Hiszpania to kraj pełen słońca, flamenco i niepowtarzalnych smaków. Zachwyca bogactwem tradycji, a także barwną historią. To również ojczyzna znakomitych pisarzy, którzy wnieśli ogromny wkład do światowej literatury i do dziś inspirują kolejne pokolenia czytelników. Zapraszamy Was w kolejną niezwykle słoneczną książkową podróż!
Początków hiszpańskiej literatury możemy się doszukiwać ponad tysiąc lat temu. Jest ona zwierciadłem wielowiekowej historii kraju – od średniowiecznych pieśni rycerskich przez renesans i barok Złotego Wieku z Cervantesem, Lope de Vegą i Calderónem, aż po romantyczne uniesienia Bécquera, realistyczne powieści Galdósa czy poezję Lorki. Obecnie w Hiszpanii powstaje wiele współczesnych powieści, które poruszają ważne tematy i są cenione na całym świecie. Koniecznie sprawdźcie, jakie pięć wyjątkowych książek z Hiszpanii dziś dla Was przygotowaliśmy!
Diamentowy plac – Merce Rodoreda
Diamentowy plac to pięknie napisana i poruszająca powieść autorstwa Merce Rodoredy. Autorka jest uznawana za jedną z najwybitniejszych postaci literatury katalońskiej. Po hiszpańskiej wojnie domowej wyemigrowała z kraju na kilkadziesiąt lat.
Książka opowiada o losach kobiety wrzuconej w sam środek historii, która nie daje wyboru. Natalia, zwana Colometą, wychodzi za pewnego siebie Quimeta i szybko odkrywa, że jego miłość ma w sobie tyle samo namiętności, co egoizmu.
W cieniu hiszpańskiej wojny domowej kobieta musi samotnie dźwigać ciężar codzienności – wychować dzieci, pracować ponad siły i walczyć o przetrwanie, gdy mąż znika na froncie. To opowieść o cichym bohaterstwie, które nie doczeka się medali, o rozczarowaniach, które rodzą siłę, i o miłości – trudnej, nieoczywistej, ale zdolnej przetrwać najgorsze.
Ja śpiewam, a góry tańczą – Irene Sola
Ja śpiewam, a góry tańczą to wyjątkowa literacka gawęda o poszukiwaniu bliskości, śmierci i celebracji życia. Autorką książki jest Irene Sola.
Jest to książka, w której majestat gór przeplata się z opowieściami – zarówno realnymi, jak i magicznymi, skrywanymi przez pokolenia. To historia rodziny Domeneca i Sió, których życie jest nierozerwalnie związane z górskim terenem, w którym mieszkają. Góry są świadkami ludzkich dramatów i nadziei. Pamiętają zapomniane czasy i mnóstwo przeżyć – od miłości czy wojen po przyjaźnie.
Lektura przenosi nas w świat, gdzie to, co żywe i nieożywione, staje się narratorem swojego przeznaczenia. Sarny śpiewają z ukrycia, duchy dawnych poetów obserwują zmieniającą się rzeczywistość, grzyby tęsknie oczekują deszczu, a chmury rzucają błyskawicami – wszystko to tka górski mikroświat, w którym rozmywają się bariery między historią oficjalną a tą pierwotną, ożywianą przez czary i magię.
Mrok jest miejscem – Ariadna Castellarnau
Mrok jest miejscem to zbiór ośmiu opowiadań Ariadny Castellarnau.
Historie przenoszą czytelników w głąb niepokojących światów, gdzie codzienność przenika się z koszmarem i fantazją. Bohaterami są dzieci i rodzice uwikłani w toksyczne więzi, które stopniowo odsłaniają swoje najmroczniejsze oblicza – dziewczynka spotykająca w lesie dzikiego chłopca, ojciec traktujący szkielet jak własne dziecko, czy chłopiec, którego zdeformowane ciało staje się źródłem fascynacji i zazdrości.
Autorka kreśli obrazy na pograniczu realizmu i grozy, pozwalając, by to, co niezwykłe i surrealne, obnażyło prawdę o ludzkich lękach, pragnieniach i ukrytych fantazjach. To literackie lustro, w którym zamiast ukojenia odnajdujemy złowrogą prawdę o naszej naturze.
Kolor rzeczy niewidzialnych – Andrea Longarela
Kolor rzeczy niewidzialnych to pełen emocji romans Andrei Longareli.
Jest to opowieść o dwójce ludzi, którzy – choć wydaje się, że dzieli ich wszystko – nieustannie trafiają na siebie. Rain i Jack nie potrafią się dogadać, różnią się światopoglądem i charakterem, a jednak los uparcie splata ich ścieżki.
Bohaterowie po raz pierwszy spotykali się w liceum, by kilka lat później znów stanąć twarzą w twarz, kiedy oboje są przekonani, że ich historia dawno się skończyła. Ona nie wierzy w przeznaczenie, on jest pewien, że przypadki nie istnieją. Razem odkrywają, że żadna teoria ani logika nie potrafi opisać siły, jaką ma miłość – niewidzialna, a jednocześnie nadająca życiu najwięcej barw.
Ośli brzuch – Andrea Abreu
Ośli brzuch to świetnie napisana i bezkompromisowa powieść o dorastaniu. Jest to literacki debiut Andrei Abereu.
Książka przenosi czytelnika na gorące Wyspy Kanaryjskie w 2005 roku. Dziesięcioletnia narratorka, zwana Shit, opisuje swoją intensywną i pełną sprzecznych emocji przyjaźń z Isorą – charyzmatyczną, bezczelną i nieco okrutną dziewczynką, która dorasta szybciej niż rówieśnicy.
W tle pojawia się biedna, robotnicza dzielnica i kontrastujący z nią świat bogatych turystów. Abreu w niezwykle sugestywny sposób pokazuje pragnienia, zazdrości, pierwsze przebudzenia seksualne, a także cienką granicę między fascynacją a przemocą.
Jakie hiszpańskie powieści jeszcze powinny się znaleźć na liście? Macie w planach przeczytać którąś z naszych propozycji?
Tagi: literatura, książkowe podróże,
