Scenariusz na przedstawienie

Narrator: Czy Robertowi uda się cofnąć czas? Czy ta historia zakończy się szczęśliwie? Odpowiem tak: i tak, i nie.

Scena V

(Garderoba. Robert opiera się o wieszak; obok niego stoi Zosia i panicznie rozgląda się dokoła).

Zosia: Wujku, a czy tu, aby na pewno nie ma duchów?

Robert: (drapie się po głowie) Nie sądzę.

Zosia: Wujku, a po co my tu jesteśmy?

Robert: (wzdycha) Jesteśmy tu, by ćwiczyć naszą wyobraźnię.

Zosia: To jednak tu są duchy?!

Robert: Nie ma. (zagląda do kieszeni) Wczoraj wessałem wszystkie moim spirytusowym odkurzaczem.

Zosia: A co tu robiły te duchy?

Robert: Bawiły się.

Zosia: A w co?

Robert: W dom publiczny.

Zosia: Wujku, a my też się pobawimy?

Robert: (błądzi oczami) A w co?

Zosia: W dom publiczny.

Robert: Nie, w to lepiej nie.

Zosia: To może w chowanego.

Robert: (drygnął) W chowanego!? W chowanego… Dobrze, ale obiecaj Zosiu, że nie będziesz chować się w kuchni.

Zosia: Obiecuję (ucieka).

Robert: Adin, dwa, tri, cietyre…

Scena VI

(Łazienka)

Głos: Witaj w wehikule „Swojskie klimaty”. Usiądź na sedesie, by kontynuować.

(Zosia wykonuje polecenie)

Głos: Teraz podaj nazwę miejsca, do którego chcesz się udać. 

Zosia: Dom publiczny!