Dlaczego warto? REJESTRACJA

Stanisław Ignacy Witkiewicz - cytaty

U nas panuje prawie że od góry do dołu, w literaturze i krytyce, w życiu i sztuce p o g a r d a i n t e l e k t u. To jest s t r a s z n e. Mędrsi udają głupich (puszenie się perwersyjne na wywrót), aby móc żyć, nie wybijać się z otoczenia, które zionie umysłową pustką i brakiem wszelkiego światopoglądu: ludzie piszący zatłamszają w sobie światopoglądy, dlatego że to nie popłaca, i ze strachu kłamią, kłamią, kłamią jak jeden mąż. Śliskie są ścieżki literackie w Polsce, śliskie i niebezpieczne - höchst gefährlich: we
Autor: Stanisław Ignacy Witkiewicz
0
Życie bez sensu, istnienie samo w sobie okrutne, ponure i tajemnicze, które staramy się pokryć ważnością codziennych, równie bezsensownych zajęć, jak wszystko, ukazało mu twarz swoją bez maski - spalił się w ogniu ostatniej (czyżby?) miłości. ,,Może są inni, którzy myślą inaczej - pokój z nimi - nawet im nie zazdroszczę. Jeszcze w XVIII tym wieku wszystko miało sens - dziś nie. Przechodzimy, nie wiedząc czasem nic o sobie, myśląc że zbadaliśmy i wiemy wszystko, aż znienacka łapie nas śmierć; albo czasem, przez dziwny
Autor: Stanisław Ignacy Witkiewicz
0
Rewolucje się nie spieszą - one mają czas, te bezosobowe bestie...
Autor: Stanisław Ignacy Witkiewicz
0
Dobrze jest, psiakrew, a kto powie, że nie, to go w mordę!
Autor: Stanisław Ignacy Witkiewicz
0
A jednak on jest za inteligentny, aby być czymś dzisiaj: żeby dziś czegoś dokonać, trzeba być trochę durniem jednak.
Autor: Stanisław Ignacy Witkiewicz
0
Ból fizyczny i teoretyczna rozmowa są moimi jedynymi przyjemnościami - wtedy nie myślę o rzeczywistości mego życia...
Autor: Stanisław Ignacy Witkiewicz
0
Cieszy mnie to, że przynajmniej znalazła się taka kanalia, która mówi prawdę. My w imię Boga rżnęliśmy się jak rzeźnicy. Ale ten Bóg był dla nas czymś. Dla was - pragmatystów, bo pragmatystą pan jesteś, panie Wąskomord - Bóg jest głupstwem, w które można wierzyć, kiedy przynosi odpowiedni procent.
Autor: Stanisław Ignacy Witkiewicz
0
Xylotet zapłakał bawolimi łzami i stał się chytrym jak gwiaździste niebo i ponurym jak parawan w trzeciorzędnym burdelu.
Autor: Stanisław Ignacy Witkiewicz
0
Wytrzymać istnienie bez obłędu, rozumiejąc choć trochę jego esencję, bez zatumanienia się religią czy społecznikostwem, to nadludzkie niemal zadanie.
Autor: Stanisław Ignacy Witkiewicz
0
No i co teraz? Zwykły program. Jakże strasznie zamarła w nas dziwność życia. [...] Ta piekielna banalność istnienia. Jest godzina czwarta po południu. Potem będzie kolacja, potem orgia, potem seans, potem nocne koszmary, potem zwykła porcja środków wzmacniających. Och! to nie do wytrzymania.
Autor: Stanisław Ignacy Witkiewicz
0
Wierzyliśmy w masonów, wierzyliśmy w Żydów, przez wielkie Ż. Teraz wierzymy w N i c h. Nam potrzeba jakiejkolwiek wiary...
Autor: Stanisław Ignacy Witkiewicz
0
Czym chciała żyć przyszła ludzkość, nie wiedzieli dobrze dobrzy ludzie, ale to nie obchodziło ich wcale - chcieli "nieść światło" innym, maskując przy tym fakt, że w sobie go już nie mieli: ekspansja zastępowała twórczość, propaganda - samą wiarę, rozpuszczanie się w bezforemnym mrowiu - konstrukcję osobowości.
Autor: Stanisław Ignacy Witkiewicz
0
- Jakże byście chcieli: nie mordować, "chyba że już nie można". Nigdy nie można, a zawsze trzeba - tak to jest. Hehe.
Autor: Stanisław Ignacy Witkiewicz
0
Uważam, że opisanie pewnych rzeczy, o ile one dają pretekst do wypowiedzenia innych, istotniejszych, musi być dozwolone.
Autor: Stanisław Ignacy Witkiewicz
0
O ludziach można tylko milczeć.
Autor: Stanisław Ignacy Witkiewicz
0
←pierwsza poprzednia 16 17 następna ostatnia→
Dodaj nowy cytat
Najpopularniejsze tagi
Reklamy