Las znikających gwiazd

Ocena: 5.11 (9 głosów)
opis

"Liście szeptały w drzewach; kwiaty snuły starodawne opowieści; rzeki przynosiły wieści z odległych miejsc. Jeśli potrafiło się słuchać, natura odkrywała swoje tajemnice, które oczy wiście stanowiły tajemnice Boga."
Gdy tylko zobaczyłam tę okładkę, to od razu wiedziałam, że muszę przeczytać tę książkę. I pewnie dlatego, gdy była taka możliwość, to udało mi się ją otrzymać za pomocą Klubu Recenzenta.
Zachęcająca okładka, opis wydawcy oraz to, że powieść jest inspirowana prawdziwymi wydarzeniami miało wpływ na chęć lektury.
Nie zawiodłam się na tej wyjątkowo wciągającej historii oraz na autorce, która bardzo pięknie połączyła fakty i fikcję literacką, tworząc niesamowicie intrygującą i wzruszającą opowieść. Nie można przejść obojętnie obok tej książki, bo ta historia chwyta za serce, wywołuje bardzo wiele emocji, a późniejsze lata życia Yony obfitujące w dramatyczne wydarzenia są i szokujące i jednocześnie bardzo ujmujące.
Główną bohaterką jest Yona, która jako małe dziecko została uprowadzona z berlińskiego mieszkania przez staruszkę mieszkająca w leśnej głuszy...
Od samego początku ta dziewczynka tak skradła moje serce, że z wielkim zainteresowaniem śledziłam jej dorastanie. Staruszka Jerusza uczyła ja wszystkiego. Yona potrafiła porozumieć się w kilku językach, umiała przetrwać w lesie, zdobywać jedzenie, budować szałasy. Jednak ciągle była samotna, ciągle pytała staruszkę dlaczego ją uprowadziła z dość bogatego domu, nie mogła też zrozumieć po co razem ukrywają się w lesie.
Gdy Jerusza umiera, Yona jest już dorosłą dziewczyną i sama nie potrafi zaufać ludziom po latach spędzonych w lesie tylko ze staruszką. Ma świadomość jak nazywali się jej rodzice, gdyż Jerusza tego przed nią nie ukrywała. Zastanawia się chwilami czy oni o niej myślą jeszcze, czy za nią tęsknią... Przez myśl przeszło jej nawet aby wrócić do Berlina. Jednak jest 1941 rok, trwa wojna, wie z pewnością nie jest bezpiecznie. Gdy w lesie Yona spotyka żydowskie dziecko, jest bardzo poruszona. Pomaga dziewczynce i odnajdują jej rodziców. Jednak gdy Yona odeszła od nich, patrol żołnierzy zastrzelił całą trójkę. 
Nie mogąc sobie poradzić z wyrzutami sumienia, dziewczyna zastanawia się nad tym, co zrobiła źle. 
Gdy spotkała w lesie większą grupkę Żydów, którzy uciekli z getta nie wie jak ma postąpić.


"Nigdy nie doświadczyła takiej wewnętrznej pustki ani takich emocji i zachodziła w głowę, jak to możliwe, by zarazem czuć jedno i drugie."
"Las znikających gwiazd" to z pewnością lektura wyjątkowa, zresztą napisała ja na podstawie autentycznych wydarzeń także wyjątkowa autorka.
To książka, którą naprawdę warto przeczytać.
Przypomina nam o czasach, które minęły, chociaż patrząc na lasy, w których działy się te wydarzenia, to do tej pory nie jest w nich całkiem spokojnie.
Książka mówi nam o życiowych wartościach, o tym, ile człowiek potrafi znieść dla drugiego człowieka i co może zrobić aby uratować życie sobie i innym...


"Życie i śmierć. Śmierć i życie. Jedno i drugie niewiele znaczy, ponieważ ostatecznie nieśmiertelna dusza łączy się z nieskończonym Bogiem."

Książkę otrzymałam z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl.

Dziękuję również Wydawnictwu Świat Książki za udostępnienie egzemplarza.

Informacje dodatkowe o Las znikających gwiazd:

Wydawnictwo: Świat Książki
Data wydania: 2022-08-10
Kategoria: Obyczajowe
ISBN: 9788365928139
Liczba stron: 384
Dodał/a opinię: Myszka77

więcej

POLECANA RECENZJA

Zobacz opinie o książce Las znikających gwiazd

Kup książkę Las znikających gwiazd

Sprawdzam ceny dla ciebie ...
Cytaty z książki

Takie życie jej odpowiadało. Tu było jej miejsce. Należała do puszczy - przywykła do życia wśród drzew pod osłoną nocnego nieba usianego milionem gwiazd.


Więcej

Wszechświat nieustannie dąży do równowagi. Lato i zima. Dzień i noc. Pożywienie i trucizna. Dobro i zło. Aby poznać światło, musisz też poznać ciemność.


Więcej
Więcej cytatów z tej książki
REKLAMA

Zobacz także

Inne książki autora
Słodycz zapomnienia
Kristin Harmel0
Okładka ksiązki - Słodycz zapomnienia

Hope ma trzydzieści sześć lat, mieszka w niewielkim miasteczku letniskowym na Cape Code, od niedawna jest rozwódką, ma dwunastoletnią córkę...

Moje rzymskie wakacje
Kristin Harmel0
Okładka ksiązki - Moje rzymskie wakacje

Aromat prawdziwego cappuccino, smak lekkiego wina, dotyk słońca na twarzy... To wszystko czuje rozsądna Cat, kiedy w porywie serca wraca do Włoch, by odnaleźć...

Zobacz wszystkie książki tego autora
Recenzje miesiąca
Pies na medal
Barbara Gawryluk
Pies na medal
Upiór w moherze
Iwona Banach
Upiór w moherze
Jemiolec
Kajetan Szokalski
Jemiolec
Pożegnanie z ojczyzną
Renata Czarnecka ;
Pożegnanie z ojczyzną
Sprawa lorda Rosewortha
Małgorzata Starosta
Sprawa lorda Rosewortha
Powrót matki
Danuta Awolusi ;
Powrót matki
Szepty ciemności
Andrzej Pupin
Szepty ciemności
Gdzie słychać szepty
Kate Pearsall
Gdzie słychać szepty
Bądź tak po prostu
Ewelina Dobosz ;
 Bądź tak po prostu
Pokaż wszystkie recenzje
Reklamy