Dlaczego warto? REJESTRACJA

Cytat

Najbardziej lubiła spać i jeść, dokładnie w takiej kolejności, przez co w środowisku uchodziła za trudną we współpracy.

Autor: Żaneta Pawlik
Książka: Światło po zmierzchu
0

Więcej cytatów od tego autora

On był odludkiem, ona kochała światła reflektorów. Dwie skrajne osobowości.
Autor: Żaneta Pawlik
Książka: Światło po zmierzchu
0
- To co nim telepie?- Ma nowego kolegę. Parkinsona.
Autor: Żaneta Pawlik
Książka: Brzydcy ludzie
Tagi: nim, telepie, nowy kolega, Parkinson
0
Sukces i porażka nierozerwalnie sczepione, dwie strony tego samego. Jak jin i jang. Sława, pieniądze, kariera. I samotność w tłumie. Banał. Schemat, w który się wpasowała z promiennym uśmiechem. Jeśli pojawiły się łzy, mówiła, że to ze szczęścia.
Autor: Żaneta Pawlik
Książka: Światło po zmierzchu
0
Babcia wycierała podłogę dwa razy dziennie. Po przyjściu męża z pola i po wyjściu w pole. Nie miał zwyczaju zdejmowania gumowców. Tupał mocno w sieni, żeby błoto odkleiło się od podeszew, ale i tak wnosił breję.
Autor: Żaneta Pawlik
Książka: Brzydcy ludzie
Tagi: babcia, podłoga, dwa razy dziennie, mąż, pole, gumowce, sień, błoto, podeszwy, breja
0
Ludzie nigdy się nie nauczą, że osoby publiczne maja prawo do prywatności.
Autor: Żaneta Pawlik
Książka: Światło po zmierzchu
0
Wiele razy był świadkiem przemiany, jaka zachodziła w ludziach na widok grubych zwitków banknotów. Mocy pieniądza nie sposób przecenić.
Autor: Żaneta Pawlik
Książka: Światło po zmierzchu
0
Dobroczynne działanie nikotyny poszło w diabły. Najchętniej kazałby Sandrze się spakować i wracać do matki, ale wiedział, że nie przyjmie jej z powrotem. Nie chciała córki u siebie, w dodatku z małym bandytą.On też ich nie chciał.
Autor: Żaneta Pawlik
Książka: Brzydcy ludzie
Tagi: dobroczynne działanie, nikotyna, diabły, Sandra, matka, z powrotem, Córka, mały bandyta
0
Jeśli człowiek ma tyle lat, na ile się czuje, to Henryk obudził się jako dwudziestolatek, a do wieczora przybyło mu góra dziesięć.
Autor: Żaneta Pawlik
Książka: Brzydcy ludzie
Tagi: czlowiek, ma tyle lat, czuje, Henryk, dwudziestolatek, wieczór, góra, dziesięć
0
Nie powinna tak myśleć, to nie był zły człowiek. Za bardzo wycofany, zamknięty w sobie. Nie bronił własnego zdania, bo go nie miał. Tak łatwiej iść przez życie, nie walczyć, nie szarpać się.
Autor: Żaneta Pawlik
Książka: Światło po zmierzchu
0
Dzieci powinno się z kulturą w domu zapoznawać, nie na dodatkowe zajęcia posyłać. Przynajmniej nie pod oknami Henryka.
Autor: Żaneta Pawlik
Książka: Brzydcy ludzie
Tagi: dzieci, kultura, Dom, dodatkowe zajęcia, pod oknami, Henryk
0
Wszystkie cytaty tego autora
REKLAMA

Więcej cytatów z tej książki

On był odludkiem, ona kochała światła reflektorów. Dwie skrajne osobowości.
Autor: Żaneta Pawlik
Książka: Światło po zmierzchu
0
Sukces i porażka nierozerwalnie sczepione, dwie strony tego samego. Jak jin i jang. Sława, pieniądze, kariera. I samotność w tłumie. Banał. Schemat, w który się wpasowała z promiennym uśmiechem. Jeśli pojawiły się łzy, mówiła, że to ze szczęścia.
Autor: Żaneta Pawlik
Książka: Światło po zmierzchu
0
Ludzie nigdy się nie nauczą, że osoby publiczne maja prawo do prywatności.
Autor: Żaneta Pawlik
Książka: Światło po zmierzchu
0
Wiele razy był świadkiem przemiany, jaka zachodziła w ludziach na widok grubych zwitków banknotów. Mocy pieniądza nie sposób przecenić.
Autor: Żaneta Pawlik
Książka: Światło po zmierzchu
0
Nie powinna tak myśleć, to nie był zły człowiek. Za bardzo wycofany, zamknięty w sobie. Nie bronił własnego zdania, bo go nie miał. Tak łatwiej iść przez życie, nie walczyć, nie szarpać się.
Autor: Żaneta Pawlik
Książka: Światło po zmierzchu
0
Świadomość, że kiedyś wszystko się kończy, dodawała otuchy. Ona także czasem wolałaby nie żyć.
Autor: Żaneta Pawlik
Książka: Światło po zmierzchu
0
Nie jesteś taka wyjątkowa, jak myślisz. Może bardziej rozpoznawalna od innych, ale to nie czyni cię mocniejszą. Kreujesz się na silną, samowystarczalną, bo wymyśliłaś taka pozę obronną. A jednak gdy odwołuję się do uczuć, reagujesz agresywnie.
Autor: Żaneta Pawlik
Książka: Światło po zmierzchu
0
Strzepnęła niewidoczny pyłek, nieudolnie pokrywając paraliżujące przerażenie. O mały włos pierwszy krok w stronę tak zwanego normalnego życia mógłby okazać się ostatnim.
Autor: Żaneta Pawlik
Książka: Światło po zmierzchu
0
+ Dodaj nowy cytat
Książka
Światło po zmierzchu
Żaneta Pawlik
Okładka książki - Światło po zmierzchu
Wszystkie cytaty z tej książki
Autor
Żaneta Pawlik
Wszystkie cytaty tego autora
Reklamy