Na głowie stanęło
Michał Krupa

Z uśmiechem na twarzy przeczytałam opowiadanie ,,Na głowie stanęło". Przy okazji tej lektury przypomniała mi się piosenka ,,Cygan" grupy Nijak. ...Zerwali się nagle, chwycili za noże I choć to nie szable, już byli na dworze Nie oprze się żaden wróg Dopóki w narodzie duch. Piosenka i książka mają wspólny mianownik. Jest nim idea wspólnego wroga, który jednoczy społeczność. O ile jednak piosenka opisuje szpetotę ludzką, zderzenie kultury poety z kulturą ludu, to opowiadanie ,,Na głowie stanęło" ma zupełnie inne przesłanie. Tu zjednoczenie się w celu złapania wspólnego wroga staje się katalizatorem zmian mentalności społecznej. Zmian na lepsze. Historia opowiadana w ,,Na głowie stanęło" toczy się na postsocjalistycznym, betonowym osiedlu, na którym niezidentyfikowany osobnik maluje stojące na parkingach samochody. Poruszeni tym faktem mieszkańcy postanawiają złapać złoczyńcę, jednocząc w tym celu swoje siły. Front tworzą ludzie, którzy dotychczas nie zawsze pozostawali ze sobą w dobrych relacjach. Fanatyczki religijne, para gejów, lokalny bandzior ze swoimi ludźmi, emeryci i renciści. Początkowo dotychczasowe podziały utrudniają działanie tej ,,samodzielnej grupy operacyjnej", jednak z czasem granice się zatrą i okaże się, że pod społecznymi maskami, pod przyzwyczajeniami i stereotypami kryje się tak niezwykła dzisiaj, zwykła ludzka poczciwość. ,,Na głowie stanęło" jest lekko napisaną komedią obyczajową. I, co ważne, fajnie się ją czyta.

Informacje dodatkowe o Na głowie stanęło:

Wydawnictwo: Wydawnictwo Psychoskok
Data wydania: 2016-06-01
Kategoria: Obyczajowe
ISBN: 978-83-7900-532-1
Liczba stron: 168
Dodał/a opinię: agnieszka3201