Paweł Huelle


1987 Weiser Dawidek
1991 Opowiadania na czas przeprowadzki
1994 Wiersze
1996 Pierwsza miłość i inne opowiadania
1999 Inne historie
2001 Mercedes-Benz. Z listów do Hrabala
2002 Byłem samotny i szczęśliwy
2002 Hans Castorp w Sopocie. Zaginiony rozdział z "Czarodziejskiej Góry"
2007 Ostatnia Wieczerza

Paweł Huelle - biografia, życie i twórczość

Paweł Huelle przyszedł na świat 10 września 1957 r. w Gdańsku. Jest absolwentem filologii polskiej na Uniwersytecie Gdańskim. Był wykładowcą filozofii na gdańskiej Akademii Medycznej.
W latach 80-tych był związany z prasą konspiracyjną. W latach 1994-99 był dyrektorem Ośrodka Gdańskiego Telewizji Polskiej.
Większość swojej twórczości poświęca rodzinnemu Gdańskowi i różnym sprawom związanym z tym miastem.
Sławę przyniosła mu debiutancka powieść Weiser Dawidek (1987). W 2000 r. została ona zekranizowana przez Wojciecha Marczewskiego.
Laureat licznych nagród (m.in. został laureatem Paszportu Polityki). W 1997 r. był nominowany do Literackiej Nagrody NIKE.
W 2005 r. było o nim głośno z powodów pozaliterackich. Chodziło o proces, który wytoczył mu ks. prałat Henryk Jankowski, urażony krytycznymi wypowiedziami pisarza. Początkowe Huelle przegrał proces, ale złożył apelację i przed sądem apelacyjnym wygrał.

Kalina Beluch


Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Pawe%C5%82_Huelle

Paweł Huelle - twórczość

Okładka - Talita
Talita

Powrót mistrza. Każda ludzka historia jest jak tajemnicze laboratorium uczuć i pamięci – dwoje ludzi pozornie beznamiętnie obserwujących swoje codzienne czynności; kiełkujące zakazane uczucie...czytaj dalej

Okładka - Śpiewaj ogrody
Śpiewaj ogrody

Greta przeczuwała, jak to wszystko się skończy. Obsesja jej męża na punkcie niedokończonej opery Wagnera. Mrożący krew w żyłach pamiętnik pewnego Francuza, poprzedniego właściciela domu. Wojna. I dzień, w którym...czytaj dalej

Okładka - Mercedes-Benz. Z listów do Hrabala
Mercedes-Benz. Z listów do Hrabala

Kiedy bohater na początku lat dziewięćdziesiątych wsiada z instruktorką prawa jazdy do małego fiata, umiera ze wstydu. Prawie. Ratują go historie, które zaczyna snuć coraz bardziej zasłuchanej instruktorce...czytaj dalej

Okładka - Castorp
Castorp

Hans Castorp przybywa do Gdańska. Mimo ostrzeżeń wuja wsiada na statek w Hamburgu i rozpoczyna dziwną podróż. Podczas morskiej przeprawy towarzyszy mu trójka ekscentrycznych podróżników, którzy walczą o jego...czytaj dalej

Okładka - Pierwsza Miłość i inne opowiadania
Pierwsza Miłość i inne opowiadania

Tym, co zjednuje prozie Pawła Huelle licznych czytelnikw, jest nie tylko zajmująco opowiadana fabułą. Jego utwory - zmysłowo przywiązane do materialnego świata - przenika żywioł pytań metafizycznych, rzadko...czytaj dalej

Okładka - Ostatnia wieczerza
Ostatnia wieczerza

Akcja najnowszej powieści Pawła Huelle toczy się w Gdańsku, podczas jednego dnia, w bliżej nieokreślonej, choć nieodległej przyszłości. W mieście zaszło sporo zmian: parę ulic ponownie przemianowano, obok kościołów...czytaj dalej

Okładka - Opowiadania na czas przeprowadzki
Opowiadania na czas przeprowadzki

Wznowienie jednej z najpiękniejszych książek Pawła Huellego, o której Jan Kott pisał: „W Czasie przeprowadzki Huellego są zawsze dwa dna i dlatego jego realizm nazywano »magicznym«. Może jednak...czytaj dalej

Okładka - Byłem samotny i szczęśliwy
Byłem samotny i szczęśliwy

Byłem samotny i szczęśliwy - to wyznanie jest kluczem do zrozumienia nie tylko opowiadań o wyjątkowej urodzie, ale też osoby narratora - ponad wiek dojrzałego dziecka, dojmująco samotnego przez swoją wrażliwość...czytaj dalej

Paweł Huelle - wiadomości

Cytaty Autora

Czy miałoby sens zwierzyć się wujowi, że ja to ktoś inny? Obudzony, machnąłby na pewno ręką mówiąc "eh tam, gadanie!", bo niby jakim sposobem A może być jednocześnie B? Tak, według wuja nasza istota była niezmienna, a niezmienność ta - pewna jak nieśmiertelność duszy. Więc nie obudziłem wuja w tej sprawie.


Więcej

Kilku Polaków i Kaszubów kończyło tam jakieś swoje sprawy. Mają nade mną przewagę - pomyślał sobie Ernest Teodor, sącząc piwo - że mówią i rozumieją po niemiecku, ale ja nie rozumiem i nigdy nie zrozumiem, o czym oni mówią. To są obce odrębne światy. I nic ich nigdy nie połączy. Jesteśmy obcy. Tak jak Brahms Wagnerowi i Wagner Brahmsowi.


Więcej
Wszystkie cytaty tego autora Dodaj cytat tego autora
Reklamy