Dlaczego warto? REJESTRACJA

Cornelia Funke - cytaty

Nic nie jest bardziej okrutne od serca z krwi i ciała, gdyż takie serce wie, co człowiekowi sprawi ból.
Autor: Cornelia Funke
0
Za dużo bólu. Za dużo miłości. Już tego nie chciał. Tęsknił za kamieniem. Chłodnym i twardym. Tak innym niż miękkie i ustępliwe, podatne na zranienia i nabrzmiałe od łez ciało.
Autor: Cornelia Funke
0
Dlaczego serce kocha tylko to, co może stracić?
Autor: Cornelia Funke
0
Ludzkie kobiety ubierały się jak kwiaty, warstwy płatków wokół śmiertelnego, więdnącego ciała.
Autor: Cornelia Funke
0
Dziewczynka rozpłakała się, kiedy matka zniknęła jej z oczu. Maggie, głaszcząc ją po głowie, opowiedziała jej historyjkę, jaka usłyszała od Baptysty: że niektóre płatki śniegu to małe elfy całujące nas w policzek zimnymi usteczkami zanim rozpuszczą się na ciepłej skórze. Zadarłszy główkę, dziecko jeło wypatrywać elfów pośród wirujących płatków, a Maggie opowiadała dalej porwana własnymi słowami, przenosząc się duchem do czasów, gdy to jej Mo opowiadał przeróżne historyjki.
Autor: Cornelia Funke
0
Niektórych książek wystarczy skosztować, inne się połyka, a tylko nieliczne trzeba przeżuć i strawić do końca.
Autor: Cornelia Funke
0
(...) Wczoraj rodzi się z jutra, a jutro z wczoraj.
Autor: Cornelia Funke
0
Wspomnienia, tak słodkie i tak gorzkie... zżerały go i karmiły zarazem. Aż w końcu poczęły blaknąć, traciły kontury, rozpływały się, były już tylko głuchym bólem, który odsuwał się na bok, by nie ranił serca. Po co wspominać coś, co zostało bezpowrotnie utracone?
Autor: Cornelia Funke
0
Rzeczywistość zawsze jest gorsza.
Autor: Cornelia Funke
0
Często w swoim życiu był tylko widzem, a to, co się tutaj działo, nie było jego historią.
Autor: Cornelia Funke
0
Strach ma wiele odcieni, wiesz?
Autor: Cornelia Funke
0
Wielcy mordercy uchodzą z życiem i żyją szczęśliwie aż po kres swoich dni, a dobrzy umierają, czasem nawet ci najlepsi.
Autor: Cornelia Funke
0
Nad trawnikiem zawisła kula ognia, przeraźliwie jasna, wżerająca się w ciemność nocy jak żywe stworzenie. Kula była ogromna, tak ogromna, że Meggie była przekonana, iż za chwilę wszystko tutaj stanie w płomieniach- trawa, leżak i sam Smolipaluch. Ale ten obrócił się wokół własnej osi niby tańczące dziecko i wypluł drugą kulę ognia. Wyrzucił ją wysoko w niebo, jakby chciał podpalić gwiazdy. Potem zapalił drugą pochodnią i przesunął płomieniami po obnażonym ramieniu. Był szczęśliwy jak dziecko bawiące się ze swoim ulubieńcem. Ogie
Autor: Cornelia Funke
0
Historie nigdy nie mają końca, Meggie- powiedział kiedyś do niej- chociaż książki nam to sugerują. One nie kończą się na ostatniej stronie ani nie zaczynają na pierwszej.
Autor: Cornelia Funke
0
Czas płynie bardzo powoli, kiedy w strachu przed piekłem trzeba jeszcze zasłużyć na niebo.
Autor: Cornelia Funke
0
←pierwsza poprzednia 5 6 7 następna ostatnia→
Dodaj nowy cytat
Najpopularniejsze tagi
Reklamy