Na szczęście mleko...
Neil Gaiman

Mleko jest wydzieliną gruczołu mlekowego samic ssaków. Mleko , napój, który odkrywa "mistyczną " rolę od chwili narodzin niemowlęcia, aż do śmierci. Napój, który wskazywany jest przez lekarzy specjalistów, jako środek pełen witamin i wapnia. Napój, który tak naprawdę jest postrzegany jako dodatek do słodkiego, czekoladowego kakao (toć to tzw.napój bogów) , ale i idealny do płatków , jedzonych na śniadanie. Mleko znajdziemy w prawie każdym domostwie, oprócz jednego. Jest nim dom, w którym mama musi wyjechać służbowo . Zostawia pod opieką, zaczytanego w gazecie ojca dwójkę dzieci, które oczekują , iż na śniadanie schrupią smaczne płatki . Z czym? Oczywiście z mlekiem. Tata budzi się z letargu i wychodzi na zakupy spożywcze. Mijają minuty, godzina, a syn dochodzi do wniosku, że mijają wieki odkąd głowa rodziny wyszła z domu... Cóż się mogło z tatą stać? Czy go ktoś napadł? Mleka nie było w sklepie i udał się do kolejnego? Nie , nie . Nic z tych rzeczy. Powód nieobecności taty jest bardziej złożony. Tata spotyka kosmitów. Tak, tak. Brzydkich, obślizgłych, chcących , by ten jako członek ludzkiej społeczności zrzekł się praw do Ziemii w imieniu całego gatunku. Ale właściwie, co kosmici, chcą od naszej planety? Te stworki chcą udekorować nasza brzydka planetę statkami, krążkami z wizerunkami np. Australii. A , co jeśli tata odmówi? Wówczas naślą na niego wrogów. A jeśli tata nie ma wrogów? No to, tata będzie musiał udać się w cyberprzestrzeń, a tam o wrogów nie trudno.... Fantastyczna książka dla dzieci. I to dosłownie. Tata z pudełkiem mleka w kieszeni spotka na swojej drodze nie tylko kosmitów, ale i profesora Stega, który stanie się jego kompanem w nieszczęściu , królową piratów, słynny klejnot będący Okiem Sploda, kilka wumpirów. Każdy "świat" jest ważny z racji istnienia mleka.Mleko zostaje utracone przez tatę, ale odnalezione w końcowej fazie książki uratuje świat... Neil Gaiman , autor książek, do tej pory mnie nie znany. To się zmieni, gdyż posiadam inną jego pozycje. Stworzył on zabawną pełną emocji, dreszczyku (bo co się stanie ze śniadaniem, gdy dzieci go niedostaną mleka?) lekturę. prześmiewczą, i ciekawymi bohaterami. Sploty wydarzeń idealnie powiązane są ze sobą. Akcja , kolejne przygody, skoki między światami przebiegają w sposób dynamiczny oraz obrazowy. Płynna narracja powoduje, że czytając sobie, ale i dziecku nie zagubimy się w fabule, a przeciwnie zostaniemy porwani , zaciekawieni oraz zafascynowani. Ale moim zdaniem całość dopełnia nie treść, a czarno-białe, intrygujące ilustracje. Ilustracje stworzone przez grafika- Chrisa Riddella.Wydanie jest także ładne. Twarda oprawa, co w książkach dla dzieci jest ważne (wiadomo, że dziecko przekłada , układa i ma zdolności do niszczenia okładki), duży druk (dzięki , któremu dzieci umiejące czytać same mogą poznawać perypetie taty i kartonu mleka). Nam, czyli mnie i moim dzieciakom książeczka (choć nie taka cienka, gdyż ma około 180 stron) bardzo przypadła do gustu. Realizm połączony z elementami fantastyki, a do tego wielka dawka humoru sytuacyjnego. Wystarczy uśmiech i prozaiczna kwestia braku mleka napiera zupełnie innego znaczenia. Polecam serdecznie małym i większym ludzikom.;

Informacje dodatkowe o Na szczęście mleko...:

Wydawnictwo: Galeria Książki
Data wydania: 2013-11-12
Kategoria: Dla dzieci
ISBN: 978-83-64297-09-0
Liczba stron: 160
Dodał/a opinię: figlarna24