Sztuka uprawiania róż z kolcami
Margaret Dilloway

Tę książkę zna chyba większośc blogowiczów. Czytałam bardzo wiele opinii na jej temat, więc postanowiłam przekonać się na własme oczy , co ma w sobie ta powieść, że wywiera tyle pozytywnych wrażeń.

Autorką jest Amerykanka z japońskimi pochodzeniem mieszka na terenie Stanów Zjednoczonych w San Diego. Posiada ona męża i trójkę dzieci. Jest także autorką bloga, który nazywa się "American housewife".

Bohaterką "Sztuki uprawiania róż z kolcami" jest chora na przewlekłą chorobę nerek nauczycielka biologii - Gal. Gal uwielbia kawiaty,a w szczególności róże. Zajmuje się ona tworzeniem krzyżówek bardzo rzadkich i pięknych gatunków róż. Gal jest osobą bardzo sfrustrowaną, u każdego widzi jaką belkę w oku. Dyrektor szkoły to koniunkturalista, lekarkę ma za złośliwą babę, ale najbardziej boli ją fakt, że osobą nadużywająca alkoholu jest wyżej na liście oczekujących na nerkę od niej.

Gal jest bardzo zamknięta w sobie, odizolowana, a jej świat zmienia się , gdy wprowadza się do niej siostrzenica Riley...

Z poczatku myślałam, że będzie to książka, która szybko minie, ale tak się nie stało. Czytałam ja dwa dni, gdyż temat chorej na nerki (dobrze, że nie na tak popularną białaczkę ) był bardzo ciekawy. Sama bohaterka jest bardzo interesująca sama w sobie. W życiu rzeczywistym osoby chore są postrzegane jako, szukające i chcące pomocy, że cierpią na oczach bliskich i potrzebują wsparcia duchowego. Ale ja wiem, że wśród osób chorych, kalekich są bardzo silne osobowości. Takie , któe mają świat poukładany, nie lubią, gdy się im narzuca pomoc i współczucie. Taką kobietą jest Gal- podobnie jak kolczasta róża nastrasza kolce, by sama nie zostać zranioną.
Początkowe skomplikowane relacje z siostrzenicą nie ułatwiają kobiecie życia, ale z czasem Gal zaczyna się otwierać....

Książkę czytało się mnie wolniej niż przypuszczałam, ale działo się to , ze wielokrotnie przerywałam czytanie, by zaczerpnąć świeżego i oddać się refleksji nad czytaną fabułą. Jest to powieść o wyborach , skomplikowanych, zawiłych i często nie wyjaśnionych do końca relacjach międzyludzkich, o rodzinie , przyjaźni, ale przede wszystkim o blaskach i cieniach życia.
Polecam