Recenzja książki: Tajemnica szepczącej mumii

Recenzuje: Damian Kopeć

Klątwa mumii

Jupiter Jones, Bob Andrews i Pete Crenshaw - lokalnie sławni Trzej Detektywi - rozwiązali już kilka zagadek. Ich apetyt na przygody nie tylko jednak nie zmalał, ale wręcz zdecydowanie wzrósł. Kiedy więc docierają do nich dwa listy z prośbami o pomoc w rozwiązaniu trudnych spraw, jeden z nich zwraca szczególną uwagę chłopców. Cóż bowiem może być intrygującego w szukaniu zaginionego kota abisyńskiego o imieniu Sfinks, gdy niedaleko spoczywa mumia, jakoby szepcząca, choć mająca trzy tysiące lat?

Profesor Robert Yarborough w swojej starej rezydencji urządził prywatne muzeum. Ten znany egiptolog zgromadził w nim wiele cennych przedmiotów, pochodzących ze starożytnych grobowców egipskich. Wśród nich znalazł się sarkofag z mumią, wypożyczony do niedawna muzeum w Kairze, a teraz zwrócony prawowitemu właścicielowi. Emerytowany profesor nareszcie znalazł czas na wyjaśnienie tajemnic z nim związanych. Problem tylko w tym, że mumia szepce coś do wiekowego naukowca. I to tylko wtedy, kiedy jest sam. Mruczy coś do niego w niezrozumiałych słowach, zbliżonych do języka staroarabskiego. Kamerdyner Wilkins sądzi, że to klątwa Ra-Orhona, którego zmumifikowane szczątki spoczywają w sarkofagu. Zaniepokojony zjawiskiem i bardzo dbający o swoją dotąd nieskazitelną reputację profesor zwraca się do Andy’ego Chandlera o pomoc. Ten z kolei prosi o nią Trzech Detektywów. I tak zaczyna się kolejna przygoda rezolutnych nastolatków.

Historia jest, jak zwykle w przypadku tego cyklu opowieści, niesamowita, ocierająca się o zjawiska paranormalne, które okazują się, czego łatwo się domyślić, sztuczkami sprytnych przestępców. Trójka młodych detektywów rzuca się w wir przygody i pociąga za sobą czytelnika. To sprawnie napisana, trochę schematyczna, ale przyjemna w lekturze proza. Przygody Trzech Detektywów są skierowane przede wszystkim do chłopców, chociażby z faktu nie występowania w książce bohaterki płci pięknej. Intryga, dynamiczna akcja, pełne życia dialogi i wydarzenia goniące jedno za drugim nie pozwalają się nudzić. W fabułę wpleciona została szczypta historii, lecz przede wszystkim jest to książka rozrywkowa dla młodych wielbicieli kryminalnych historii. Nie oczekujmy zatem po powieści wyrafinowanej psychologii postaci czy skomplikowanego języka. To książka przeznaczona dla nastolatków, których zafascynowałyby zapewne historie stworzone przez Agathę Christie, lecz są jeszcze za młodzi, by po nie sięgnąć. Swoista pochwała przyjaźni, logicznego i dedukcyjnego myślenia.