Paskudna historia
Bernard Minier

Bernard Minier zrobił sobie małą przerwę w pisaniu o swoim flagowym bohaterze – policjancie Martinie Servazie. I musze przyznać, że wyszło mu to na dobre, bo jego historia robiła się coraz bardziej zaplątana i zaczynała takiego czytelnika, jak ja, już trochę męczyć.

W „Paskudnej historii” głównym bohaterem jest nastolatek, Henry, wychowywany przez dwie mamy, na pewnej wyspie Glass Island o dosyć surowym klimacie. Nastolatkiem tym, jak każdym dzieckiem w jego wieku, szarpią różnego rodzaju pragnienia, potrzeby i emocje. Cieszy się zaufaniem niewielkiej, ale bardzo zgranej grupy kolegów i koleżanek. Ma też świetną dziewczynę.

I od śmierci tej ostatniej cała historia tak naprawdę się zaczyna. Ale nie miejmy złudzeń. Z chwilą, gdy zostaje znalezione jej nagie ciało zaplątane w rybacką sieć, rozpoczyna śledztwo, które ujawni znacznie więcej, niż ktokolwiek byłby skłonny przypuszczać.  Przede wszystkim odsłania przed czytelnikami brutalną prawdę, o której każdy z nas z pewnością gdzieś tam w głębi wie, że nikt nie jest idealny. Każdy popełnia większe, lub mniejsze błędy, które później bardziej, lub mniej poradnie stara się zamaskować. Albo dokładniejszym działaniem, albo działaniem w nieco innych, znacznie późniejszych porach. Okazuje się, że na wyspie mało jest osób, które nie mają własnych, brudnych sekretów, zniszczyły czyjeś szczęście, albo są winne czyjegoś nieszczęścia.

Jakby tego było mało na wyspie grasuje – w dosłownym znaczeniu tego słowa – rodzina Oetsów, która jest na bakier z prawem na tyle, na ile tylko może. Jej poszczególni członkowie – bracia – dowodzeni przez ojca, którego wszyscy nazywają Starym, dokonują wielu czynów, które w świetle prawa są karane więzieniem, albo śmiercią. Wiedzą, że pozostaną bezkarni: policja boi się ich tak samo, jak inni mieszkańcy wyspy. Niewiele osób ma odwagę z nimi zadrzeć.

Tym razem znajdzie się jednak ktoś, kto w trakcie śledztwa odważy się to zrobić, narażając tym samym siebie i innych na niebezpieczeństwo.

Na wyspie – wydawałoby się – stosunkowo niewielkiej, dzieje się bardzo wiele niepokojących rzeczy. Do takich z całą pewnością należy zaliczyć spotkania grupy najbogatszych i najbardziej wpływowych mieszkańców wyspy, którzy poprzebierani i w maskach na twarzy, przekraczają granice ludzkiej intymności.

Na „scenie” pojawia się też bogaty przedsiębiorca, robiący, co tylko może, by odnaleźć swojego porwanego przed laty syna oraz osoba, nazywana przez autora szantażystą, która grozi mieszkańcom wyspy, że wyjawi ich wszystkie sekrety. Zmusza ich w ten sposób do podejmowania niechcianych działań.

Minier nie byłby jednak sobą, gdyby w trakcie śledztwa nie odwrócił sytuacji o sto osiemdziesiąt stopni i sprawił, że sprawa morderstwa dziewczyny zeszła całkowicie na drugi plan.

Na pierwszym zaś pojawił się niesamowicie ciekawy wątek, w którym jeden z najbardziej pozytywnych i najbardziej zdawałoby się poszkodowanych życiem bohaterów, okazuje się socjopatą, niezdolnym prawie do żadnych uczuć, żerującym na ludziach i ich problemach, prowokującym kłopoty i wychodzącym z nich obronną ręką.

Socjopata na samym końcu książki, dzięki zaangażowaniu jednej osoby nie ma już tak łatwego życia. Podlega nieustannej kontroli, która znacznie ogranicza jego pole do działania.

Wszystkie elementy, jakie Minier umieścił w swojej powieści można odnaleźć pojedynczo w serialach albo książkach; złożone razem i w odpowiedni sposób wplecione w tę, przyznaję, paskudną historię, stanowią doskonałą całość.

A książka jest po prostu do przeczytania nawet za jednym zamachem.

Ja miałam trudność, żeby się od niej oderwać. Więcej takich pozycji.

Informacje dodatkowe o Paskudna historia:

Wydawnictwo: Rebis
Data wydania: 2015-10-06
Kategoria: Kryminał, sensacja, thriller
ISBN: 9788381889766
Liczba stron: 416
Tytuł oryginału: Une putain d'histoire
Język oryginału: francuski
Tłumaczenie: Monika Szewc-Osiecka
Dodał/a opinię: