Słowodzicielka
Anna Szumacher

Zasiadając do lektury nie za bardzo wiedziałam, czego się spodziewać. Celowo nie czytałam opisu, żeby nie psuć sobie niespodzianki. Możecie zatem wyobrazić sobie moje zaskoczenie już samym pomysłem na powieść. W bliżej nieokreślonym gdzieś, w równie nieokreślonych dawnych czasach pojawia się trzech mężczyzn, którzy sami nie wiedzą, kim są, co robią w miejscu, w którym się znaleźli i dokąd zmierzają. Mają natomiast jakąś świadomość tego, że są fikcyjnymi, chociaż nie do końca, bo przecież istnieją, postaciami w jakiejś fabule. Co to jednak za fabuła i w jakim celu ma się toczyć, nie wiadomo. Powoli odkrywają kilka szczegółów na swój temat i pewnego osobnika, który, jak słusznie zakładają, ma im wskazać drogę. Drogę, dzięki której odnajdą swojego przywódcę. Taki cel sobie obierają i to właśnie robią, po drodze napotykając na różne przeszkody. Odbywają nieco absurdalną podróż po luźnych wątkach, przedzierając się przy tym przez czas i przestrzeń. Dosłownie, bo w pewnym momencie przechodzą do świata realnego, w którym w opowieść o sobie wciągają przypadkowo autorkę owej opowieści.

Muszę przyznać, że mocno mnie ta powieść zaskoczyła. Zdecydowanie jest to coś, co nieczęsto można spotkać na rynku wydawniczym. Albo nawet w ogóle. I to mimo faktu, że każdego roku ukazuje się przecież tyle nowości. Możecie być pewni biorąc tę książkę do ręki, że dostaniecie coś świeżego i unikatowego. Świat, który został ukazany w powieści nie jest tak naprawdę niczym nowym, a główni bohaterowie są dość stereotypowi, bo mamy tu młodego barda, niezwykle honorowego rycerza i zdeterminowanego zabójcę, ale całość i tak robi wrażenie, głównie nietuzinkowym pomysłem i sposobem jego realizacji. Oprócz głównych bohaterów i ich ciekawych przygód, mamy tu wszystko to, co w fantastyce być powinno. Nie wszystko jednak pojawia się od razu, bo autorka niedokończonego tekstu, kiedy tylko orientuje się, co narobiła, naprędce uzupełnia brakujące informacje i dopisuje nowe wątki. Dzięki temu świat zaczyna się rozrastać, a bohaterowie zyskują nieco więcej informacji na swój temat, a nawet jakieś wspomnienia. Mamy więc w powieści smoki, ale nie takie całkiem zwyczajne, mamy podróże w czasie i przestrzeni. Później pojawia się również magia, równie pokręcona jak cała ta powieść.

Podobało mi się. Wszystko. Niepasujący do siebie kompletnie Jord, Hidra i Agni, którzy mimo wyraźnych różnic łączą siły w celu odnalezienia swojego przywódcy oraz wygadana Marcjanna, która dołącza do nich w późniejszym czasie i jeszcze bardziej miesza w życiu tej trójki. Ich absurdalne i jednocześnie przekomiczne przygody, włączając w to jedne z najbardziej absurdalnych: atak morderczych pomidorów czy domy, w pełni wyposażone, trzeba dodać, spadające na pewną kobietę w wyniku klątwy, a także zdolności, jakie w późniejszym czasie zyskuje Marcjanna. Lekka i humorystyczna jest to fantastyka, dzięki czemu czyta się ją dobrze i pochłania w zastraszająco szybkim tempie. A także pragnie więcej i więcej.

„Słowodzicielka” to zgrabnie napisane, lekkie, intrygujące i zupełnie niestandardowe fantasy, które wciąga, dostarcza mnóstwa wrażeń i w mig poprawia humor. Czekam na kolejny tom i oczywiście polecam.

Informacje dodatkowe o Słowodzicielka:

Wydawnictwo: Dolnośląskie
Data wydania: 2019-04-24
Kategoria: Fantasy/SF
ISBN: 978-83-245-8365-2
Liczba stron: 304
Dodał/a opinię: maitiri_books