Dlaczego warto? REJESTRACJA

Cytat

Ta książka jest o tym, że choćbyśmy daleko od siebie samych odeszły, możemy znaleźć drogę powrotną.

Autor: Natalia de Barbaro
Książka: Czuła przewodniczka. Kobieca droga do siebie
0

Więcej cytatów od tego autora

Krwawnik, mniszek, ułudka: aż dziw, że nie potrafią ocalić nas.
Autor: Natalia de Barbaro
Książka: Krwawnik, mniszek, ułudka
Tagi: rośliny, natura
0

Zostało ze mnie tylko patrzenie i nie będzie mi żal.
Autor: Natalia de Barbaro
Książka: Krwawnik, mniszek, ułudka
0

Przyjechałam tu pisać. Być może wyjadę z niczym. Dokądkolwiek pójdę ona tu zostanie: sosna, która nie chciała zamienić się w papier.
Autor: Natalia de Barbaro
Książka: Krwawnik, mniszek, ułudka
Tagi: pisanie
0

Miłość: jakie to dziwne, że tym się okazała: ty, ledwie punkt na mapie, ja, co na ciebie patrzę.
Autor: Natalia de Barbaro
Książka: Krwawnik, mniszek, ułudka
0
To, co robimy ze strachu, oddala nas od siebie. Oddaje reżyserię naszego życia Surowej Komisji, która patrzy na nas chłodnym okiem. To, co w nas żywe i ciepłe, zamarza pod jej wzrokiem.
Autor: Natalia de Barbaro
Książka: Czuła przewodniczka. Kobieca droga do siebie
0
W moim doświadczeniu ten ruch – przemiana strachu w jakiś rodzaj miłości do siebie – nie jest jednorazowy. Nie ma fanfar, nie ma mety, wyraźnego happy endu. Ten ruch domaga się praktyki, uważności, pielęgnowania więzi z samą sobą – codziennie. Ale powtarzany sprawia, że jesteśmy – dzień za dniem – bliżej siebie i że nasze życie staje się bardziej nasze.
Autor: Natalia de Barbaro
Książka: Czuła przewodniczka. Kobieca droga do siebie
0
Potulna trzyma nóżki razem, rączki na kołdrze, sprawdza, czy nie poszło jej oczko w rajstopach, i nosi drugą parę na wszelki wypadek. Łyżka, nóż, widelec. Wykonuje polecenia bez szemrania. Jej głos byłby szmerem w tle, nie szmeraj, kobieto, nie przeszkadzaj innym w ich poważnych zajęciach. Potulna nie robi nikomu niepotrzebnego kłopotu swoim jestestwem. Usuwa się do kuchni, kiedy panowie omawiają poważne sprawy, wchodzi na paluszkach do sali konferencyjnej, jej usta bezgłośnie układają się w słowo „przepraszam”, siada pod ścianą, „nie, nie przeszkadzajcie sobie, mną się nie przejmujcie” – taki robi gest, kiedy ktoś wskazuje jej miejsce przy stole.
Autor: Natalia de Barbaro
Książka: Czuła przewodniczka. Kobieca droga do siebie
0
„Gdzie jest twoja złość?” Ta sama, która „piękności szkodzi”, której nauczono nas nie wyrażać, a nawet nie odczuwać? Złość niewyrażona – w rozmowie z wykładowcą czy kimkolwiek innym, komu pozwoliłyśmy po sobie pojeździć – nie znika. Jest żywą energią, która krąży teraz w naszym żywym ciele. Co z nią będzie dalej? Kiedy zadaję to pytanie ludziom, których spotykam na szkoleniach, wszyscy znają odpowiedź. Powstają długie listy poważnych konsekwencji niewyrażanych, ukrywanych uczuć.
Autor: Natalia de Barbaro
Książka: Czuła przewodniczka. Kobieca droga do siebie
0
Boję się powiedzieć to, co chciałabym powiedzieć, bo boję się twojej reakcji. Boję się twojej reakcji, bo boję się, że wycofasz swoją akceptację dla mnie. Boję się tego wycofania akceptacji, bo sama jej dla siebie nie mam – gdybym ją miała ze środka, nie szukałabym jej na zewnątrz.
Autor: Natalia de Barbaro
Książka: Czuła przewodniczka. Kobieca droga do siebie
0
Patriarchat robi dokładnie to – rozdziela wszystko na męskie i kobiece, panie na prawo, panowie na lewo, pani nauczycielka i pan inżynier, pan zarabia, a pani sprząta, bo tak nakazuje Naturalny Porządek Rzeczy. Nie będę nawet zdzierać sobie lakieru do paznokci, stukając w klawiaturę, żeby z tym dyskutować. Żal mi lakieru i szkoda mi czasu.
Autor: Natalia de Barbaro
Książka: Czuła przewodniczka. Kobieca droga do siebie
0
Wszystkie cytaty tego autora
REKLAMA

Więcej cytatów z tej książki

To, co robimy ze strachu, oddala nas od siebie. Oddaje reżyserię naszego życia Surowej Komisji, która patrzy na nas chłodnym okiem. To, co w nas żywe i ciepłe, zamarza pod jej wzrokiem.
Autor: Natalia de Barbaro
Książka: Czuła przewodniczka. Kobieca droga do siebie
0
W moim doświadczeniu ten ruch – przemiana strachu w jakiś rodzaj miłości do siebie – nie jest jednorazowy. Nie ma fanfar, nie ma mety, wyraźnego happy endu. Ten ruch domaga się praktyki, uważności, pielęgnowania więzi z samą sobą – codziennie. Ale powtarzany sprawia, że jesteśmy – dzień za dniem – bliżej siebie i że nasze życie staje się bardziej nasze.
Autor: Natalia de Barbaro
Książka: Czuła przewodniczka. Kobieca droga do siebie
0
Potulna trzyma nóżki razem, rączki na kołdrze, sprawdza, czy nie poszło jej oczko w rajstopach, i nosi drugą parę na wszelki wypadek. Łyżka, nóż, widelec. Wykonuje polecenia bez szemrania. Jej głos byłby szmerem w tle, nie szmeraj, kobieto, nie przeszkadzaj innym w ich poważnych zajęciach. Potulna nie robi nikomu niepotrzebnego kłopotu swoim jestestwem. Usuwa się do kuchni, kiedy panowie omawiają poważne sprawy, wchodzi na paluszkach do sali konferencyjnej, jej usta bezgłośnie układają się w słowo „przepraszam”, siada pod ścianą, „nie, nie przeszkadzajcie sobie, mną się nie przejmujcie” – taki robi gest, kiedy ktoś wskazuje jej miejsce przy stole.
Autor: Natalia de Barbaro
Książka: Czuła przewodniczka. Kobieca droga do siebie
0
„Gdzie jest twoja złość?” Ta sama, która „piękności szkodzi”, której nauczono nas nie wyrażać, a nawet nie odczuwać? Złość niewyrażona – w rozmowie z wykładowcą czy kimkolwiek innym, komu pozwoliłyśmy po sobie pojeździć – nie znika. Jest żywą energią, która krąży teraz w naszym żywym ciele. Co z nią będzie dalej? Kiedy zadaję to pytanie ludziom, których spotykam na szkoleniach, wszyscy znają odpowiedź. Powstają długie listy poważnych konsekwencji niewyrażanych, ukrywanych uczuć.
Autor: Natalia de Barbaro
Książka: Czuła przewodniczka. Kobieca droga do siebie
0
Boję się powiedzieć to, co chciałabym powiedzieć, bo boję się twojej reakcji. Boję się twojej reakcji, bo boję się, że wycofasz swoją akceptację dla mnie. Boję się tego wycofania akceptacji, bo sama jej dla siebie nie mam – gdybym ją miała ze środka, nie szukałabym jej na zewnątrz.
Autor: Natalia de Barbaro
Książka: Czuła przewodniczka. Kobieca droga do siebie
0
Patriarchat robi dokładnie to – rozdziela wszystko na męskie i kobiece, panie na prawo, panowie na lewo, pani nauczycielka i pan inżynier, pan zarabia, a pani sprząta, bo tak nakazuje Naturalny Porządek Rzeczy. Nie będę nawet zdzierać sobie lakieru do paznokci, stukając w klawiaturę, żeby z tym dyskutować. Żal mi lakieru i szkoda mi czasu.
Autor: Natalia de Barbaro
Książka: Czuła przewodniczka. Kobieca droga do siebie
0
nie szukałabyś drogi w sobie do czegoś, co jest mniej mechaniczne, mniej zewnętrzne, mniej martwe i mniej odtwórcze, mniej cudze niż to, co wnoszą Potulna, Królowa Śniegu i Męczennica. A jednak jesteśmy tu razem, ty i ja, w jakimś poszukiwaniu, na tropie siebie samej, w drodze, która ma nas przekształcić i odżywić.
Autor: Natalia de Barbaro
Książka: Czuła przewodniczka. Kobieca droga do siebie
0
+ Dodaj nowy cytat
Książka
Czuła przewodniczka. Kobieca droga do siebie
Natalia de Barbaro
Okładka książki - Czuła przewodniczka. Kobieca droga do siebie
Wszystkie cytaty z tej książki
Autor
Natalia de Barbaro
Wszystkie cytaty tego autora
Reklamy