Sklepik zaczarowanych bajek

Królik szybkim pędem pokicał do drzwi wejściowych sklepu i zmienił zawieszkę na „Zamknięte”, po czym uśmiechając się do nieznajomego, zaprowadził go do kuchni. Nie minęło nawet 5 minut, jak woda w czajniku zaczęła dawać oznakę, iż została wystarczająco podgrzana, aby móc nią, zalać torebkę herbaty. Królik Arsio, posadził gościa, przy kuchennym stole, częstując go świeżo upieczonym przez żonę makowcem. Nieznajomy po kilku łykach herbaty i sporych kęsach ciasta, nieco się ożywił, jednak w jego oczach, nadal panował niekryty smutek.

Królik Arsio przysiadł się do gościa, dalej kontynuując rozmowę.
-Nie jest Pan mieszkańcem Adalandii prawda? Nie widziałem Pana wcześniej, a przyznam, że znam tutaj wszystkich. - powiedział z zaciekawieniem Arsio. Nie wygląda Pan również zbyt tutejszo – stwierdził.
-Owszem, podchodzę z Mordawii – odparł nieznajomy.
-Co sprowadza Pana w nasze strony?
-Jestem wędrownikiem, wędruję z krainy do krainy, szukając dobrego miejsca. Nie mam nikogo. Zbliżają się święta, chciałbym gdzieś znaleźć ciepły kąt. – odparł gość. Łza zakręciła mu się w oku.
-Rozumiem, a może spędzi Pan święta ze mną i moją rodziną? Każdy gość jest u nas mile widziany!
-Dziękuję. Boże Narodzenie zawsze było dla mnie smutnym świętem, spędzałem zwykle samotnie.
-Przygotuję na jutro dla Pana miejsce do spania i jedno dodatkowe przy stole wigilijnym. Niech Pan się czuje u nas jak w domu – rzekł z wielką radością Królik Arsio.

Na twarzy nieznajomego, pojawił się rumieniec, w sercu nieznane dotąd samotnikowi ciepło, a usta ułożyły się w uśmiech, którego nigdy wcześniej dotąd nie zaznał. Po wielu latach wędrówek i pochmurnego życia, w końcu odnalazł swój kąt i ludzi, którzy otoczą go rodzinnym ciepłem i pokażą na czym naprawdę polegają Święta Bożego Narodzenia. Sam Królik zyskał nie tylko przyjaciela, ale i również w przyszłości pomocnika w bajkowym sklepiku. Królik dobrze wiedział co robi, zapraszając nieznajomego na Wigilię.
Mądry Królik, wie, że w czasie Świąt, żadna dusza nie powinna być ani smutna ani samotna. A czy Wy, przyjaciele też o tym wiecie? Niech każdy z Was pamięta, by przy stole obfitym w potrawy, było również miejsce dla niespodziewanego gościa.