Nagroda pocieszenia

Ocena: 4.17 (6 głosów)
opis
Kuba Bełski rozpoczął naukę w LO. Do tego momentu był typowym kujonem, zamkniętym w sobie i stroniącym od kolegów. Lecz w liceum sytuacja zmienia się o 180 stopni. Do klasy bohatera dołączył nowy uczeń - Trotyl, który go wybrał i usiadł w jego ławce. Od tej pory Kuba został Kubłem i popularnym uczniem, gdyż popularność Trotyla padła cieniem na niego. Nowy chłopak w klasie to typowy dominujący samiec alfa. Jest lubiany w towarzystwie, a dziewczyny się w nim podkochują. W dodatku Trotyl zostaje kapitanem drużyny koszykarskiej, a Kuba jej zawodnikiem. Między bohaterami szybko zrodziła się męska przyjaźń, a w niej obowiązują twarde zasady, m.in. taka, że nie można ruszać dziewczyny kumpla. I tu od razu pojawia się problem, bo podoba się im ta sama dziewczyna. Całe ciało Kuby krzyczy, że to jego dziewczyna i to on powinien z nią być. Powinien, ale nie jest, gdyż zasada męskiej przyjaźni jest najważniejsza. W ten sposób Kubłowi zostaje ,,nagroda pocieszenia"... Powieść rozgrywa się na kilku wzajemnie przenikających się płaszczyznach: szkolnej, sportowej, towarzyskiej, rodzinnej. Czytelnik jest z bohaterem na lekcjach i przerwach, na treningach, na imprezach, w czasie wolnym, w domu, nawet przy bardzo intymnych czynnościach. Tu nie ma mydlenia oczu i owijania w bawełnę. Jest prawda i szczerość do bólu Bohater o wszystkim opowiada tak, jak było w rzeczywistości. Nie raz i nie dwa się skompromitował, wiele razy skłamał rożnym osobom, wielokrotnie popełnił błędy. Co najważniejsze - nie wyrzeka się tego, choć często pluje sobie w brodę. Ludzie powiedzą absolutnie wszystko, jeśli będzie im to akurat na rękę. (s. 18) W domu chłopak nie ma lekko. Młodsza siostra właśnie przeżywa bunt nastolatki, bezrobotny ojciec wiecznie się czegoś czepia i nie podejmie się pracy poniżej swoich oczekiwań, zaś matka musi utrzymać całą rodzinę. Rodzice Kuby ciągle się kłócą. Kłótnie moich rodziców są jak cząsteczki gazu - tematy krążą bez celu i bez sensu. (s. 114) Czasami po prostu bohater schodzić im z drogi. W dodatku wyobrażenie jego rodziców na jego temat nie ma nic wspólnego z jego prawdziwym ja, jak twierdzi Kuba. Jest jeszcze dziadek i wujek z Anglii. I tu trafna uwaga: Ale wiadomo, jak jest w Polsce - wszyscy są zdenerwowani od narodzin do śmierci. Taki mamy klimat. (s. 149) Licealista jest typowym przedstawiciele męskiego rodu. Już na początku chodzenia z Darią dochodzi do wniosku, że trudno mu jest zrozumieć dziewczyny. Wielokrotnie ma z tym problem. Logikę koleżanek i ich zachowania próbuje sobie wytłumaczyć na swój sposób, lecz to przekracza jego możliwości. Jego zdaniem: Zrozumieć, jak działa samolot, jest prościej, niż zrozumieć dziewczynę. (s. 103) Pewnego razu dochodzi do wniosku: Wiadomo, że zadawanie się z dziewczynami jest jak ping-pong. Masz tylko jeden ruch, bo potem ona musi odbić piłeczkę i nigdy nie ma pewności, co zrobi, a nawet czy w ogóle ją odbije. (s. 87) Autor bardzo wiarygodnie przedstawił męską przyjaźń w wydaniu młodzieńczym. W tej powieści męska przyjaźń to wspólne spędzanie czasu bez dziewczyn, ale także rodzaj wpatrzenia się w samca alfa, spełniania jego zachcianek, a nawet czczenia, nie wspominając o szacunku. Nie można przeciwstawić się Trotylowi, bo grozi to wykluczeniem z towarzystwa i drużyny, a przecież drużyna jest najważniejsza. Autor pokazuje czytelnikowi, a zarazem uświadamia go, jak ważna dla młodego człowieka jest grupa rówieśnicza, istnienie w niej, bycie lubianym, a przede wszystkim akceptowanym. A także jaką płaci się za to cenę. Nagroda pocieszenia moim zdaniem odróżnia się od innych powieści dla młodzieży. Zwraca uwagę na mentalność Polaków, na ich zalety i przywary, a to za sprawą wątku Kai. Kaja Dzierzba-Larsson to pół-Polka, pół-Dunka. Cechuje ją inteligencja i spostrzegawczość oraz analityczny umysł. Nastolatkę zaskakują w Polsce różne rzeczy i zachowania jej rówieśników, choć nie jest w Polsce pierwszy raz. Kilkakrotnie wyraża swoje spostrzeżenia na temat różnic między Polakami a Duńczykami. To bardzo ciekawe i trafne uwagi. Przykuwają uwagę czytelnika i każą się przy nich zatrzymać na dłużej. Jedna z nich dotyczy wygrywania, które zdaniem Kai tylko w Polsce jest tak lubiane, zaś... Duńczycy lubią też przegrywać. Mogą się wtedy sporo dowiedzieć o zwycięzcy. (s. 131 ) Mnie najbardziej poruszyła i dała do myślenia ta definicja: To właśnie jest polskość. Wszyscy chcecie zrobić sobie krzywdę. (s. 191) Kuba jest zarazem głównym bohaterem i narratorem. Swą opowieść skupia na wydarzeniach i swych przeżyciach głównie w liceum. Jedno półrocze opisuje szczegółowo, a pozostałe zdawkowo, robiąc przy tym duże przeskoki czasowe. Powoduje to mały brak spójności. W ogóle to krótkie podrozdziały przypominają wpisy do dziennika, w których autor skupia się na najważniejszych jego zdaniem wydarzeniach. Przy tym bardziej koncentruje się na dialogach niż na opisach, są także jego przemyślenia. Dialogi w tej powieści to typowe rozmowy na żywo, ale też na komunikatorach internetowych plus pisanie SMS-ów, a wszystko językiem młodzieżowym. Akcja toczy się niespiesznie, ma swój rytm, który czasem zostaje przyspieszony. Może nie porywa, ale pokazuje dylematy młodego człowieka tuż przed wejściem w dorosłe życie. Adam Lang wie, o czym pisze, gdyż przez wiele lat był matematykiem w szkole i miał okazję uważnie obserwować społeczność uczniów, szkolną rzeczywistość. Autor bez wybielania i koloryzowania opisuje szkolną codzienność w LO z perspektywy ucznia. Opowiada o relacjach z nauczycielami, zwłaszcza Kuby z profesorem Domańczykiem, o wpływie samca alfa i środowiska rówieśniczego na innych uczniów, o relacjach międzyludzkich na różnych płaszczyznach, o kształtowaniu się młodego charakteru i dokonywanych wyborach, nie zawsze trafnych, za to naznaczonych kłamstwami i porażkami oraz o wszelkich perypetiach, w tym miłosnych, które spotykają młodego człowieka w życiu ,,Nagroda pocieszenia" skierowana jest przede wszystkim do młodzieży. Spojrzenie na czasy LO z perspektywy chłopca a nie dziewczyny to nowość. Również dorośli w tej powieści znajdą coś dla siebie i powrócą wspomnieniami do swoich lat szkolnych, a przy tym zobaczą i lepiej zrozumieją współczesną młodzież oraz zasady jej funkcjonowania w dzisiejszym świecie.

Informacje dodatkowe o Nagroda pocieszenia:

Wydawnictwo: Wydawnictwo Literackie
Data wydania: 2016-09-29
Kategoria: Dla młodzieży
ISBN: 978-83-08-06204-3
Liczba stron: 296
Dodał/a opinię: martucha180

więcej

POLECANA RECENZJA

Zobacz opinie o książce Nagroda pocieszenia

Kup książkę Nagroda pocieszenia

Sprawdzam ceny dla ciebie ...
Cytaty z książki

Na naszej stronie nie ma jeszcze cytatów z tej książki.


Dodaj cytat
REKLAMA

Zobacz także

Inne książki autora
Sznurek
Adam Lang0
Okładka ksiązki - Sznurek

Po wydaniu mojej drugiej powieści zadzwonił do mnie profesor Domańczyk, mój nauczyciel historii z liceum. W dwóch pierwszych książkach nie opisałem go...

Klucze
Adam Lang0
Okładka ksiązki - Klucze

Ile razy można przeżyć koniec świata? Adam ma kilkanaście lat i przeżył go trzykrotnie. Nieoczekiwana wyprowadzka ojca, pewien wypadek... Potem było całkiem...

Zobacz wszystkie książki tego autora
Recenzje miesiąca
Fałszywa królowa
Mateusz Fogt
Fałszywa królowa
Między nami jest Śmierć
Patryk Żelazny
Między nami jest Śmierć
Olga
Ewa Hansen ;
Olga
Serce nie siwieje
Hanna Bilińska-Stecyszyn ;
Serce nie siwieje
Zranione serca
Urszula Gajdowska
Zranione serca
Znajdziesz mnie wśród chmur
Ilona Ciepał-Jaranowska
Znajdziesz mnie wśród chmur
Trzy krowy w niebieskich kajakach
Andrzej Marek Grabowski ;
Trzy krowy w niebieskich kajakach
Pies na medal
Barbara Gawryluk
Pies na medal
Pokaż wszystkie recenzje
Reklamy