycie. Stroni od ludzi. Samodzielnie boryka się ze swoimi problemami, bo choć rodzice bardzo ją kochają i starają się zapewnić jej i jej bratu Navidowi lepsze perspektywy na przyszłość, nie bardzo interesują się jej problemami, a ona nie pytana nie opowiada im o nich.
Wszystko się zmienia, kiedy na jaj drodze pojawia się Ocean Jones.
Pierwsza osoba, która robi wszystko by ją poznać i akceptuje ją taką, jaka jest.

„Gdyby ocean nosił twoje imię” to książka dedykowana młodzieży, ale powinien ją przeczytać każdy. I gdybym miała wybierać książki, które powinny być omawiane w szkołach, to zarówno „13 powodów” Jaya Archera, „Drogi Martinie” Nic Stone i ta powinny znaleźć się w wśród nich.

Mnie ta historia porwała i zachwyciła swoją wielowymiarowością.

Rasim i ksenofobia nie są tutaj dominującymi tematami.
Autorka świetnie przedstawia problemy, z jakimi borykają się dziś nastolatki na całym świecie: radzenie sobie z oczekiwaniami innych wobec nich. Poczucie przytłoczenia, zmuszanie się do rzeczy, których nie robimy dla własnej satysfakcji, strachu przed rozczarowaniem ludzi, którzy wiele od nich oczekują nawet nie pytając, czego chcą i o czym marzą. O poczuciu ogarniającej młodych ludzi niemocy, braku możliwości działania w walce o słuszną sprawę w zderzeniu ze światem dorosłych. Także poczuciu wstydu, że jest się tym, kim jest, i wierzy w to, co wierzy. Oraz obronie własnych przekonań i podjętych decyzji.
Nie skupiałabym się też na wątku romantycznym, który w moim odczuciu został wykorzystany w celu przedstawienia wyżej wymienionych aspektów, a także ogromnych emocji, jakie niesie za sobą nastoletnia miłość. Normalnie jest im niełatwo zrozumieć własną cielesność i uczucia odczuwane w stosunku do płci przeciwnej z intensywnością tak dużą, jakiej nigdy wcześniej nie odczuwali, a w tym wypadku dodatkowo okutą wieloma negatywnymi emocjami i wydarzeniami.

Uważam tę książkę za naprawdę wartościową i godną polecenia zwłaszcza, że i w Polsce ponad 50% nastolatków doświadcza agresji i nikomu o tym nie mówi!

Informacje dodatkowe o Gdyby ocean nosił twoje imię :

Wydawnictwo: We need YA
Data wydania: 2019-10-30
Kategoria: Dla młodzieży
Kategoria wiekowa: 15-18 lat
ISBN: 9788366431287
Liczba stron: 315
Tytuł oryginału: A Very Large Expanse of Sea
Język oryginału: Angielski
Tłumaczenie: Agnieszka Brodzik
Dodał/a opinię: patrycjadyrda

Tagi: bóg