Dlaczego warto? REJESTRACJA

Thomas Mann - cytaty

Czymże (...) jest życie? Jest ciepłem, wytworem cieplnym czegoś, co utrzymuje formę, choć samo jej nie ma, jest gorączką materii towarzyszącą procesowi bezustannego rozkładu i odradzania się drobin białka, tak skomplikowanych i tak kunsztownie skonstruowanych, że aż nietrwałych i nie dających się utrzymać. Jest istnieniem tego, co właściwie nie może istnieć, co w słodkiej męce chwieje się tylko między bytem a niebytem podczas zawikłanego i gorączkowego procesu rozpadu i wiecznego stawania się. Nie jest materialne, i nie jest z ducha.
Autor: Thomas Mann
0
Istnieją ludzie, z którymi żyć niełatwo, ale których opuścić nie sposób.
Autor: Thomas Mann
0
Pracował nie jak ktoś, kto pracuje, aby żyć, lecz jak ten, co pragnie tylko pracować, gdyż nie ceni w sobie człowieka żyjącego, jeno pragnie coś znaczyć jako twórca, poza tym zaś snuje się szary i niepozorny, jak po zmyciu szminki aktor, który jest niczym, dopóki nic przedstawić nie może. Pracował niemy, zamknięty, niewidzialny i pełen pogardy dla owych karłów, dla których talent był ozdobą towarzyską i którzy, bez względu na to, czy byli bogaci, czy biedni, czy chodzili dzicy i obdarci, czy też pozwalali sobie na zbytek oryginalny
Autor: Thomas Mann
0
(...) gdy mówią tylko oczy, rozmowa toczy się przecież na <>, nawet wtedy, kiedy usta nie powiedziały jeszcze nawet <>
Autor: Thomas Mann
0
Przestrzeń, podobnie jak czas, przynosi zapomnienie, ale czyni to przerywając dotychczasowe stosunki człowieka z jego otoczeniem, przenosząc go w stan pierwotnej wolności i czyniąc w mgnieniu oka nawet z pedanta i osiadłego mieszczucha coś w rodzaju włóczęgi. Mówi się, że czas to Leta, ale i błękit oddalenia jest takim napojem zapomnienia, a jeżeli działa mniej gruntownie, to za to o wiele szybciej.
Autor: Thomas Mann
0
Noszę w sobie możliwości tysiąca form istnienia, wraz z tajemną świadomością, że w gruncie rzeczy wszystkie są niemożliwościami...
Autor: Thomas Mann
0
Czy można dojść do czegoś w życiu (...), jeżeli nie ma się nawet dość siły woli, aby nie spóźnić się na obiad?
Autor: Thomas Mann
0
Głowa i serce były upojone i kroki jego szły za wskazówkami demona, dla którego rozkoszą jest rozum i godność ludzką deptać nogami."
Autor: Thomas Mann
0
Zachowam w sercu wierność dla śmierci, jednakże będę pamiętał, że wierność dla śmierci i przeszłość jest jedynie złośliwością, ponurą lubieżnością i wrogością wobec człowieka, jeśli zyskuje decydujący wpływ na nasze myślenie i królowanie.
Autor: Thomas Mann
0
Nie była to babcia. Był to jej odświętny czepek z białymi, jedwabnymi wstążeczkami, a pod nim jej rudawe włosy. Ale ten zaostrzony nos, te wciągnięte w głąb wargi, wystający podbródek, te żółte, przezroczyste, złożone ręce, po których widać było, że są zimne i sztywne, nie należały do niej. Była to jakaś obca, woskowa lalka, a w owym wystawianiu i składaniu jej hołdu tkwiło coś przerażającego. I Hanno patrzył w stronę pokoju pejzażowego, jak gdyby za chwilę miała się tam ukazać prawdziwa babcia... Nie ukazała się jednak. Umarła. Śm
Autor: Thomas Mann
0
Dane dotyczące natury wszechświata są jedynie otępiającym bombardowaniem naszej inteligencji za pomocą liczb, opatrzonych niczym kometa ogonem dwóch tuzinów zer i w dodatku udających, ze mają coś wspólnego z wymiernością i rozsądkiem.
Autor: Thomas Mann
0
Czas nie ma w rzeczywistości żadnej cezury, łoskotu burz ani dźwięcznych fanfar na początku nowego miesiąca lub roku, a nawet na początku nowego stulecia; to my tylko, ludzie, strzelamy i dzwonimy.
Autor: Thomas Mann
0
Nie ma nic osobliwszego, drażliwszego niż stosunek ludzi, którzy znają się tylko oczyma, którzy co dzień, ba, co godzina się spotykają, obserwują się i przy tym przez przymus zwyczaju czy własne widzimisię zmuszeni są zachowywać obojętną obcość bez pozdrowienia i słowa. Unosi się między nimi niepokój i przewrażliwiona ciekawość, histeria niezaspokojonej, nienaturalnie tłumionej potrzeby poznania się i kontaktu, a również rodzaj sztywnego szacunku. Gdyż człowiek kocha i szanuje człowieka, dopóki nie może go osądzić, i tęsknota jest
Autor: Thomas Mann
0
Odszedł z ostrożnym i sztywnie wdzięcznym układem ramion, wymuszenie, ociągliwymi krokami człowieka, który chce ukryć, że wewnętrznie umyka.
Autor: Thomas Mann
0
Chory lekarz będzie zawsze paradoksem dla prostego sposobu odczuwania (...). Chory lekarz nie spogląda cierpieniu w oczy jako śmiały i bezstronny przeciwnik, a jego stanowisko nie jest całkiem jednoznaczne; i należy zapytać (...) czy człowiekowi, który sam jest chory, może na uzdrowieniu (...) innych (...) zależeć w ten sposób, w jaki zależy na tym zdrowemu...
Autor: Thomas Mann
0
←pierwsza poprzednia 6 7 następna ostatnia→
Dodaj nowy cytat
Najpopularniejsze tagi
Reklamy