Dlaczego warto? REJESTRACJA

Jean-Paul Sartre - cytaty

Na ścianie jest biały otwór, lustro. To zasadzka. Wiem, że w nią wpadnę. No tak. W lustrze ukazał się szary przedmiot. Zbliżam się i spoglądam, nie mogę już odejść. To odbicie mojej twarzy. (...) Nic nie rozumiem z tej twarzy. Twarze innych mają sens. Ale nie moja. Nie mogę nawet zdecydować, czy jest ładna, czy brzydka. Myślę, że jest brzydka, bo tak mi powiedziano. Ale nie uderza mnie to. Szczerze mówiąc, jestem nawet zdumiony, że można jej przypisywać takie właściwości, to tak jakby określać jako piękny czy brzydki kawałek z
Autor: Jean-Paul Sartre
0
Jeśli język oddziela się od człowieka tak, jak oddziela się człowieka od wszelkich rzeczy, jeśli nie jest nigdy aktem kogoś, kto mówi, mając na uwadze kogoś, kto go wysłucha, łatwo pojąć, że tego, kto rozpatruje go w tym stanie samotności, obdarowuje widowiskiem niezwykłej i całkowicie magicznej mocy. Jest rodzajem świadomości bez podmiotu, która - oddzielona od bytu - jest oderwaniem, kontestacją, nieskończoną mocą stwarzania pustki i umiejscawiania się w braku.
Autor: Jean-Paul Sartre
0
Marzyłem niejasno o zgładzeniu siebie, aby unicestwić jedno przynajmniej z tych
Autor: Jean-Paul Sartre
0
Wtedy zrozumiałem wszystko, co nas dzieli: to, co myślałem o nim, nie dosięgało go; była to tylko psychologia, jaką się robi w powieściach, Ale jego sąd przeszywał mnie jak miecz i stawiał pod znakiem zapytania nawet moje prawo do istnienia. I tak było naprawdę, zawsze zdawałem sobie sprawę z tego: nie miałem prawa istnieć.
Autor: Jean-Paul Sartre
0
Jesteśmy naszymi wyborami.
Autor: Jean-Paul Sartre
0
Nie można było nawet postawić pytania, skąd się to wszystko brało ani dlaczego było tak, że raczej istnieje świat niż nic. To nie miało sensu, świat był wszędzie obecny, z przodu, z tyłu. Nie było nic przed nim. Nic.
Autor: Jean-Paul Sartre
0
Znalazłem swoją religię, nic ponad książkę nie wydawało mi się ważniejsze. Bibliotekę poczytywałem za świątynię.
Autor: Jean-Paul Sartre
0
I pomyśleć, że istnieją tacy idioci, którzy czerpią pociechę ze sztuki. Jak moja ciotka Bigeois: "Preludia Chopina pomogły mi tak bardzo, kiedy umarł twój wujek." A sale koncertowe wymiotują upokorzonymi i znieważonymi, którzy usiłują z zamkniętymi oczami przekształcić swoje blade twarze na anteny odbiorcze. Wyobrażają sobie, że pochwycone tony rozlewają się w nich, słodkie i pożywne, i że ich cierpienia stają się muzyką, jak cierpienia młodego Wertera; wierzą, że piękno im współczuje. Kutasy.
Autor: Jean-Paul Sartre
0
Piekło to są Inni.
Autor: Jean-Paul Sartre
0
Kiedy tylko żyjemy, nie zdarza się nic. Zmienia się sceneria, wchodzą i wychodzą ludzie, oto wszystko. Nie ma nigdy początków. Dni idą jeden za drugim bez ładu i składu, jak nieskończone i monotonne dodawanie.
Autor: Jean-Paul Sartre
0
Ja posiadam ciało, samotny człowiek ze swoim samotnym ciałem nie może zatrzymać wspomnień, przepływają przez niego. Nie powinien się żalić: pragnąłem tylko wolności.
Autor: Jean-Paul Sartre
0
A może nikt nie rozumie własnej twarzy? A może chodzi o to, że żyję samotnie? Ludzie mający towarzystwo przywykli widzieć się w lustrze takimi, jakimi widzą ich przyjaciele. Nie mam przyjaciół: czy dlatego moja skóra jest taka naga? Można by powiedzieć - tak, można by powiedzieć, że to natura bez ludzi.
Autor: Jean-Paul Sartre
0
Kiedy bogacze zaczynają wojnę, biedacy muszą umierać.
Autor: Jean-Paul Sartre
0
Normalnie istnienie ukrywa się. Jest tutaj, wokół nas, w nas, jest nami, nie można powiedzieć dwu słów nie mówiąc o nim, a przecież nie dotykamy go.
Autor: Jean-Paul Sartre
0
Trzeba jednak dokonać wyboru:żyć czy opowiadać.
Autor: Jean-Paul Sartre
0
←pierwsza poprzednia 5 6 7 następna ostatnia→
Dodaj nowy cytat
Najpopularniejsze tagi
Reklamy