Recenzja książki: Blondie$

Recenzuje: Justyna Gul

Blond duet

Niekiedy życie tworzy historie bardziej nieprawdopodobne niż te w filmach. Los śmieje się wówczas z planów, zamierzeń i przewidywań, dając nam kuksańca w nos i wywracając całe życie do góry nogami. Czasami te niespodzianki są bolesne, tragiczne w skutkach, niekiedy zaś przydają blasku codzienności.

O tych prezentach od losu i niezwykłych przygodach swoich bohaterek pisze Ewa Gogolewska-Domagała w książce „Blondie$”. Autorka, krakowska piosenkarka, pisząc o zagranicznych wojażach dwóch artystek, niezwykle plastycznie maluje wydarzenia, znając je niejako „z autopsji”. Mimo, iż książka jest literacką fikcją, oparta została na wspomnieniach autorki, tak barwnych i egzotycznych jak kraje, które odwiedzała.

Dorota i Danuta to dwie przyjaciółki, które od czasów piaskownicy są dla siebie niczym siostry. Czterdziestopięcioletnie muzyczki, żony i matki wciąż dzielą się swoimi przemyśleniami i we wspomnieniach wracają do czasów, kiedy łączyły je wspólne problemy związane z życiem osobistym i zawodowym oraz… wspólna tajemnica. Obecnie Danka z Krzysztofem żyją ze swoich wyuczonych zawodów, pracując w filharmonii na etacie, Danuta zaś zarabia jako nauczycielka muzyki w szkole. Na luksus posiadania mało intratnej posady mogą sobie pozwolić dzięki pracy na zagranicznych kontraktach w przeszłości.

Właśnie o tych wyprawach do Jugosławii, Norwegii, na Węgry, do Jordanii czy wreszcie do Tunezji pisze Ewa Gogolewska-Domagała tak wciągająco, że nie sposób się od „Blondie$” oderwać. Autorka przenosi nas od nocy polarnych i grania „do kotleta” po kolorowy, egzotyczny świat obyczajowości arabskiej, gdzie słowiańska uroda członkiń zespołu „Dorota i Danuta” (uporczywie zwanego przez obcokrajowców „Donata”) gwarantowała popularność i nowe kontrakty.

Przygodę z krajami arabskimi nasze bohaterki zaczęły od hotelu Inter Continental w Ammanie, stolicy Jordanii, gdzie doznały szoku kulturowego, musiały radzić sobie zarówno z ciężkim sprzętem, jak i z męskim szowinizmem, nierównym traktowaniem oraz… podszczypywaniem w pośladki. Miały szansę, by uczestniczyć w wizycie króla Jordanii Husseina wraz z małżonką i hollywoodzkiego aktora George Hamiltona. Dobre zarobki, słońce i ogólna dostępność wszelakich towarów (co w porównaniu z polską rzeczywistością stanowiło pokusę nie do odparcia) skłoniły dziewczyny do przedłużenia umowy, a następnie do przyjęcia kolejnego zlecenia. Praca w Tunezji, nad samym morzem, odmieniła całe życie bohaterek, a szczególnie Doroty, którą los obdarzył córką.

Jakie sekrety kryją się za przyjściem Donaty na świat i dlaczego w akcie urodzenia wpisano jako imię ojca Wawrzyniec, skoro był on Arabem? Co łączy Dorotę ze skromną pokojówką, Samirą? Odpowiedzi na te pytania udzieli nam Ewa Gogolewska-Domagała, której udało się w lekkiej i przyjemnej opowieści zawrzeć nie tylko sporą dawkę wiedzy o kulturze i zwyczajach odwiedzanych przez bohaterki krajów, ale poruszyć też tak sporną do dziś kwestię pozycji kobiety w środowisku arabskim.

Wszystko to czyni z „Blondie$”  powieść idealną dla pasjonatów podróży i szalonych przygód oraz dobrych historii „z życia wziętych”. Dodatkowym bonusem (oprócz sporej dawki humoru) jest zaskakujące zakończenie. Widać, że Gogolewska-Domagała kryje w sobie, oprócz scenicznego głosu, jeszcze wiele talentów, a umiejętność tworzenia porywających opowieści jest jedną z nich. Dajcie się zatem uwieść „Blondie$”, jedynej książce o blondynkach, która rozbawi nie tylko brunetki.