Ostatnie królestwo
Bernard Cornwell

Pod wpływem Zjazdu Rycerzy w Chorzowie, zainteresowałam się wikingami. Zaczęło się od serialu, a potem przeszłam do książek wiedziona coraz większym apetytem; byłam żądna wiedzy na temat wikingów. Nie chciałam by była to książka typowo popularno naukowa, czy coś w tym rodzaju i trafiłam na to. Książkę czyta się tak naprawdę bardzo dobrze. Pomimo wiekowego już autora, język jest bardzo prosty i czyta się szybko. Pierwsza część tylko zaostrzyła mój apetyt na przeczytanie kolejnych. Na początku trochę zniechęciła mnie troszkę narracja pierwszoosobowa; po prostu nie przywykłam do tego typu narracji i ciężko mi się to czyta. Jednak już po paru stronach zupełnie przestało mi to przeszkadzać. Dużym plusem, jak dla mnie jest umieszczenie na samym początku mapy terenów, a także krótka notka na temat nazw geograficznych zakończonych drobnym żartobliwym akcentem. Autor sporządził także spis miejsc, w których ,,pojawiali się" bohaterowie książki. Przy na tłoku informacji jest to duże uproszczenie. Historia opowiadana jest przez młodego chłopca imieniem Uhtred, syna angielskiego władcy. Chłopiec w młodym wieku traci swoich bliskich i zostaje porwany do niewoli wikingów. Już jako dziecko jest bardzo waleczny i chce wymierzyć karę przywódcy wikingów. Początkowo jest przestraszony i przede wszystkim nie rozumie języka Duńczyków. Trudno mu się z kimkolwiek porozumieć. Z czasem jednak zaczyna przyswajać cechy wikinga i poniekąd sam się nim staje. Czemu poniekąd? Chłopiec dorasta, a jego przeszłość i pochodzenie zaczyna go ścigać. Nigdy tak naprawdę nie zapomniał swojego pochodzenia. W końcu trafia na swojego wuja, który jest królem jednej z części Anglii. W miarę, kiedy Uhtred dorasta, zaczyna zadawać pytania. Jego rozum się rozwija, co też przekłada się na to, iż zastanawia się nad tym kim naprawdę jest. Żądnym rozlewu krwi wikingiem ,,z odzysku"? Czy może jednak nadal angielskim eldormanem z racji krwi, jaka płynie w jego żyłach? Ubolewa bardzo, kiedy wikińska osada zostaje podpalona. Można powiedzieć, że po raz kolejny traci ,,rodzinę". Mimo, że jarl Ragnar nie był jego ojcem i początkowo miał do niego żal, to jednak czuł przed nim pełen podziw i bardzo go szanował. Z czasem stali się sobie bliscy. Śmierć jego i jego ludzi spowodowała żal Uhtreda. W opowieść są oczywiście wplecione fakty historyczne chociażby takie, jak wspomnienie klasztoru Lindisfarne. Uhtred wspomina jego ruiny na samym początku opowieści. Bohater często zastanawia się nad tym, co go spotka i czym tak naprawdę jest przeznaczenie. Jest takim, jakby myślicielem. Moim zdaniem owa pozycja nie jest tylko kolejnym czytadłem do odhaczenia w biblioteczce. Jest jedną z tych książek, która może nas czegoś nauczyć. Raz, że są tam wspomniane historyczne fakty, dwa... bohater staje tak naprawdę na rozstaju dróg. Ma dwie opcje do wyboru, które tak naprawdę niezależnie od decyzji, przyniosłyby i korzyści i szkody. Mimo tak odległych czasów, uważam, że jest to akurat jedna z tych sytuacji, która jest aktualna do dzisiaj.

Informacje dodatkowe o Ostatnie królestwo:

Wydawnictwo: Erica
Data wydania: 2010-11-01
Kategoria: Historyczne
ISBN: 978-83-62329-07-6
Liczba stron: 544
Dodał/a opinię: SlasheE