Cichy Pokój Hałasu

długi i ostry nóż. Mamusia krzyknęła tak rozkosznie! (Gdyby miała oczy byłyby wywrócone niemal do tyłu czaszki). Synek był podniecony patrząc na tą scenę. Jego malutki członek stwardniał i teraz sterczał sztywno wybrzuszając jego spodenki. A Ukochany robił swoje dobre zło. Mamusia krzyczała coraz ciszej. Miała rozdartą pochwę, pocięte wargi sromowe i rozdarty brzuch.
Nagle chłopczyk poczuł bardzo silny ból głowy. Tak silny, że poczuł omdlenie i ogarnęły go ciemności i zabrały w otchłań niewiadomej.
Gdy otworzył oczy wszystko było zmienione. Leżał na podłodze w pokoju Psychologa, która zalana była krwią Mamusi. Ukochanego nie było. Nie było nikogo kogo kochał... Były oczy... I krew...
Na jego rękach...