Trzy kobiety. Trzy przyjaciółki. Skrajnie inne, ale przyjaźń , która mimo, że gdzieś tam się rozluźniła w przeszłości i wspólne wspomnienia łączą je na zawsze.
Marta, Maria, Magda spotykają się w Piwnicy pod Liliowym Kapeluszem.To tu przy lampce grzanego wina wraca przeszłość.
Kobiety , jako dzieci były chorowite i przez rodziców zostały umieszczone w uzdrowizku dla dzieci. Tam się uczyły, nawiązywały pierwsze kontakty z rówieśnikami, poznawały siebie.
Marta kobieta zamężna, z dwójką dzieci, urzędniczka. Kobieta, którą można by nazwać-kobieta perfekcyjna. Praca i dom to jej priorytety. Nie zważając na osobiste potrzeby, zawsze gotowa, by posprzątać , ugotować i pomóc.
Magda- kobieta wyzwolona i mentalnie i seksualnie. Niezależność finansową daję jej intratna praca w agencji reklamowej. Nie znajduje się w żadnym związku, bo mężczyźni to tylko epizody w jej życiu.
Maria- nauczycielka matematyki, ostra, aczkolwiek sprawiedliwa. Dzieciństwo jej nie przypomina sielanki. Ojciec- lekarz wojskowy nie skąpił jej złego słowa oraz przysłowiowej ciężkiej ręki. Przez despotą uciekła do zakonu, lecz nie sprostała wysokim wymaganiom posłuszeństwa. Teraz jest samotna i nie jest w stanie stworzyć poprawniej relacji damsko-męskiej.
Kobiety mają wspólna tajemnicę związaną z pracownikiem uzdrowiska -Józefem Wieczorka. Jest on przez nie poszukiwany, ale nie jest to prosta sprawa, gdyż nie wiadomo , gdzie się mężczyzna podziewa.
Do odnalezienia małżeństwa Wieczorków trzeba wykorzystać wszelkie siły , w tym Pocztę Polską ( tak, tak, listonosz prawdę ci powie, a może i nie).
W książce mamy do czynienia z licznym retrospekcjami. Jest to zabieg , który ja osobiście bardzo cenię. Dzięki niemu nie muszę kombinować , głowić się , bo w kobiecej literaturze ważne są podstawy i pobudki działania bohaterów. Dzięki niemu także odkrywamy pełną charakterystykę kobiet i możemy w ich kłopotach, rozterkach , marzeniach i celach odnaleźć coś z własnego życia.
Mogłabym się tylko przyczepić do braku podziały na rozdziały.
Joanna M. Chmielewska była mnie do tej pory nieznaną pisarką. Lecz jej lekki, życiowy styl oraz współczesne podejście do podejmowanego tematu oraz różnorodność bohaterów bardzo mnie odpowiada. I myślę, że odniesie równie wielki sukces co jej imienniczka, a inna znakomita pisarka , tyle , że kryminałów Joanna Chmielewska i tego jej życzę
Wydawnictwo: MG
Data wydania: 2013-04-17
Kategoria: Obyczajowe
ISBN:
Liczba stron: 240
Dodał/a opinię:
figlarna24
Tytułowa Neska nie czuje się szczęśliwa. Wciąż zmienia szkoły, nie ma przyjaciół i nie lubi swego prawdziwego imienia (jakiego, dowiecie się...
Maciejka Gwizd to pełna humoru historia detektywistyczna dla dzieci. Pewnego dnia Kuba i Tośka z podsłuchanej rozmowy wnioskują, że szkole grozi niebezpieczeństwo...