Atlas chmur
David Mitchell

Atlas chmur – powieść niezwykła, lecz niełatwa w odbiorze. Wielowątkowość poza czasem sprowadzona w jedno. Brytyjski pisarz David Mitchell przedstawił na sześć różnych historii. Każda ma innego bohatera i dzieje się w zupełnie innym czasie. Dostosowując się do tego, autor zmienia w swojej książce język, styl, oraz formę. Te zupełnie różne historie i inaczej napisane, że czasem ma się wrażenie, iż stanowią odrębne opowiadania innego autora, coś jednak łączy.
Zaczynamy od Dziennika Pacyficznego Adama Ewinga. Zapiski podróżującego przez Ocean Spokojny notariusza nie są łatwą lekturą. Kiedy jednak powoli przyzwyczajamy się do trudnego języka i wciągamy w poruszany wątek rasizmu, nagle dosłownie w połowie zdania dziennik się urywa. Przeskakujemy wtedy do listów muzyka, który opowiada swojemu kochankowi, w jaki sposób stara się zarobić na życie. Plan muzycznej kariery u boku bardzo znanego kompozytora komplikują romanse i tu znowu kończymy. Przeskakujemy kolejny raz w czasie i miejscu do ambitnej dziennikarki, która uwikłała się w bardzo niebezpieczne śledztwo. O tym opowiada nam narrator, więc kolejna zmiana stylu. Oczywiście nic nie zostaje doprowadzone do końca, gdy przeskakujemy do najzabawniejszej części Upiornej udręki Timothy'ego Cavendisha. Ucieczka wydawcy przed długami mocno się komplikuje. Główny bohater sam opowie tę historię. Można się chwilę pośmiać, nim znów przeskoczymy do tym razem najbardziej bolesnej części. Ten skok przeniósł nas w nowoczesną przyszłość. Genetycznie zmodyfikowana kelnerka odnajduje w sobie część świadomości, do czego nie została zaprogramowana. W wywiadzie opowiada, w jaki sposób odkryła brutalną prawdę, jak okrutni są ludzie. Opowieść szokująca dająca dziwne poczucie, że kiedyś naprawdę możemy tak upaść. A jeśli już o upadku mowa... W ostatnim opowiadaniu przez chwilę wydaje nam się, że znów cofnęliśmy się w czasie. Jednak okazuje się, że to jeszcze dalsza przyszłość, po upadku cywilizacji. Życie bardziej plemienne pełne wierzeń w bóstwa i diabły stanowi odrębne opowiadanie, po którym wracamy do poprzednich tyle, że od końca. Dopowiadając urwane historie, autor przekazuje nam również co je wszystkie łączy i dlaczego bohaterowie wzajemnie o sobie słyszeli. Kończymy oczywiście na Dzienniku Pacyficznym i przemyśleniach głównego bohatera.
Fabuła Atlasu Chmur może nie jest czymś, co mocno zachwyca i wciąga, ale jej forma i przekaz naprawdę zasługują na uznanie. Książka wymaga większego skupienia, by wyłapać wszystko to co najważniejsze. Jednak myślę, że warto jej poświęcić trochę czasu. Zastanowić się także nad tym, jak duże znaczenie ma wszystko to, co robimy. Mamy wpływ na losy innych, na przyszłość, a jednocześnie czasem jesteśmy tak bardzo egoistyczni i żądni władzy, że całą tę przyszłość niszczymy.

Informacje dodatkowe o Atlas chmur:

Wydawnictwo: Mag
Data wydania: 2012-11-07
Kategoria: Fantasy/SF
ISBN: 978-83-7480-278-9
Liczba stron: 544
Dodał/a opinię: Sadu

Tagi: bóg