Recenzja książki: Spowiedź Hitlera. Szczera rozmowa z Żydem

Recenzuje: Adrianna Michalewska

Kim był jeden z najkrwawszych tyranów XX wieku? Człowiek, który urodził się Austriakiem, ale zdradził swój kraj, oddając go innemu, który nigdy się nie ożenił, ale przyprawiał tysiące kobiet o niemal seksualne obsesje, który był niewysoki, brzydki, cherlawy, ale mówił o wzorze germańskiego nadczłowieka, który nie znał ani jednego języka obcego, ale panował nad połową Europy? Kim był ten, który nie miał dzieci, ale patronował programowi zapładniania niemieckich kobiet, aby rodziły jak najwięcej germańskich dzieci?

W ostatnich dniach wojny, gdy losy Niemiec były już przesądzone, a w bunkrze pod kancelarią III Rzeszy, w oparach nieświeżych ciał i gotowanych potraw Adolf Hitler, szaleniec, marzyciel i inżynier zbrodni dyktuje swoje pamiątki żydowskiemu lekarzowi. Eduard Bloch, Żyd, który na początku wieku leczył umierającą na raka piersi matkę Adolfa, jeden z niewielu nie zamordowanych przez nazistów przedstawicieli znienawidzonej rasy, wysłuchuje i zapisuje megalomańskie popisy retoryczne fuhrera. Czego się z nich dowiemy?

Szokująca parahistoryczna opowieść o tym, jak samotnik, który przez całe życie uciekał przed kompleksami i wybujałym ego, doszedł do władzy, pociągając za sobą ludzi jemu podobnych. Z jednej strony: zakompleksionych, o miernych umysłach, kiepskich posturach, z drugiej – o wybujałych ambicjach, obsesjach i dziecinnych potrzebach zrzucania na innych wyimaginowanych win za własne niepowodzenia.

Poznajemy Hitlera, który nienawidził ojca i wszystkiego, co ten symbolizował. Walczył z tym, widząc te cechy u swoich wrogów, aż do śmierci. Poznajemy Hitlera, który idealizował ukochaną, wcześnie zmarłą matkę. Dochodzimy do tego, jak to się stało, że wódz nazistów nigdy się nie ożenił.

Jak ten człowiek, tak kochający przyrodę, zwierzęta, historię i mitologię germańską, potrafił stworzyć świat, w którym dopuszczał mordowanie na szeroką skalę innych, tych, którzy nie pasowali do jego systemu wartości? Jak – wreszcie – udało mu się zastraszyć, przekonać do swoich racji, zmusić całe Niemcy do zbrodni, która na zawsze obciążyła ten naród?

Oprócz prezentacji postaci wodza Rzeszy poznajemy też otoczenie polityczne i realia historyczne, które stworzyły nazizm, pokazując, że nie narodził się on wraz z Hitlerem i nie został z nim pochowany. Zbrodnie w koloniach, będące udziałem Belgów i Brytyjczyków, gułagi Rosji zainspirowały nazistów do eksterminacji Żydów na masową skalę. To, co dziś szokuje, miało swoje korzenie w działaniach, o których dzisiaj niechętnie się wspomina, przypisując winę za eksterminację całego narodu jednej nacji. W czasach, gdy Hitler doszedł do władzy, rzeczywistość polityczna nie była aż tak czarno-biała.

I – wreszcie – ostatnie pytanie. Kto naprawdę stworzył Hitlera? Jak bardzo na jego zbrodniczą działalność oddziaływały sprawy rodzinne i osobiste, a ile wątpliwych zasług w stworzeniu nazizmu miały decyzje historyczne z czasów po I wojnie światowej?

Ta książka pozwala na uporządkowanie wiedzy, która może nam pomóc zrozumieć, co się właściwie stało w Niemczech pomiędzy 1914 a 1945 rokiem. Pokazuje człowieka, którego działania przyczyniły się do powstania haniebnej karty narodu, uznawanego za kulturalny i miłujący naukę. Pomimo przeszło siedmiu dekad od jego śmierci wciąż mnożą się pytania, jak do tego doszło. I co się właściwie stało z Adolfem Hitlerem, którego spalone zwłoki do dziś budzą sporo kontrowersji?

Spowiedzi Hitlera nie należy traktować jako książki historycznej. To raczej popularyzacja wiedzy, faktów już w większości znanych. Tym razem podanych w formie fikcyjnego dokumentu.

Bardzo polecam.