Wenus umiera
Aleksander Sowa

Twórczość autora polecało mi kilka osób już dwa lata temu kiedy wyszła pierwsza część „Serii astronomicznej” „Gwiazdy Oriona”. Gdy nadarzyła się więc okazja przeczytania trzeciej części serii od razu z niej skorzystałam, tym bardziej, że można je czytać niezależnie, każda stanowi odrębną zagadkę kryminalną.

Klimatyczne lata 90., z jednej strony tak odmienne od współczesnych, z drugiej ukazujące mechanizmy nadal żywo funkcjonujące w policji. Naciski ze strony przełożonych, zamiatanie pod dywan, układy i przymykanie oczu są na porządku dziennym. Gdy w okolicach Kłodzka zostają odnalezione zwłoki dwojga młodych ludzi podejrzenia padają w wielu kierunkach, począwszy na niedźwiedziu, a na nazistach skończywszy.

Komuś jednak zależy na tym, by prawda nie została odkryta. Do czego jest się w stanie posunąć?

Emil Stompor, z trudem wychodzący z dołka osobistego i zawodowego, podejmuje się wyjaśnienia sprawy. Jego bezkompromisowość, ostry język i determinacja doprowadzą do niespodziewanego finału. A przynajmniej takiego, którego ja nie byłam w stanie przewidzieć.

To, że opisywana historia inspirowana jest prawdziwymi wydarzeniami niewątpliwie dodaje dreszczyku emocji, ale również góry, będące niemym świadkiem zbrodni, stanowią o jej klimacie. Zarówno język powieści, jej bohaterowie, jak i ich działania tchną realizmem i pewną surowością. Czy to wynik doświadczeń autora w pracy w policji? Prawdopodobnie. W każdym razie styl ten bardzo do mnie przemawia i idealnie oddaje klimat rasowego kryminału, którym bez wątpienia jest „Wenus umiera”. 

Informacje dodatkowe o Wenus umiera:

Wydawnictwo: Lira
Data wydania: 2021-02-03
Kategoria: Kryminał, sensacja, thriller
ISBN: 9788366503915
Liczba stron: 368
Dodał/a opinię: czytanienaplatan

Tagi: bóg