Stieg Larsson

Stieg Larsson - biografia, życie i twórczość

Stieg Larsson urodził się w Skelleftehamn w Szwecji w 1954 roku. Wczesne dzieciństwo spędził u dziadków w małym drewnianym domku na północy kraju, gdzie do szkoły docierał na nartach, co później inspirowało go przy opisywaniu północnych, odludnych regionów Szwecji w swoich powieściach.

Stieg Larsson fascynował się literaturą science fiction już od młodości. W wieku 12 lat otrzymał na urodziny maszynę do pisania i od tego czasu eksperymentował z pisaniem opowiadań. Był aktywny w szwedzkim fandomie SF, redagował fanziny i uczestniczył w konwentach, co pozwoliło mu zdobyć pierwsze doświadczenia redaktorskie i wydawnicze.

Stieg Larsson w młodości zmienił imię z Stig na Stieg, aby nie mylono go z innym autorem o podobnym nazwisku. W dorosłym życiu mieszkał głównie w Sztokholmie, gdzie łączył pracę dziennikarską z działalnością badawczą nad skrajną prawicą w Szwecji. Był zaangażowany w politykę lewicową i działał jako redaktor czasopisma Expo, poświęconego przeciwdziałaniu rasizmowi i ekstremizmowi.

Stieg Larsson przeszedł do historii również dzięki niecodziennej historii z dzieciństwa: w wieku 15 lat był świadkiem brutalnego ataku na młodą dziewczynę, co głęboko wstrząsnęło jego sumieniem i ukształtowało jego późniejsze podejście do tematów przemocy wobec kobiet w literaturze.

Stieg Larsson swoją sławę literacką zdobył pośmiertnie. Trylogia Millennium została wydana w 2005 roku, a kolejne książki powstały dzięki innym autorom, kontynuując jego uniwersum. Larsson planował dziesięcioksiąg, ale zdołał ukończyć tylko trzy pierwsze tomy, a fragmenty czwartej książki pozostawił w notatniku swojej partnerki, Evy Gabrielsson.

Stieg Larsson w swoich powieściach łączył wpływy szwedzkiej literatury dziecięcej, zwłaszcza Astrid Lindgren, z inspiracjami z literatury kryminalnej z USA i Wielkiej Brytanii. Jego bohaterka Lisbeth Salander była częściowo dorosłą wersją Pippi Pończoszanki, co nadało postaci wyjątkową niezależność i spryt.

Stieg Larsson zmarł nagle w 2004 roku w wieku 50 lat na atak serca.