Miecz przeznaczenia
Andrzej Sapkowski

Recenzja trochę spóźniona, ale ważne, że jest :D ,,Miecz przeznaczenia" to drugi tom z opowiadaniami o losach Wiedźmina Geralta. Już na samym wstępie muszę powiedzieć, że pierwsza z nich podobała mi się bardziej niż ta. Jak zwykle mamy tutaj barwne historie głównego bohatera, w których uczestniczą jego przyjaciele - a także wrogowie. Oczywiście nie brakuje tutaj Yennefer, z którą spotkania można ocenić jednym zdaniem - raz na wozie, raz pod wozem. Z drugiej jednak strony, trochę brakowało mi spójności pomiędzy tym wszystkim. Jestem osobą, która lubi mieć wszystko dopięte, poukładane, tak jak się należy - od początku do końca. Natomiast tutaj nie wszystko takie jest i chwilami sprawiało mi trudności w odnalezieniu się w akcji. Mam nadzieję, że główna saga nie będzie już taka poplątana. Na koniec chciałabym zacytować: ,,Ballad nie pisze się po to, by w nie wierzono, ale po to, by się nimi wzruszano." - coś w tym rzeczywiście jest. Autor Wiedźmina doskonale opanował technikę manipulacji czytelnikiem. Wiedział doskonale, jak zagrać na naszych emocjach. Raz możemy się śmiać, a następne wzruszać.

Informacje dodatkowe o Miecz przeznaczenia:

Wydawnictwo: SuperNowa
Data wydania: 2010-02-17
Kategoria: Fantasy/SF
ISBN: 83-7054-037-6
Liczba stron: 344
Język oryginału: Polski
Dodał/a opinię: SlasheE