Ofiara spełniona
Anna Klejzerowicz

Lubicie takie kryminały, w których wydaje wam się, że już, już zaraz rozwiążecie zagadkę, a tu pojawiają się nowe poszlaki, które burzą waszą wersję wydarzeń? Tym chyba charakteryzuje się z resztą dobry kryminał. I taki jest kryminał „Ofiara spełniona” Anny Klejzerowicz.

W niewielkim Kryszewie pod Gdańskiem, do domu nie wraca nastoletnia dziewczynka. Najgorszy scenariusz okazuje się realny. Ciało Julki zostaje znalezione w opuszczonej szkole. Na szczęście pedofil, który na sumieniu ma także inne nastolatki, został już schwytany i osadzony. Przyznał się również i do tej zbrodni.

Jednakże, kiedy matka dziewczynki zostaje znaleziona martwa, dziennikarka śledcza Felicja Stefańska zaczyna zauważać pewną odmienność przypadku Julii od pozostałych morderstw. Zaczyna się poszukiwanie dowodów, w jednej i w drugiej sprawie. Czy te sprawy są ze sobą połączone? Kto i dlaczego dopuścił się zbrodni? Autorka podsuwa czytelnikowi różne możliwości, wątki i poszlaki sprytnie wyprowadzając go na manowce. Poszukiwaniom towarzyszy fajny, mroczny, mistyczny klimat dzięki wątkowi sekty religijnej.  Finał jest zaskakujący.

Anna Klejzerowicz, poprzez bohaterów prezentuje swój stosunek do wielu aspektów życia w naszym kraju. Obnaża niedoskonały system polskiej szkoły, bezzasadność programów socjalnych, brak rozdziału kościoła od państwa, dotyka też problemów globalnych takich jak destrukcja przyrody przez gatunek ludzki. Wszystko w powieści jest bardzo realistyczne. Prawdziwe są miejsca i wydarzenia w Polsce i na świecie.  Prawdziwe są również problemy polskiego społeczeństwa: brak tolerancji, zaściankowość, wiara w zabobony, problem braku pomocy psychologicznej dla dzieci, nietolerancja osób transseksualnych. Podoba mi się też postać silnej, współczesnej kobiety niezależnej, jaką kreuje autorka.

Książkę czyta się szybko i przyjemnie, wątki nie są zawiłe, styl pisania przejrzysty. Pozycja idealna na wieczór relaksacyjny.

„Ofiara spełniona” to szósta część serii kryminałów połączonej osobą Felicji Stefańskiej. Każda traktuje jednak o zupełnie innym śledztwie, więc są one od siebie niezależne i śmiało można czytać w dowolnej kolejności.

Po książki Anny Klejzerowicz sięgam z przyjemnością, chociaż nie ukrywam, że bardziej pociąga mnie seria z Emilem Żądło niż z Felicją Stefańską, chociaż do samej Felicji nic nie mam i nawet ją chyba lubię ?

Młoda, błyskotliwa i dociekliwa pani redaktor potrafi działać lepiej niż policja, co jej się bardzo chwali, bo i ludzie chętniej rozmawiają z nią niż z policjantami.

Pani redaktor lubi ,,grzebać" w przeszłości i tak na przykład w tej powieści naprowadzona na budynek starej szkoły odkrywa, że z dalekiej przeszłości praktykowali w budynku masoni lub też sataniści.

W tej powieści mamy dwie zbrodnie. Jedną jest brutalne morderstwo dokonane na dwunastoletniej dziewczynce, a drugie zabójstwo jej matki.

I chociaż (prawdopodobnie) sprawca pierwszej zbrodni został już złapany, to pani redaktor jakoś nie potrafi uwierzyć w jego winę twierdząc, że oba przypadki łączą się ze sobą. Kto i dlaczego zabił dziewczynkę? Jeżeli zrobił to poszukiwany od miesięcy pedofil, to dlaczego nie zgwałcił jej tak jak pozostałe?

Kto i dlaczego zabił matkę dziewczynki, czy wiąże się to z wcześniejszą śmiercią?

Felicja Stefańska dociera zarówno do osób wcześniej przesłuchiwanych przez policję jak i do tych, którzy nie mają związku ze sprawami (jak na przykład miejscowy ksiądz).

Skupia się na śmierci dziewczynki, jednocześnie próbując rozwikłać zagadkę śmierci jej matki, ale to głównie śmierć dziecka jest jej priorytetem.

Jak na kryminał przystało są zbrodnie, jest dochodzenie, ale nie ma nagłych zwrotów akcji. Sprawy mają spokojny bieg, a autorka skupia się bardziej na śledztwie dziennikarskim niż policyjnym.

Mimo tego, że akcja fabuły toczy się powoli, czytelnik nie nudzi się; dociekliwość i intuicyjne zachowania pani redaktor sprawiają, że jak najszybciej chciałoby się dobrnąć do zakończenia i odkryć prawdę. Nie ma zbyt wielu podejrzanych i tak właściwie czynności śledcze błądzą w ślepych zaułkach.

Ale zakończenie z pewnością zaskoczy wielu.

Ciekawie wykreowane postacie bohaterów są tylko dodatkiem do fabuły. Tu nikt nie jest dogłębnie złym człowiekiem ani krystalicznie dobrym. Każdy ma wady i zalety, nawet główna bohaterka - Felicja Stefańska.

Autorka porusza w swojej powieści kilka ważnych tematów, a jednym z nich jest problem nieakceptacji własnego ciała. Jak bardzo musiało cierpieć dziecko, które nie czuło się dobrze we własnym ciele, nie mając żadnego wsparcia ze strony rodziców.

Jeżeli lubicie kryminały, w których nie ma zbytniej przemocy, nie słychać na każdym kroku wulgaryzmów, nie leje się krew i trup nie ścieli się gęsto, to ta książka jest idealnym wyborem.

Polecam ją dla czystego relaksu, czyta się ją szybko dzięki stylowi jakim pisze Anna Klejzerowicz. Książka z pewnością zapewni miły czas na trzy, cztery wieczory.

Jest to kolejna część cyklu z dziennikarką śledczą Felicją Stefańską - ale książkę można czytać bez znajomości poprzednich - opowiada o całkiem nowej sprawie.
W małym miasteczku zostaje zamordowana kobieta. Kilka miesięcy wcześniej jej nastoletnia córka także padła ofiarą mordercy-pedofila. Tyle, że zabójca dziewczynki siedzi w więzieniu. Policja nie łączy tych spraw, jednak Felicją coś nie daje spokoju. Czy dziennikarka podąży za intuicją? Jakie tajemnice skrywają mieszkańcy miasteczka? Przekonajcie się sami...
Książkę czyta się bardzo dobrze, wciąga I intryguje, a Autorka podrzuca nam i Felicji coraz to nowe zagadki. Akcja jest osadzona "tu i teraz", więc obecne problemy geo-polityczne, znane nam z telewizji i gazet występują też na kartach powieści. A historia rozgrywa się niedaleko mojej miejscowości - więc potęguje to wrażenie realności. Podoba mi się kreacja bohaterów - niedoskonałych, ze słabościami, takich prawdziwych. "Ofiara spełniona" to nie tylko kryminał. Autorka pokazuje szerokie tło obyczajowe, porusza ważne tematy i problemy współczesnych nastolatków i rodziców. Nie napiszę więcej, gdyż byłby to spoiler. Polecam Wam sięgnąć po książkę.