Dlaczego warto?
REJESTRACJA
LOGOWANIE
KSIĄŻKI
Nowości
Zapowiedzi
Patronujemy
Autorzy
Cykle
Streszczenia
Wydawnictwa
FILMY
Nowości
Zapowiedzi
SERIALE
Wszystkie
Popularne
Seriale obyczajowe
Seriale tureckie
Telenowele
Seriale komediowe
Seriale kryminalne
Reality show
Programy rozrywkowe
NEWSY
Wszystkie
O tym się mówi
Filmy i seriale
Konkursy i nagrody literackie
Fragmenty książek
Promocje i wyprzedaże
Telewizja
Wydarzenia
RECENZJE
Wszystkie
Biografie, wspomnienia
Dla dzieci
Dla młodzieży
Dydaktyka
Fantasy, science fiction
Historyczne
Horror
Komiksy
Kryminał, sensacja, thriller
Kuchnia
Literatura faktu, reportaż
Literatura piękna
Medycyna i zdrowie
Obyczajowe
Pedagogika
Podróżnicze
Poezja
Popularnonaukowe
Poradniki
Przygodowe
Psychologia
Romans
Sport
Wiedza ezoteryczna
Young Adult
Zarządzanie i marketing
PUBLICYSTYKA
Wszystkie
Popularne
Wywiady
Recenzje filmów i seriali
Sylwetki twórców
Analiza
Esej
Felieton
Komentarz
Kurs pisania
Jak pisać wiersze?
Recenzje gier planszowych
Relacja
CYTATY
Wszystkie
O Życiu
O miłości
O kobietach
Złe
O ludziach
RANKING
SPOŁECZNOŚĆ
Wiersze
Opowiadania
Forum
Konkursy
Granice TV
Wymieniaj punkty na książki
Zdjęcia użytkowników
Wyzwania czytelnicze
Ranking użytkowników
BIBLIOTECZKA
granice.pl
Cytaty
Autor: Wojciech Kuczok
Wojciech Kuczok - cytaty
Chleją, rechoczą, rzygają, zasypiają, budzą się, coś przegryzą, do sklepu się wymkną. Niechętnie... od picia mają światłowstręt. I apiać od nowa. Czasem któryś wyjmie flaka. I stara go męczy... naciąga... Ale nic z tego. Na tej melinie dokonuje się kurewstwo agonalne. Alkoholicy w stanie zejściowym przygłaskują sobie nawzajem zużyte organy, bo wciąż jak przez mgłę pamiętają czasy sprzed marskości, w których popijawie towarzyszyły męsko-damskie harce, czasy w których byli zdolni do przeżywania także innych, niż pośpieszne zabija
Autor:
Wojciech Kuczok
0
Nie wie, gdzie podziało się jej życie. Nie wie nawet, kiedy je zgubiła.
Autor:
Wojciech Kuczok
0
Kiedyś, jeszcze jako dziecko zapytałem ją, jak jest w piekle. Matka odpowiedziała mi wtedy zadziwiająco pewnie, jakby już tam była, jakby to była autopsja, a nie wyobrażenie:
Autor:
Wojciech Kuczok
0
Powiada pan, że się źle czuje? Pan się wo g ó l e nie czuje, pan stracił samopoczucie, w panu jest samo cierpienie. Pan symuluje życie, nie ma pan czasu żyć, bo pan cierpi. Ja definiuję cierpliwość jako zdolność do znoszenia cierpień - pan jest niecierpliwy, w pana duszy jest za mało miejsca, stąd cierpienie wypełnia pana bez reszty.
Autor:
Wojciech Kuczok
0
- Już? - pyta Kryst. Przywiera mocniej, całuje Tad. w usta, chce się jeszcze kochać, porusza nim w sobie. Tad. oddycha ciężko, "To tak jakbym umierał", myśli, "Za każdym razem", myśli.
Autor:
Wojciech Kuczok
0
(...)nie przychodzi im do głowy, że to uwięzienie może smakować wolnością(...)
Autor:
Wojciech Kuczok
0
(...) nie jest mu smutno, że będzie musiał umrzeć, żal mu raczej, ze tak niewiele żył za życia, zawartość życia w jego zyciu była stanowczo zbyt niska, żeby miał do czego tęsknić.
Autor:
Wojciech Kuczok
0
Uracz mnie wieścią niewieścią. Poszczęść mi się: nie szczędź mi się! Pragnę Cię w sensie obcisłym.
Autor:
Wojciech Kuczok
0
(...) milkła na kilka dni, jakby szukając sposobu, żeby się obudzić, myślała, że może śni życie na niewłaściwym boku, ale jakoś nie zdołała się odwrócić.
Autor:
Wojciech Kuczok
0
(...)przyszedł taki czas, kiedy tylko przykrywając głowę kołdrą i wyobrażając sobie, że nie żyję, czułem się bezpiecznie, uspokajając się myślą, że jestem martwy, zapadałem w sen.
Autor:
Wojciech Kuczok
0
Kochać to zgodnie przerywać rozmowę, żeby posłuchać deszczu.
Autor:
Wojciech Kuczok
0
czym bowiem jest wędrówka wysokogórska, jeśli nie aktem niewerbalnej modlitwy? W górach dusza rwie się ku temu, co wzniosłe, a ciało próbuje za nią nadążyć; góry są święte, w swej niemej potędze na podobieństwo boskie wzbudzają w człowieku jednocześnie bezbrzeżny lęk i głęboką miłość.
Autor:
Wojciech Kuczok
0
Felu... - rzekłem i zblizyłem się, by postąpić wedle praw natury, oneż to bowiem wzięły górę nad moją cierpliwą miłością, a i nad językiem, który nie słuzył już mowie rozwiązłej, jeno zaczął wędrówkę przeciągłą. Przez jej Opalone, dlaej poprzez Niżnie Stanikowe Siodło ku Gładkiej Przełeczy, skąd zmyślnie wdrapał się na sam Czubik, a potem, bliźniaczo postąpiwszy dla symetrii, obniżył się ku Pysznej Polanie, krążąc wokół Małej Łąki, przedzierając się przez Mechy, osiągnął kudłatą Grańkę, gdzie zatrzymał się na dłużej, by przygot
Autor:
Wojciech Kuczok
0
- Pan musi mieć ochotę do zycia... a ja w panu widzę silną wolę śmierci.
Autor:
Wojciech Kuczok
0
To nie był człowiek, to było ucieleśnienie lamentu, w nim skowyczał każdy oddech , każde zmrużenie oczu, każda linia papilarna, każda krwinka.
Autor:
Wojciech Kuczok
0
←
pierwsza
poprzednia
4
5
6
7
następna
ostatnia
→
Dodaj nowy cytat
Najpopularniejsze tagi
życie(190)
ludzie(140)
miłość(132)
smierc(126)
bóg(112)
praca(102)
kobieta(74)
dzieci(69)
kobiety(66)
prawda(61)
Reklamy