- Przyniosę lód. Warga bardzo ci spuchła.
- Chciał mnie upokorzyć. I udało mu się.
-Nie myśl o tym. On już tu nie wróci.
-Nie wiem, co bym bez ciebie zrobiła.
-Zaraz wrócę - powiedział nieco speszony.
O sobie samym: Jestem kim jestem, nie zmienię się, nie chcę, choć już rozumiem dziś coraz więcej, uczę się żyć tak, by dać sobie szczęście, by widząc całe zło tu czuć się bezpiecznie.... Potrafię mieć słabość do ludzi, którzy mnie prawdziwą poznali, pokazali siebie, przy sobie zatrzymali. Potrafię zmienić zwykły czas w tą jedną chwilę, zatrzymać ją, zapomnieć o wszystkim na chwilę. Potrafię wybaczyć, ale nie zapominam...
Ostatnio widziany: 2017-05-21 19:51:23