Dlaczego warto? REJESTRACJA

Herta Müller - cytaty

W dwóch pozostałych uczyłem się od anioła głodu surowej dumy. Była tak surowa, jak nieugiętość wobec chleba. Męczyła mnie okrutnie.
Autor: Herta Müller
0
Nie możesz tego więcej zrobić dziadkowi.
Autor: Herta Müller
0
Siebie można całkiem pominąć.
Autor: Herta Müller
0
A kto mimo to wrócił, był chodzącym trupem. Postarzały i zrujnowany, bezużyteczny dla wszelkiej miłości na tym świecie.
Autor: Herta Müller
0
Tajemnice nie znikają, gdy się je opowie, to co można opowiedzieć stanowi tylko powłokę, nie sedno. Może jedynie jeżeli niczego nie przemilczam jestem blisko sedna.
Autor: Herta Müller
0
Gdy się właśnie od niego odsuwam, opieram o mnie swoją miłość, która nadchodzi tak naga, że on nie potrzebuje już mówić o sobie. Nie ma na co czekać. Moja zgoda jest w pogotowiu, ślina nie przynosi mi na język żadnego wyrzutu. A ten w głowie znika szybko. Dobrze, że się nie widzę, myślę, że moja twarz robi się głupia i jasna.
Autor: Herta Müller
0
Prowokowana kłótnia była zawsze zamierzona, przypadkowe były tylko jej skutki. Na koniec wściekłości za każdym razem dochodziła do głosu, nie dobierając słów, miłość. Ona istniała zawsze. Ale w czasie kłótni miała pazury.
Autor: Herta Müller
0
Znałam mówienie i milczenie, nie znałam przypadku wypowiadanego milczenia bez treści.
Autor: Herta Müller
0
Wiem już, że na moich skarbach widnieje: ZOSTANĘ TUTAJ. Że obóz wypuścił mnie do domu, żeby stworzyć dystans potrzebny do tego, by urosnąć w mojej głowie. Od kiedy wróciłem do domu, na moich skarbach nie widnieje JESTEM ani BYŁEM. Na moich skarbach widnieje: NIE MOGĘ ODEJŚĆ. (...) Nie chroni mnie ani milczenie, ani opowiadanie. I tu, i tu wpadam w przesadę, ale BYŁEM nie pojawia się nigdzie.
Autor: Herta Müller
0
Byłam za stara na tę dziecięcą zawiść, ale to krnąbrne diablątko miało mnie znowu.
Autor: Herta Müller
0
Zawsze, kiedy muszę już iść, chciałabym zostać w domu, tak jak zostaje strach, od którego nie mogę Paula wyzwolić. Jak moje szczęście, zostawiane w domu, gdy wychodzę. On o tym nie wie, nie zniósłby tego, że moje szczęście zdaje się na jego strach. O wie to, co widać.
Autor: Herta Müller
0
Nagą prawdą jest, że adwokat Paul Gast kradł swojej żonie Heidrun Gast zupę z talerza, aż któregoś dnia nie wstała i umarła, ponieważ nie mogła inaczej, tak jak i on kradł jej zupę, ponieważ jego głód nie mógł inaczej, i nosił jej płaszcz z okrągłym kołnierzem i wytartymi klapami z zajęczego futra i nie mógł nic poradzić na to, że umarła, tak jak i ona nic nie mogła poradzić na to, że kiedyś nie wstała, tak jak nasza śpiewaczka Loni Mich nosiła płaszcz i nic nie mogła poradzić na to, że przez śmierć żony adwokata zwolnił się płasz
Autor: Herta Müller
0
Dziś trawa słucha, kiedy mówię o miłości. Wydaje mi się, jakby to słowo nie było uczciwe wobec samego siebie.
Autor: Herta Müller
0
Po matczynych bólach w krzyżu było napisane: Pani Margit doniosła mi, że chodzisz z trzema mężczyznami. Bogu dzięki, że to Niemcy, ale to i tak kurewstwo. Człowiek latami płaci za naukę dziecka w mieście, do tego jest dobry. Zamiast podziękowania dostaje mu się kurwa. (...) Fryzjer pracował kiedyś w mieści i już wtedy mówił, że kobiety z wykształceniem są jak plwociny. Ale człowiek myśli, że jego dziecko takie nie będzie.
Autor: Herta Müller
0
Kowatsch Anton nie spodziewał się po mnie, że nie będę miał kobietom zeppelina za złe. Że nosiłem w głowie ten sam trop, byłem wtajemniczony w podniecenie potarganych ubrań, włóczącą się żądzę i jej łapczywe szczęście w olchowym parku i kąpielisku Neptuna. (...) Nikt się tutaj po mnie nie spodziewał, że noszę te wszystkie przezwiska w głowie, a na karku tak dużo milczenia.
Autor: Herta Müller
0
←pierwsza poprzednia 3 4 5 6 następna ostatnia→
Dodaj nowy cytat
Najpopularniejsze tagi
Reklamy