Wybacz
Kamila Cudnik

Kto zna już pióro autorki to wie na co ją stać. Potrafi tak plątać intrygi, że długo nie wiemy o co chodzi. Zaczyna się dosyć niewinnie, bo czytamy, że ktoś obserwuje parę młodych ludzi i nagle zaczyna dziwnie się zachowywać. Nie wiemy czy osoba, która ich widzi jest czemuś winna, czy ta druga, która się skrada. Następnie przechodzimy do czasu w którym wcześniejsza para już nie żyje. Poznajemy przy tym pracę i życie prywatne śledczego, który mocno martwi się o bezpieczeństwo własnej nastoletniej córki. Dodatkowo jeden z policjantów na własne życzenie zostaje oddelegowany do ich komisariatu i również swoim postępowaniem budzi wątpliwości. Sprawa młodych ludzi jest na tyle niepewna, gdyż nie widać, by ktokolwiek mógł mieć powód, by zrobić im krzywdę. Zostają przesłuchiwani ludzie, którzy według śledczego mogliby mieć ze sprawą jakikolwiek związek. W ten sposób na jaw wychodzą rzeczy z przeszłości, dawne niesnaski oraz na próbę zostanie wystawiona cierpliwość oraz miłość. Wychodzi bowiem na to, że w każdej rodzinie są sprawy, które do końca miały tam pozostać i najlepiej aby nikt nigdy w nich nie grzebał...
Świetnie mi się ją czytało. Lubię ten większy druk oraz niepewność zdarzeń. Mamy tu pociągnięte kilka wątków, choćby sprawa tego policjanta, postrzał młodych ludzi i inna, która wydarzyła się jakiś czas temu, a jej ofiarami również była para, tylko starsza. Autorka potrafi dobrze się wgryźć w sprawy psychologiczne, gdyż mota nami na każde strony kolejnymi tropami, które są prawdopodobne w wydarzeniach. Podsuwa nam różne rozwiązania, by później nim zaprzeczyć. Ukazała tutaj dwojakość natury i poszczególne zachowania przy konkretnych osobach. Takie maski, które wkładali w zależności od okazji i osoby. Same postacie są dobrze wykreowane, każdy z nich czymś się wyróżnia i przejawia symptomy innych zachowań, więc wiemy kto kiedy co mówi. Mamy średnią ilość dialogów, ale to w zupełności wystarczyło, by wzbudzić niedosyt informacji, którymi zostaliśmy karmieni. Kolejny raz wiem, że na piórze autorki się nie zawiodę, dlatego polecam przeczytać:-)

[Reklama] Wydawnictwo Zysk i S-ka

   Tajemnicze morderstwo. Śledztwo. Poszlaki. Szukanie prawdy. Czy to co lubię czytać gdy mam ochotę na coś innego niż historie o miłości.
    Najnowsza powieść Kamili Cudnik zaprasza do świata funkcjonariuszy, którzy chcą złapać sprawcę podwójnego zabójstwa. Giną młodzi ludzie w dość zaskakujących okolicznościach a odkrywanie kolejnych puzzli będzie żmudne i satysfakcjonujące.
    Od samego początku autorka wciąga w fabułę. W śledztwo, które z każdą kolejną chwilą staje się coraz bardziej intrygujące i kuszące by złapać sprawcę. Nie zabrakło emocji i adrenaliny. Kroczenie ramię w ramię z głównym bohaterem było bardzo satysfakcjonujące. 
   Robert Bukowski to człowiek ambitny i odważny o bystrym umyśle. Nie poddaje się i za wszelką cenę pragnie odkryć prawdę. Choćby najgorszą z możliwych ale sprawiedliwości musi stać się zadość.
    Zwroty akcji robiły furorę. Elementy zaskoczenia pięknie budowały napięcie. Dialogi jak żywe wypływały z ust bohaterów. Balansowanie między mrokiem a zwykłą codzienności moim zdaniem perfekcyjnie ze sobą współgrało. Ludzkie dramaty i drugie dno lektury zapewnia bardzo dobrą rozrywkę.

Polecam 

Toruńscy policjanci dostają zgłoszenie o zabójstwie dwojga nastolatków na terenie nieczynnego dworca kolejowego. Sprawą kieruje komisarz Robert Bukowski, dla którego to śledztwo okazuje się dość trudne nie tylko ze względu na to, że sam jest ojcem dorastającej córki, bowiem wracają do niego błędy przyszłości, kładąc się cieniem zarówno na życiu osobistym, ale także i na pracy. Czy uda się odkryć sprawcę? Jakim motywem kierował się morderca?

Narracja została poprowadzona z perspektywy dwojga głównych bohaterów – policjanta oraz jego żony. To pozwala równocześnie zagłębić się we wszelkie niuanse prowadzonego dochodzenia i poznać odczucia postaci, ale też zobaczyć jaki wpływ mogą mieć na siebie wzajemnie praca oraz życie osobiste. Styl autorki nie epatuje brutalnością bądź wulgarnością, znać po nim natomiast lekkość pióra czy poprawność językową. Akcja rozwija się dość prężnie, napięcie wzrasta z każdą upływającą chwilą, a plot twisty tylko potęgują zainteresowanie czytelnika. Choć niektórych spraw domyśliłam się już wcześniej, zakończenie absolutnie mnie zaskoczyło, a nawet powaliło na kolana. To znakomity kryminał z rozbudowaną warstwą obyczajową, w którym pisarka idealnie splotła ze sobą wydarzenia, pozornie ze sobą nie powiązane, tworząc misternie utkaną sieć tajemnic i intryg.

Choć to drugi tom serii "Zgadnij, kim jestem" (pierwsza część ukazała się pod tym samym tytułem) można go spokojnie przeczytać bez znajomości poprzedniego. Jeśli jednak chcecie poznać szerszy kontekst całej fabuły, warto po niego sięgnąć w pierwszej kolejności.

W tej pozycji mamy do czynienia z wieloma kwestiami, jednak moim zdaniem najważniejszą z nich jest dorastanie oraz wszelkie problemy z nim związane. Kamila Cudnik zwraca odbiorcy uwagę, jakie zagrożenia mogą czyhać na dojrzewające osoby, z jakimi zachowaniami ze strony rówieśników mogą się mierzyć lub jak różne potrafią być metody wychowawcze oraz do jakich konsekwencji prowadzą źle dobrane sposoby postępowania z nastolatkami.

Na drugi plan wysuwa się przemoc domowa, przybierająca najróżniejsze formy. To nie tylko bicie, ale również znęcanie się psychicznie oprawcy nad ofiarą, które często przybiera postać błędnego koła. Skrzywdzona osoba sama staje się katem albo powiela schemat przy wyborze kolejnego partnera. Wbrew pozorom ten problem nie dotyczy wyłącznie środowisk stricte patologicznych, występuje też w na pozór normalnych rodzinach, ale może także dotyczyć grup zawodowych, które powinny stać na straży prawa oraz zapobiegać takim wypadkom.

Autorka przytacza również tematy zdrady, manipulacji, zaburzeń psychicznych, homoseksualizmu czy zazdrości i robi to w bardzo realistyczny, przystępny, estetyczny sposób. Jeżeli lubicie pozycje kipiące od autentyzmu oraz emocji ta książka jest zdecydowanie dla was. Także miłośnicy sztuki znajdą w niej coś dla siebie. Gorąco polecam!!!

Po lekturze wspaniałej trylogii toruńskiej Kamili Cudnik nie zastanawiałam się ani chwili nad lekturą kolejnej powieści tej autorki pt. "Wybacz". Tym bardziej, że wspomniana książka to kryminał, a więc jeden z moich ulubionych gatunków literackich.

Toruńska policja otrzymuje zgłoszenie do zdarzenia na terenie nieczynnego dworca PKP. Na miejscu okazuje się, że chodzi o morderstwo dwójki nastolatków. Zostali zastrzeleni, prawdopodobnie przez świetnego strzelca. Rozpoczyna się śledztwo, które prowadzi komisarz Robert Bukowski, śledczy z dużym doświadczeniem. Mężczyzna bardzo angażuje się w sprawę, ponieważ sam ma nastoletnią córkę, tymczasem ofiary miały rok do matury i całe życie przed sobą. Spokojny, wycofany chłopak i charyzmatyczna, atrakcyjna dziewczyna to trochę nietypowy duet, jednak mówi się, że miłość jest ślepa. Kim byli zamordowani? Kto i dlaczego postanowił zakończyć ich życie?

Kolejny wątek dotyczy życia Bukowskiego, zarówno prywatnego, jak i zawodowego. Do ekipy policjantów, pracujących przy sprawie podwójnego zabójstwa, dołącza młoda policjantka, Karolina Werner. Angażuje się w działania śledcze i sporo pomaga. Robert nie spodziewa się jednak, jaką bombę szykuje mu kobieta...  

Kamila Cudnik jak zwykle nie ogranicza się do wątku kryminalnego i prowadzonego śledztwa. Każdy, kto zdecyduje się na lekturę tej powieści, dostanie świetnie skonstruowaną intrygę, a także oplatające ją ludzkie zachowania i konsekwencje podejmowanych przez bohaterów decyzji. 

Autorka dopracowała charaktery bohaterów. Są to ludzie z krwi i kości, którzy mają swoje problemy i targają nimi różne emocje. Przede wszystkim obserwujemy działania policjanta, na którego nagle spada zbyt wiele problemów. Przytłaczają go i odciągają jego myśli od śledztwa, aż w końcu splot wydarzeń sprawia, że mężczyzna zostaje odsunięty od sprawy. Jak potoczą się jego losy? Czy odpuści i przestanie szukać zabójcy? Kim jest jego zastępca? I gdzie w tej sytuacji wyląduje Karolina Werner? Sporo pytań, bo i wątków jest kilka. Początkowo nie łączą się, jednak z czasem zaczynamy dostrzegać powiązania, aż w końcu obraz robi się coraz klarowniejszy. W trakcie śledztwa wychodzi sporo faktów i tajemnic 

Finał może nie do końca mnie usatysfakcjonował, ale towarzyszenie policjantom w śledztwie dostarczyło mi sporo emocji. W wolnej chwili sięgnę również po pierwszy tom tej serii.

,,Wybacz" autorstwa Kamili Cudnik to współcześnie osadzony kryminał z elementami thrillera, który jest jedynie pretekstem do przedstawienia mądrej i życiowej historii. 

Muszę przyznać, że jest to pierwsza książka Autorki z którą początkowo miałam lekki problem. Sam pomysł na fabułę jest ciekawy, ale na wstępie nie byłam w stanie uwierzyć, że jest to książka Kamili Cudnik. Nie było pomiędzy mną, a książką tego vibe'u który zawsze się pojawiał gdy tylko sięgałam po książki Pani Kamili. 

Od pierwszych stron odniosłam wrażenie, że do książki wkradł się lekki chaos, akcja była nie spójna, a bohaterowie wydawali mi się bardzo płytcy, nijacy. Na szczęście strona za stroną akcja nabiera tempa, a w fabule pojawiają się zaskakujące momenty. To sekrety, tajemnice, milczenie są motorem napędowym powieści, a początkowo mogłoby się wydawać nijacy bohaterowie podkręcają całą atmosferę. 

Pani Kamila świetnie balansuje pomiędzy mrokiem, a codziennymi troskami. Z jednej strony opisuje mozolne policyjne śledztwo w sprawie podwójnego morderstwa, a z drugiej ukazuje życie rodzinne policjanta prowadzącego śledztwo. To właśnie z jego perspektywy i jego żony Izy prowadzona jest narracja, a życie prywatne i zawodowe zaczynają się przenikać co sprawia, że w pewnym momencie od książki po prostu nie da się oderwać. 

Na kartkach swej powieści Kamila Cudnik ukazuje niezwykle trudne relacje na lini rodzic-dziecko, opisuje przemoc domową, potrzebą akceptacji, czy potrzebę przepracowania traumy. Opisuje jak bagaż życiowych doświadczeń wpływa na młodzieńcze wybory, a i te podejmowane w dorosłości. Jak wspomnienia, które wynosimy z domu przekładają się to jak sami zachowujemy się wobec swoich bliskich. Jednak Autorka nie usprawiedliwia złych czynów, a jedynie ukazuje skąd mogą się one brać i daje swego rodzaju przestrogę każdemu z nas, aby dobrze przemyślał to co przekazujemy swoją postawą dzieciom. Okazuje się, że mrocznego kryminału z niebanalną intrygą płyną niezwykłe emocje, na które nie da się pozostać obojętnym. Historia, którą stworzyła Autorka na długo pozostaje w głowie i sercu, a wiele wydarzeń w niej opisach kalkuluje się jeszcze na długo po zakończeniu lektury.

Dlatego właśnie pomimo ciężkich początków, uważam że ,,Wybacz" to bardzo dobra i przede wszystkim wartościowa książka. Serdecznie POLECAM!

,,Wybacz" to drugi tom cyklu ,,Zgadnij, kim jestem" z policjantem Robertem Bukowskim. Tym razem zadaniem grupy śledczych jest znalezienie sprawcy zabójstwa dwojga nastolatków na nieczynnym dworcu. ,,Chłopak wyglądał zwyczajnie, ale dziewczyna była pierwszorzędna, z tych, które się zapamiętuje," Zadanie nie jest łatwe, gdyż nie ma żadnych świadków. Pokazana jest praca policjantów, zbieranie dowodów przestępstwa, przesłuchania świadków.   Podejrzanych jest kilka, ale ten właściwy na kartach książki pojawia się szybko. O ile morderca nie był dla mnie zaskoczeniem, to zaskoczył mnie motyw tego mordu. Ale autorka nie poprzestała na wątku kryminalnym . Poznajemy codzienne życie Bukowskich. Narracja jest pierwszoplanowa, prowadzona przez Roberta i jego żonę Izę. Dzięki temu lepiej poznajemy ich rozterki, myśli i wątpliwości, wczuwamy się w ich przeżycia. Bohaterowie są wiarygodni, nie są kryształowi, mają swoje wady i zalety,  dają się lubić.

Tło obyczajowe w powieści odgrywa dużą rolę. Autorka porusza wiele ważnych problemów Pokazana jest przemoc fizyczna i psychiczna wobec dzieci i małżonka, hejt w szkole, choroby psychiczne, zdrady, fałszywe oskarżenie, homoseksualizm,  ale także codzienne problemy rodzinne.  Akcja powieści dzieje się w Toruniu, mieście rodzinnym autorki. Fabuła jest ciekawa i wciąga od pierwszej strony. Czytelnik oczekuje na przyznanie się zabójcy do winy, ale też na rozstrzygnięcie problemów niektórych rodzin.

Jeden z lepszych kryminałów jakie czytała, a czytałam dużo. Spójna akcja, dobrze prowadzona praca śledczych,   ciekawy wątek obyczajowy, piękny język, znakomite dialogi. Bez wulgaryzmów, znęcania się nad ofiarami, seksu, a czyta się bardzo dobrze.  Na takie książki warto poświęcić trochę godzin przeznaczonych na sen. To moje pierwsze spotkanie z twórczością tej autorki, ale na tej jednej pozycji nie poprzestanę.

Książka została bardzo ładnie wydana przez wydawnictwo ZYSK I S-KA, okładka z wytłaczanymi literami i skrzydełkami, na których między innymi jest notka o autorce i jej zdjęcie. Powieść dostępna jest również w formie e-booka.