Dlaczego warto?
REJESTRACJA
LOGOWANIE
KSIĄŻKI
Nowości
Zapowiedzi
Patronujemy
Autorzy
Cykle
Streszczenia
Wydawnictwa
FILMY
Nowości
Zapowiedzi
SERIALE
Wszystkie
Popularne
Seriale obyczajowe
Seriale tureckie
Telenowele
Seriale komediowe
Seriale kryminalne
Reality show
Programy rozrywkowe
NEWSY
Wszystkie
O tym się mówi
Filmy i seriale
Konkursy i nagrody literackie
Fragmenty książek
Promocje i wyprzedaże
Telewizja
Wydarzenia
RECENZJE
Wszystkie
Biografie, wspomnienia
Dla dzieci
Dla młodzieży
Dydaktyka
Fantasy, science fiction
Historyczne
Horror
Komiksy
Kryminał, sensacja, thriller
Kuchnia
Literatura faktu, reportaż
Literatura piękna
Medycyna i zdrowie
Obyczajowe
Pedagogika
Podróżnicze
Poezja
Popularnonaukowe
Poradniki
Przygodowe
Psychologia
Romans
Sport
Wiedza ezoteryczna
Young Adult
Zarządzanie i marketing
PUBLICYSTYKA
Wszystkie
Popularne
Wywiady
Recenzje filmów i seriali
Sylwetki twórców
Analiza
Esej
Felieton
Komentarz
Kurs pisania
Jak pisać wiersze?
Recenzje gier planszowych
Relacja
CYTATY
Wszystkie
O Życiu
O miłości
O kobietach
Złe
O ludziach
RANKING
SPOŁECZNOŚĆ
Wiersze
Opowiadania
Forum
Konkursy
Granice TV
Wymieniaj punkty na książki
Zdjęcia użytkowników
Wyzwania czytelnicze
Ranking użytkowników
BIBLIOTECZKA
granice.pl
Cytaty
Autor: Robert Musil
Robert Musil - cytaty
Uczucie ludzkie nie nauczyło się jeszcze posługiwać rozumem i pomiędzy jednym a drugim istnieje różnica rozwoju niemal równie wielka jak pomiędzy kiszką a korą mózgową.
Autor:
Robert Musil
0
Duch skrycie i śmiertelnie nienawidzi wszystkiego, co udaje, iż jest niezmienne, wielkich ideałów i praw, oraz ich zmniejszonego, zakrzepłego odbicia, jakim jest pogodzony z życiem człowiek.
Autor:
Robert Musil
0
- No to może wygląda na matematyka?
Autor:
Robert Musil
0
Spośród wszystkich osobliwości słowa "dusza", najdziwniejsza jest ta, że młodzi ludzie nie potrafią go wymówić niedrwiąco.
Autor:
Robert Musil
0
Prawdziwymi ludźmi są tylko Ci, którzy potrafią wniknąć w samych siebie, ludzie kosmiczni, którzy są w stanie dotrzeć aż do swego zestroju z wielkim procesem świata.
Autor:
Robert Musil
0
(...) różnica pomiędzy posiadaniem własnych przeżyć i właściwości a ich brakiem jest w gruncie rzeczy tylko różnicą postawy życiowej, w pewnym sensie dobrowolną decyzją lub wyborem stopnia pomiędzy tym, co ogólne, a tym, co osobiste.
Autor:
Robert Musil
0
Całkowity człowiek nie stoi już naprzeciwko całkowitego świata, ale jakieś ludzkie coś porusza się w jakiejś nieokreślonej cieczy.
Autor:
Robert Musil
0
Wtedy wreszcie doszedł do punktu, do którego podświadomie go ciągnęło. Jego ojciec wyraziłby się o tym mniej więcej tak: [...] ,,Kto może spełnić każdą swoją zachciankę, ten wkrótce nie wie, czego ma sobie życzyć." Ulrich powtarzał to sobie z wielką rozkoszą i ta odwieczna mądrość wydała mu się koncepcją niesłychanie nową. Człowiek powinien być w swoich możliwościach, zamiarach i uczuciach najpierw krępowany przez przesądy, tradycje, trudności i wszelkiego rodzaju ograniczenia, jak wariat przez kaftan bezpieczeństwa, i dopiero wtedy
Autor:
Robert Musil
0
Kiedy Ulrich podziwiał budowlę z pełnym zrozumieniem dla jej architektonicznej subtelności, uświadomił sobie niespodziewanie żywo, że równie łatwo można by oddawać się nadal ludożerstwu, jak zachowywać tego rodzaju wspaniałe zabytki. Domy obok, firmament niebieski w górze i w ogóle niesłychana harmonia we wszystkich liniach i bryłach, które wzrok absorbowały i nim kierowały, wygląd i wyraz ludzi, którzy na dole przechodzili, ich książki oraz ich etyka, drzewa na ulicy...to wszystko bywa nieraz tak sztywne jak parawan i tak twarde
Autor:
Robert Musil
0
Co takiego chodzi ci po głowie? Jakiś tam idealizm, co? Święte uwielbienie dla instytutu czy też sprawiedliwości. Nie masz pojęcia, jak nudnie i wzorowo to brzmi.
Autor:
Robert Musil
0
Miłość to było coś całkiem innego - nic dla dorosłych i dojrzałych ludzi, a co dopiero dla jego rodziców... Siedzieć nocą przy otwartym oknie i czuć się innym niż dorośli, nie zrozumianym każdym śmiechem i każdym szyderczym spojrzeniem, nie móc nikomu wyjaśnić, co się już znaczy, i tęsknić do tej jednej, która to pojmie... to jest miłość! Ale na to trzeba być młodym i samotnym.
Autor:
Robert Musil
0
Umieć zakazać sobie czegoś, co szkodzi, jest dowodem siły żywotnej! Wyczerpanego natomiast nęci to, co szkodliwe! (...) Nietsche twierdzi, że oznaką słabości jest, jeśli twórca za dużo troszczy się o to, czy jego sztuka jest moralna.
Autor:
Robert Musil
0
Nie potrafię tego wyrazić inaczej, jak że widzę rzeczy w dwoistej postaci. Wszystkie rzeczy, również myśli... [...] Może myliłem się co do liczb urojonych [...] Nie myliłem się jednak w wypadku Basiniego, nie myliłem się, kiedy nie mogłem oderwać ucha od lekkiego szelestu w wysokim murze, wzroku od milczącego życia pyłu oświetlonego nagle lampą. Nie, nie myliłem się mówiąc o drugim, potajemnym, niedostrzegalnym życiu przedmiotów. Ja... ja nie myślę tego dosłownie... nie te rzeczy żyją, to nie Basini miał drugie oblicze, ale we mni
Autor:
Robert Musil
0
Te konflikty polegały właściwie na braku zgodności w poglądach, jak bywa to w wielu małżeństwach, gdzie naturalnie nieszczęście, jeśli można tak powiedzieć, ujawnia się, skoro minie u małżonków zaślepienia szczęściem.
Autor:
Robert Musil
0
(...)wer kann da heute noch sagen, daß sein Zorn wirklich sein Zorn sei, wo ihm so viele Leute dreinreden und es besser verstehen als er?! Es ist eine Welt von Eigenschaften ohne Mann entstanden, von Erlebnissen ohne den, der sie erlebt, und es sieht beinahe aus, als ob im Idealfall der Mensch überhaupt nichts mehr privat erleben werde und die freundliche Schwere der persönlichen Verantwortung sich in ein Formelsystem von möglichen Bedeutungen auflösen solle.
Autor:
Robert Musil
0
←
pierwsza
poprzednia
3
4
następna
ostatnia
→
Dodaj nowy cytat
Najpopularniejsze tagi
życie(190)
ludzie(140)
miłość(132)
smierc(126)
bóg(112)
praca(102)
kobieta(74)
dzieci(69)
kobiety(66)
prawda(61)
Reklamy