Nowe przygody Mikołajka
René Goscinny

Gościnny i Sempe to duet, który od wielu lat jest odpowiedzialny za sukces i ojcostwo Mikołajka.

Sempe stworzył nowe podwoje dla komiksu i sprawił, że wszedł on na prawdziwe szczyty sukcesu.  Zawdzięczamy mu wiele min. niezwykłe postaci, jaką jest Lucky Luke, czy bracia Daltonowie.

Różni ich wiele, ale obaj mieli wspaniałe dzieciństwo, które znalazło swoje odzwierciedlenie na kartach wielu ich powieści.

Mikołajek to niesamowity dzieciak. A jego przygody opisane w książce „Nowe przygody Mikołajka” zmuszają nas nie tylko do śmiechu aż do łez, ale również do zastanowienia, jak wyglądało nasze dzieciństwo, zarówno z punktu widzenia dziecka, jak i dorosłego.

Często to, co wygadują dorośli ludzie stworzeni na potrzeby tej powieści wydaje nam się absurdalne aż do bólu, a gdyby dało się cofnąć, to okazałoby się, że sami mówiliśmy równie bezsensowne rzeczy.

Te historie ludziom, którzy są dorośli, pozwalają przyjrzeć się samym sobie, jakby stali przed magicznym lustrem, pozwalającym dojrzeć przeszłość i ze zgrozą stwierdzić, że choć dzieci mają zupełnie inny tok myślenia, niż dorośli, to ich wywody są raczej spójne i mądre i wypadałoby ich posłuchać.

Na uwagę zasługuje również udręczona postać nauczycielki, próbująca zapanować nad tą „grozą na ziemi”, która jest jej klasą. Jej poczynania są nie tyle rozpaczliwe, co wręcz zabawne, choć trzeba przyznać, że dzieciaki dają jej mocno w kość, co potwierdzają słowa tresera lwów z cyrku, który podziwia jej pracę, choć chyba by się z nią nie zamienił.

Każdy z dzieciaków to osobny, świetnie zarysowany bohater.

Uwielbiam Kleofasa, choć zdecydowanie za mało jest tej postaci w książce.

Bawi mnie Ananiasz, pupilek pani, niezbyt lubiany przez resztę dzieci oraz Gotfryd, który jest tak bogaty, że może mieć, co tylko zechce. Mistrzostwem było wprowadzenie do tej historii takich postaci, jak Alcest, który bez przerwy je i nawet chwali się, jakie potrawy będą gościć u siebie w domu jego rodzice na Boże Narodzenie oraz Jadwinia, która jest jedną z nielicznych postaci kobiecych, której autorzy oddali głos w tej książce.

Nie byłoby Mikołajka na świecie, gdyby nie jego książkowi rodzice, czyli wiecznie zabiegany, dający się wykorzystywać szefowi ojciec, znany lepiej w książce jako tata, oraz mama, pani domu i gospodyni, która całe życie poświęciła rodzinie, ale potrafi również o siebie zadbać np. robiąc prawo jazdy i po tej zwariowanej przygodzie przysięgając, że już nigdy więcej nie usiądzie za kółkiem.

I mamy jeszcze sąsiadów rodziców Mikołajka;  z jednej strony to delikatnie zarysowani rodzice Jadwini, o których tak naprawdę niewiele wiemy, a z drugiej, pan z francuskim nazwiskiem nie do wymówienia i nie do zapamiętania, ale tak zabawny i arogancki, że wybija się na czołówkę moich ulubionych postaci w tej książce.

Dyrektor Dubon, nazywany przez dzieci Rosołem – bo ciągle mówi „spójrz mi głęboko w oczy”, a na rosole są oka - stale ich pilnuje, wraz ze swoim asystentem, by nie rozrabiali na przerwach, lecz jest to zadanie nie do wykonania, bo chłopcy stale na siebie krzyczą, obrażają się i biją, jak to chłopcy.

Ekranizacja Mikołajka była, moim zdaniem, niesamowitym sukcesem. Wiele scen „żywcem” wyjęto z książki, kilka dopisano, a aktorzy spisali się tak dobrze, że powinni zostać pierwowzorami z książki. Humor leje się niczym wodospad, a akcja pędzi do przodu, ale czytelnik nie ma wrażenia, by zmarnował przed ekranem choćby minutę swego cennego czasu.

Informacje dodatkowe o Nowe przygody Mikołajka:

Wydawnictwo: Znak
Data wydania: 2012 (data przybliżona)
Kategoria: Dla dzieci
Kategoria wiekowa: 9-12 lat
ISBN: 9788324019700
Liczba stron: 640
Tytuł oryginału: Histoires inédites du petit Nicolas
Język oryginału: Francuski
Tłumaczenie: Barbara Grzegorzewska
Ilustracje:Jean-Jacques Sempé
Dodał/a opinię: