Dlaczego warto?
REJESTRACJA
LOGOWANIE
KSIĄŻKI
Nowości
Zapowiedzi
Patronujemy
Autorzy
Cykle
Streszczenia
Wydawnictwa
FILMY
Nowości
Zapowiedzi
SERIALE
Wszystkie
Popularne
Seriale obyczajowe
Seriale tureckie
Telenowele
Seriale komediowe
Seriale kryminalne
Reality show
Programy rozrywkowe
NEWSY
Wszystkie
O tym się mówi
Filmy i seriale
Konkursy i nagrody literackie
Fragmenty książek
Promocje i wyprzedaże
Telewizja
Wydarzenia
RECENZJE
Wszystkie
Biografie, wspomnienia
Dla dzieci
Dla młodzieży
Dydaktyka
Fantasy, science fiction
Historyczne
Horror
Komiksy
Kryminał, sensacja, thriller
Kuchnia
Literatura faktu, reportaż
Literatura piękna
Medycyna i zdrowie
Obyczajowe
Pedagogika
Podróżnicze
Poezja
Popularnonaukowe
Poradniki
Przygodowe
Psychologia
Romans
Sport
Wiedza ezoteryczna
Young Adult
Zarządzanie i marketing
PUBLICYSTYKA
Wszystkie
Popularne
Wywiady
Recenzje filmów i seriali
Sylwetki twórców
Analiza
Esej
Felieton
Komentarz
Kurs pisania
Jak pisać wiersze?
Recenzje gier planszowych
Relacja
CYTATY
Wszystkie
O Życiu
O miłości
O kobietach
Złe
O ludziach
RANKING
SPOŁECZNOŚĆ
Wiersze
Opowiadania
Forum
Konkursy
Granice TV
Wymieniaj punkty na książki
Zdjęcia użytkowników
Wyzwania czytelnicze
Ranking użytkowników
BIBLIOTECZKA
granice.pl
Cytaty
Autor: Franz Kafka
Franz Kafka - cytaty
Sąd niczego od ciebie nie chce. Przyjmuje cię, gdy przychodzisz, wypuszcza, gdy odchodzisz.
Autor:
Franz Kafka
0
Adwokaci - a nawet najmniejszy ma przynajmniej częściowo wgląd w panujące tu stosunki - są jak najdalsi od myśli, aby wprowadzić w sądzie jakieś ulepszenia lub o nie walczyć, gdy tymczasem - i to jest bardzo znamienne - prawie każdy oskarżony, nawet ludzie całkiem ograniczeni, zaraz na wstępie procesu zaczynają myśleć o projektach reformy i często marnują na to czas i siły, które o wiele lepiej mogliby inaczej zużytkować. Jedynie właściwą rzeczą jest pogodzić się z istniejącymi stosunkami.
Autor:
Franz Kafka
0
W psach zawarta jest cała wiedza, suma wszystkich pytań i wszystkich odpowiedzi. Gdybyż tylko można było tę wiedzę obrócić w życie, gdyby tylko można ją było wydobyć na pełne światło dnia, gdyby tylko nie wiedziały one tak nieskończenie wiele więcej, niż przyznają, niż przyznają przed samymi sobą.
Autor:
Franz Kafka
0
Każdy pies ma jak ja naturalną skłonność do milczenia, każdy ma skłonność do stawiania pytań.
Autor:
Franz Kafka
0
Więc nie jest Pani chora i nie mam już powodu do obaw o Panią? Tak, rzeczywiście, już wcale się nie troszczę - nie, teraz przesadzam jakiwtedy, ale to taka troska, jakbym miał panią tutaj w swej opiece, karmił panią równocześnie mlekiem, które piję i krzepił powietrzem, którym oddycham, a które wieje ku mnie z ogrodu. Nie, to byłoby bardzo mało, krzepiłbym Panią o wiele więcej niż siebie.
Autor:
Franz Kafka
0
Możesz kogoś, kto ma oczy zawiązane, nie wiem jak zachęcać, aby patrzył przez opaskę, a i tak nic nie zobaczy
Autor:
Franz Kafka
0
... sprawiedliwość musi spoczywać, inaczej chwieje się waga i sprawiedliwy wyrok staje się niemożliwy.
Autor:
Franz Kafka
0
Spojrzenie jej było zimne, jakby szklane, i nieruchome jak zawsze. Nie było skierowane wprost na to na co patrzyła, ale - co było drażniące - szło prawie niedostrzegalnie, ale niewątpliwie gdzieś w bok. Chyba nie słabość ani zażenowanie czy też brak uczciwości to powodowały, ale nieustanna, silniejsza od wszelkich innych uczuć żądza samotności, którą przypuszczalnie ona tylko sama w pełni sobie uświadomiła. K. wydawało się, że pamięta, iż to spojrzenie już pierwszego wieczora go zainteresowało, ba, nawet prawdopodobnie całe przykre
Autor:
Franz Kafka
0
Z samym sobą nie mam nic wspólnego.
Autor:
Franz Kafka
0
Nie przestrasz się, proszę, gdy poczujesz moje wargi na szyi. Nie chciałem całować, to tylko bezradna miłość.
Autor:
Franz Kafka
0
Zawsze bowiem było to dla mnie coś całkiem niezrozumiałego, gdy się ktoś we mnie zaplątał.
Autor:
Franz Kafka
0
(...) na razie przeszkadza mi jeszcze wszystko, czasem wydaje mi się nieomal, że tym, co mi przeszkadza, jest życia; jak mogłoby mi więc przeszkadzać wszystko inne?
Autor:
Franz Kafka
0
Nagle widzimy, że mamy kostiumy z maskami, niezgrabnie gestykulujemy (zwłaszcza ja, tak), a potem stajemy się smutni i zmęczeni. Czy byłeś już z kimkolwiek tak zmęczony jak ze mną?
Autor:
Franz Kafka
0
Względnie łatwo jest zaufać komuś, gdy jednocześnie się go kontroluje albo przynajmniej można kontrolować, może da się nawet zaufać komuś na odległość, lecz myślę, że z głębi jamy, a więc z wnętrza innego świata, niepodobna całkowicie obdarzyć zaufaniem kogoś z zewnątrz.
Autor:
Franz Kafka
0
Niezdolność do znoszenia życia w samotności, nie niezdolność do życia, wręcz przeciwnie, nie jest nawet prawdopodobne, abym potrafił współżyć z kimś, ale jestem niezdolny znosić to wszystko: napaści mego własnego życia, żądania mojej osoby, napór czasu i wieku, nieuchwytna presja żądzy pisania, bezsenność i bliskość obłędu - tak, to wszystko znosić jestem niezdolny. Być może, dodaję oczywiście.
Autor:
Franz Kafka
0
←
pierwsza
poprzednia
4
5
6
7
następna
ostatnia
→
Dodaj nowy cytat
Najpopularniejsze tagi
życie(190)
ludzie(140)
miłość(132)
smierc(126)
bóg(112)
praca(102)
kobieta(74)
dzieci(69)
kobiety(66)
prawda(61)
Reklamy