Inne wydania:
Trzecia i ostatnia część serii Millennium zaczyna się w miejscu, w którym kończy się Dziewczyna, która igrała z ogniem. Lisbeth Salander przeżywa próbę pogrzebania żywcem, jej kłopoty się jednak na tym nie kończą ... Mikael Blomkvist odkrywa tajemniczą przeszłość Salander i rusza w pogoń za prawdą. Pisze tekst, który ma oczyścić nazwisko Salander, a przy okazji wywołać trzęsienie ziemi nie tylko w rządzie i służbach bezpieczeństwa, ale w całym kraju. Lisbeth Salander dostaje wreszcie szansę, na to, by pogodzić się z własną przeszłością. Ostatnia część trylogii Stiega Larssona to najwyższej klasy thriller polityczny! Opinie i recenzje - Zamek z piasku: (źródło: Amazon, www.panorstedt.se) "Nowa i ostatnia powieść z trylogii liczy ponad 700 stron. Niewielu jest ludzi, którzy potrafią każdą z tych stron zapełnić atrakcyjną fabułą. Larsson tego dokonał. To wielkie osiągnięcie i jeden z powodów niewiarygodnego powodzenia jego książek." Magnus Persson, Svenska Dagbladet "Oczywiście wiadomo, że trzecia część serii Millennium Stiega Larssona jest dobra. By nie powiedzieć diabelnie dobra. Godny podziwu jest już sam fakt, że ktoś napisał 700 stron bez ani jednej dłużyzny, bez nawet najdrobniejszego zbędnego akapitu. Kolejne sekcje wiążą się ze sobą, a ja leżę i czytam, łypiąc okiem na zegar i wiem, że powinienem iść spać, ale jeszcze tylko kawałek (...) I tak przez całą książkę." Anders Wennberg, Gefle Dagblad "To w jaki sposób Stieg Larsson trzyma się realizmu to naprawdę mistrzostwo (...) to niezwykłe, że takie ogromne ilości tekstu jak u Stiega Larssona są w stanie się sprzedać i to w czasach, kiedy za pomocą coraz mocniejszego PR sprzedaje się coraz bardziej przeciętne książki." Maria Küchen, Expressen "Mówi się, że dobre rzeczy chodzą trójkami i w tym przypadku z pewnością tak jest. Trzecia część serii Stiega Larssona o wymyślonym czasopismie "Millennium" jest po prostu najlepsza." Jonas Brefält, Värmlands Folkblad "Stieg Larsson podarował czytelnikom umiejętnie i dobrze napisany thriller o nieprawdopodobnym tempie akcji - coś, do czego już zdołaliśmy przywyknąć. Kiedy człowiek zacznie czytać, wciąga się i nie ma ucieczki." Zoran Alagic, Norrköpings Tidningar "Szczególne wrażenie robi talent Stiega Larssona do panowania nad dość skomplikowaną chwilami fabułą o wielu wątkach. Jego znajomość tematu jest niezwykła i trzeba przyznać, że doskonale uchwycił ducha czasu. To nie tylko powieść kryminalna, ale także opis współczesnej Szwecji." Kjell Nylund, Eskilstuna Kuriren "Mogę tylko dołączyć do chóru śpiewającego pochwały na cześć ostatniej części trylogii Millennium Stiega Larssona. Miałam duże oczekiwania wobec tej książki, ale autor spełnił je z nawiązką." Ingalill Mosander, Aftonbladet
Informacje dodatkowe o Zamek z piasku, który runął:
Wydawnictwo: Czarna Owca
Data wydania: 2009-10-27
Kategoria: Kryminał, sensacja, thriller
ISBN:
Liczba stron: 800
Tytuł oryginału: Luftslottet som sprängdes
Tłumaczenie: Alicja Rosenau
Kup książkę Zamek z piasku, który runął
Sprawdzam ceny dla ciebie ...
Cytaty z książki
Więcej
Więcej cytatów z tej książki
Czuła się jak pionek w grze, której nie była w stanie kontrolować.
Więcej
REKLAMA
Zobacz także
Zamek z piasku, który runął - opinie o książce
„Zamek z piasku który runął” jest kontynuacja historii rozpoczętej w „Dziewczyna, która igrała z ogniem”. Jak pierwsza część była skończona tak dwie kolejne pięknie się łączą. Dowiedzieliśmy się kto stoi za morderstwami, jednak nie wszyscy dadzą się przekonać. Już od początku Mikael męczy się z niekompetentnymi policjantami. Za to Lisbeth jest ciężko ranna po postrzale w głowę.
Stieg Larsson jak zwykle uraczył nas szczegółowością opisów. Nawet operacje w szpitalu podane są ze szczegółami ze czytamy o wszystkim w napięciu.
Zalachenko również znalazł się w ciężkim stanie i musiał przejść trudne operacje, żeby było ciekawiej jego pokój znajduje się bardzo blisko Lisbeth.
Kontynuowane są wszystkie wątki Erika w końcu musi się przyznać ze odchodzi z redakcji Milenium. Zaczyna się jej przygoda w nowej pracy gdzie nie wszyscy darzą ja sympatią. Pokazuje się jej ciekawy charakterek. W ogóle podoba mi się ta postać. Może Lisbeth nie przebije ale również bardzo oryginalna szczególnie w sferze łóżkowej. Larsson łamie stereotypy stwarzając kobietę, która ma męża i kochanka. Na dodatek obaj o sobie wiedza i nie maja nic przeciwko. Takie życie jednak również tworzy jej wrogów. W sumie wątek złośliwych maili wysyłanych do niej chwilami wydawał mi się ciekawszy niż wątek główny.
Wielka tajemnica państwowa przeciwko prawom jednej obywatelki na dodatek uznanej za chorą psychicznie wydaje się być bardzo ciekawym tematem. W pewnym sensie jest ale moim zdaniem za bardzo rozciągniętym. W porównaniu do poprzednich dwóch części ta wydaje mi się najnudniejsza. Z całej książki chyba podobał mi się najbardziej epilog. Tam w końcu coś się działo. Sam proces nad Lisbeth również fajnie się czytało ale tez nie wnosił za dużo nowego.
Książka jest świetnie napisana nie można zaprzeczyć. Widać jak dużą wiedzę posiada autor i ile ma pomysłów a jednak za mało się dzieje. Więcej rozmów niż akcji i stanowczo za mało Lisbeth. Dziewczyna praktycznie cala książkę przeleżała w szpitalu.
Styl jednak został zachowany, na początku każdej części tym razem autor wplata ciekawostki historyczne wojen z udziałem kobiet. Mimo iż ponudziłam się trochę przy ostatniej części przykro mi, że na tym się skończyło. Mam zamiar sięgnąć po kontynuację innego autora i mam nadzieje, że się nie zawiodę.
Dalsze losy Salander i Blomkvista. Lisbeth musi rozprawić się z demonami przeszłości, a jednym z nich okazuje się jej ojciec Zalachenko. W miarę czytania zagłębiamy się w aferę o wiele większą niż w poprzednich książkach. Szwedzkie Tajne Służby kryją wiele mrocznych tajemnic i starają się za wszelką cenę by nie ujrzały one światła dziennego. Jednak po stronie hakerki stoi wiele osób i jeśli się zjednoczą w dociekaniu prawdy mogą wiele zdziałać.
Książka niesamowicie wciągająca. O ile często narzekam, że źle się czyta bardzo grube książki ta przeszła bez marudzenia. Jest tak dobra, że mimo kombinowania przy czytaniu w łóżku, aby ją wygodnie trzymać, nie przeszkadzała mi jej objętość. Co więcej, nie mogłaby chyba być krótsza ze względu na zawartość. Jest to skoncentrowana akcja, intrygi, tajne działania. Nie ma miejsca na nudę. Szkoda, że autora nie ma już na świecie by mógł osobiście napisać dla nas ciąg dalszy. Na pewno by nas nie zawiódł!
Gorąco polecam! Postawiłabym pięć z dużym plusem, ale nie ma takiej opcji.
To nie jest książka, którą się pochłania. To książka, którą pożerasz oczami, umysłem i całym sobą. Niesamowita powieść kryminalna - ciąg dalszy losów Lisbeth Salander. Jej życie ponownie staje pod znakiem zapytania. By odkryć całą prawdę o mrocznej przeszłości Lisbeth, Mikael Blomkvist sięga do najbardziej skrywanych zakamarków. Jednocześnie sprawia, że w rządzie i służbach bezpieczeństwa, zaczyna wybuchać wulkan tajemnic.
Trzecia i zarazem ostatnia książka serii Millenium napisana przez Stieg'a Larsson'a opanowała mnie całkowicie. Po wydarzeniach, które kończyły 2 tom Lisabeth przebywa w szpitalu i szykuje się na walkę w sądzie z Sekcją. Równocześnie Mikael prowadzi swój research w tej sprawie. Każda kolejna część trylogii jest mocniejsza. Zdecydowanie polecam, każdego wciągnie bez reszty.
Tempo trochę siada, ale ciągle ciekawy jak potoczą się losy bohaterów, zarwałem kilka nocy na czytanie. Lekkie rozczarowanie, że proces Lisbet tak szybko się odbył. Nadal polecam tak jak poprzednie części.
Nadal trzyma poziom, lecz najbardziej się wynudziłam skojarzył mi się film system który nie zrobił na mnie wrażenia. rozumiem koncept ale mam wrażenie że gdzieś na 1/3 książki jest wciąż to samo tylko trochę inaczej. poza procesem i początkowym wątkiem szpitalnym nie trzymały mnie się emocje. Niemniej Milenium przeszło so historii, warto przeczytać. najbardziej podobała mi się 2ga cz.
To już ostatnia część przygód Lisabeth Salander i Mikaela Blomkvista. Tym razem dziennikarz podejmuje się rozwikłać mroczną przeszłość jego przyjaciółki by móc oczyścić ją z zarzutów prokuratora. Jego działania wywołają aferę nie tylko w szwedzkim rządzie, ale także w służbach bezpieczeństwa. Gorąco polecam!
Doceniam wielkość tego dzieła, jednak jak dla mnie, wątków było aż za dużo. Wyczekiwałam opisu procesu Wasp setki stron, było warto!
Po przeczytaniu ostatniego zdania zrobiło mi się smutno. Dotarło do mnie, że to się skończyło, nie ma już nic. Ten zamek już runął i nie powstanie. Przytłoczyło mnie to. Z drugiej strony przez kilka dni chodziłam jeszcze oczarowana Salander. To nie jest święte dziecko, ale ma coś w sobie co sprawia, że trzymałam za nią kciuki do samego końca. Bardzo podobały mi się we wszystkich częściach szczątkowe informacje na temat pracy w redakcji. Blomkvist pozostanie dla mnie dupkiem, chociaż w pierwszej części do pewnego momentu wzbudzał moją sympatię. Próbował później odkupić swoje winy, aczkolwiek u mnie jest skreślony. Z pewnością jeszcze kiedyś wrócę do wszystkich części, by móc znów wejść w dziki świat Lisbeth.
Ostatnia część trylogii, niestety. Wielka szkoda, że Pan Larsson nie zdążył napisać więcej tak wspaniałych książek. Każdym następnym tomem zachwycam się bardziej i żałuję, że to już koniec. Bardzo polubiłam Mikaela i Lisbeth. Na pewno wrócę do całej trylogii nie raz i polecam wszystkim!
Losy Lisbeth szybko zostały przeze mnie przyjęte do świadomości.. Szkoda, że tylko 3 części, szkoda, że to juz koniec serii Millennium. Cały cykl godny polecenia:D Fabuła super: dziwni ludzie na ważnych stanowiskach, SAPO, SMP i wiele innych wątków sprawia, że książę szybko się czyta. Z wielkim zainteresowaniem. Czuje się jakąś bliskość z tymi bohaterami i z wydarzeniami, które rozgrywają się na niespełna 800 stronach. Serdecznie polecam!
Ostatnia część trylogii i najbardziej wciągająca. Pewnie częściowo dlatego, że przyzwyczaiłam się do bohaterów i byłam ciekawa, jak potoczą się ich dalsze losy. Po ostatnich wydarzeniach Lisbeth Salander cudem uchodzi z życiem i leży w szpitalu. Jednak to nie koniec jej kłopotów. Czeka ją proces, a Mikael Blomkvist robi wszystko, żeby prawda wyszła na jaw, a winni ukarani.
Część trzecia trylogii, i uczucie pustki po przeczytaniu książki, że nie będzie już dalszej części...
Szkoda, że to już ostatnia część trylogii Millenium. Chętnie śledziłabym dalej przygody Lisabeth i Mikaela. Książka do końca trzyma w napięciu, Stieg Larsson spisał się na medal! ;)
Spotkałam się z wieloma głosami, że będzie im brakowało kolejnych części. Ja chyba bym na razie nie dała rady czytać dalej. Chyba że po dłuższej przerwie.
Ciekawe zakończenie trylogii. Może bez wielkiego napięcia, bez większych cliff hangerów, bez wielkiej dramy, ale przeczytałam z przyjemnością.
Zakończenie trylogii Millenium to ciekawa zwieńczenie losów Lisbeth i Mikaela. A jednak po skończeniu tej książki chce się powiedzieć: to tylko tyle? Bo czytając tę trylogię zakochałam się w stylu, pomysłach i rozumowaniu Stiega Larssona. Ostatnia część nie jest najlepszą z trzech, bo za taką uważam pierwszą, a jednak jest wybitna. Mimo, że porusza problematykę rządowo-polityczną to jest to arcydzieło!
Jest to już ostatnia część sagi Millenium. Muszę przyznać, że czuję pewien niedosyt, gdyż autor nie wyjaśnił do końca wszystkich wątków. Żałuję, że nie będę miała możliwości poznać dalszych losów Mikaela i Lisbeth, ponieważ bardzo się przywiązałam do tych bohaterów. Historia z 3 tomu jest połączona z wątkami z wcześniejszej powieści co wyszło bardzo na plus. Akcja na początku toczyła się dość wolno, jednak później nabrała tempa, przez co nie mogłam wręcz oderwać się od książki. Fabuła nadal jest wciągająca, a wprowadzone nowe wątki np. prześladowca Eriki bardzo ciekawe. Autor wprowadził również sporo nowych bohaterów, jednak czułam, że każdy z nich jest potrzebny. Oczywiście ponad wszystko uwielbiam Lisbeth i kibicowałam jej przez cały pobyt w szpitalu oraz na Sali sądowej. Na wyróżnienie zasługuje również postać siostry Mikaela - prawniczki Anniki. Na pewno seria ,,Millenium" zostanie na długo w mojej pamięci, a w przyszłości wrócę do tych książek. Polecam serdecznie ;)
Łezka się w oku kręci, gdy pomyślę sobie, że to już ostatni tom tej znakomitej trylogii. Pocieszeniem jest za to fakt, że jest mnóstwo skandynawskich autorów, którzy tak dobrze piszą. Trzecia część rozpoczyna się tam gdzie zakończyła się druga.
Lisbeth Salander znów jest w ogromnym niebezpieczeństwie. Mikael Blomkvist chce jej pomóc i dokopuje się do państwowych tajemnic. Wywołuje burzę na najwyższych szczeblach.
Często jest tak, że autor po kilku tomach serii po prostu się wypala, zaczyna mu brakować pomysłów. Stieg Larsson napisał ostatnio tom na prawie 800 stron, a co najlepsze to czyta się to z przejęciem i zapartym tchem. Nie ma mowy o nudzie.
Drugi tom zakończył się bardzo dynamicznie i niespodziewanie. Ta książka zaczyna się od tego samego momentu. Gna do przodu i nie chce nas wpuścić do prywatnego życia. Nie spodziewałam się, że takiego kolosa będę czytała niecałe trzy dni, ale tak właśnie było. Tym razem afera jest na bardzo szeroką skalę. Jest tutaj mnóstwo historii i polityki. Zupełnie mnie to nie znudziło, ponieważ zostało napisane w łatwy i interesujący sposób. Widać jaki autor był oczytany i mądry w każdej z dziedzin. Przygotował się do tej trylogii w najdrobniejszych szczegółach.
Jego główna bohaterka Lisbeth Salander to nieszablonowa postać, która zapada w pamięć czytelnika. Lubię takie silne kobiety w literaturze. Jest to trylogia, którą musicie przeczytać. Każdy tom jest na jednym, najwyższym poziomie. Nie ma mowy o błędach i niedopracowaniu. Polecam!
nie często zdarza mi się zarwać nockę przy lekturze, a teraz zarwałem tydzień!!! Machnąłem wszystkie tomy po kolei i jestem pod wrażeniem.
Trzecia część jest najbardziej zakręcona i momentami tak się wczuwałem w akcję, że aż lękałem się o własne... ciśnienie. Naprawdę bardzo dobry kryminał. Polecam.
Bardzo dobra książka.
Powiem tak.. Millenium to najlepsza seria jaką miałam okazję, a raczej przyjemność, czytać. I w zasadzie nasuwa się tylko jedno stwierdzenie: Szkoda, że to już koniec..
Nie mogę się doczekać aż się okaże czy zostanie opublikowana kolejna część, która podobno jest napisana częściowo.Bo to zakończenie pozostawia niedosyt i wielu rzeczy nie kończy.
Świetne zakończenie trylogii!!! Mnóstwo intryg (co prawda politycznych, ale jednak ;)).
Kilka spraw mogłoby mieć ciąg dalszy, ale może to dobrze, że nie wszystko jest powiedziane do końca-przecież mamy swoją wyobraźnię ;)
Polecam!!!
Po przeczytaniu dwóch tomów, przyszedł czas na trzeci. Niestety bardzo się zawiodłam.
Trochę o fabule. Lisbeth Salander ledwo żywa trafia do szpitala. Jej odwieczny wróg Alexander Zalachenko leży dwa pokoje dalej. Mężczyzna był dawnym profesjonalnym zabójcą na usługach sowieckich służb specjalnych. Potężne siły chcą uciszyć Lisbeth Salander raz na zawsze.
Mikael Blomkvist natomiast stara dowiedzieć się o Lisabeth czegoś więcej i wkrótce zaczyna pisać reportaż. Ma on jej pomóc w oczyszczeniu nazwiska.
Pierwsza część była całkiem niezła, druga bardzo mi się podobała i z niecierpliwością sięgnęłam po trzecią część. Niestety bardzo się zawiodłam.
Książka ma bardzo dużo stron. Nie przeszkadzałoby mi to gdyby nie fakt, że zbyt dużo miejsca zajmują niepotrzebne, nudne, monotonne opisy. Niekoniecznie interesuje mnie co jedzą bohaterowie ani jak są ubrani. Do tych opisów można się przyzwyczaić lub je pominąć, ale w książce wieje nudą. Od pierwszych stron mnie nie zainteresowała i wręcz się męczyłam. Z trudem dotarłam do końca i cieszyłam się, że już skończyłam czytać. Akcja rozwija się bardzo powoli, mnie w napięciu nie trzymała, nie zaskoczyła tylko nudziła.
Początek cyklu zapowiadał się bardzo obiecująco. Dużo w nim było o Lisabeth, a to mnie szczególnie interesowało, ale czym dalej tym coraz nudniej. Wkrótce akcja stanęła w miejscu na długi czas. Według mnie to niedopuszczalne.
Jest to thriller polityczny. Ja za polityką nie przepadam, ten temat mnie kompletnie nie interesuje. Ukazuje mechanizm działania szwedzkich służb politycznych.
Dla mnie beznadziejna, a myślałam, że będę zachwycona. Najsłabsza książka całego cyklu.
Nawet nie wiecie jak bardzo ubolewam nad tym,że już nie przeczytam kontynuacji tej serii w wykonaniu Larssona...
Ale to było dobre! Jakie to było cholernie dobre! I mówię tu teraz o całej serii Millennium...Ale wracając do tej części...trzeciej...To jedyne o co mogłabym się przyczepić to było jak na mój gust,zbyt dużo politycznego spisku...A cała reszta...Jak zwykle mną zawładnęła.
Główni bohaterowie...No kocham! Bo ich chyba nie kochać się nie da. I jak nie jestem zwolenniczką ekranizacji powieści tak tu chcę i muszę obejrzeć. No po prostu muszę...
Na półce czeka już pakiet od Davida Lagercrantz i mam nadzieję,że się nie zawiodę.Bynajmniej nie bardzo,bo nie chciałabym tymi książkami pizgnąć w kąt...Także oby Pan David okazał się godnym następcą...
Po przeczytaniu ostatniej strony tej książki,jedna z myśli, które nachalnie tłukły mi się po głowie było : dlaczego coś tak dobrego nie może dziać się dalej. Nie chodzi mi o przemoc czy krwawe działania głównej bohaterki tylko o ogólnie pojęte wrażenie pozostałe po przeczytaniu książki. Lis Salander to osoba, która nie pozostawia nas obojętnymi. Właściwie od samego początku zaczynamy jej sekundować, trzymać kciuki za jej poczynania. Im więcej o niej się dowiadujemy tym te kciuki mocniej zaciskane. Bo jakże w całym olśniewającym świetle prawa może dziać się taka niesprawiedliwość wobec jednej osoby. Jak to możliwe, by wszystkie niecne sprawki mogły być ważniejsze niż dziecko, a później dorosła kobieta, której na całej linii złamano życie. No i niechybnie skończyło się z wielkim poczuciem niedosytu.
Skończyłam. I tylko żal, że nigdy już nie pojawi się żadne słowo napisane przez Mistrza. Uwielbiam głównych bohaterów mimo ich wad i mrocznych charakterów. Opis procesu Salander to majstersztyk. Nic więcej pisać nie trzeba. Polecam.
Niesamowita kontynuacja, kolejna afera i niespodziewane zakończenie.Doskonała akcja a dalsze losy bohaterów naprawde zaskakują.Czy może być coś lepszego niż spełnienie marzeń ?.Serdecznie polecam
"Jeśli gryzę co - to gryzę sercem" - mawiał wieszcz Słowacki.
Ja mam tak samo, gdy czytam książki. Zwłaszcza takie, jak Millennium Siiega Larssona.
Uczta dla zmysłów przy "szalonym stole". Wyzwaniem było dla mnie usiąść tam i poucztować.
Wielowątkowość, niezwykle aktualna tematyka, wielowarstwowość i dbałość o szczegóły - to dla mnie polifonia.
I doskonała kreacja bohaterki kobiecej, nieprzeciętnej Lisbeth Salander, której historia nie pozostawia złudzeń.
Inne książki autora
Millennium. Pakiet Trylogia Millennium:. Mężczyźni, którzy nienawidzą kobiet; Dziewczyna, która igrała z ogniem; Zamek z piasku, który runął
0
Bestsellerowa trylogia kryminalna, wywodząca się z najlepszej szwedzkiej tradycji fikcji i literatury kryminalnej: świetnie napisana, z trzymającą...
Mężczyźni, którzy nienawidzą kobiet
Zobacz wszystkie książki tego autora
0
Dziennikarz i wydawca magazynu "Millennium" Mikael Blomkvist ma przyjrzeć się starej sprawie kryminalnej sprzed czterdziestu lat, kiedy zniknęła bez śladu...
A trenuje dlatego, że to bardzo przyjemne. To się często zdarza ludziom, który dużo trenują. Ciało wytwarza substancje uśmierzające ból, od których można się uzależnić. Po pewnym czasie ma się objawy głodu narkotykowego, kiedy się codziennie nie biega. To niesłychany kop pozytywnej energii, kiedy człowiek daje z siebie wszystko. Prawie tak mocny jak dobry seks.
Więcej