Dlaczego warto?
REJESTRACJA
LOGOWANIE
KSIĄŻKI
Nowości
Zapowiedzi
Patronujemy
Autorzy
Cykle
Streszczenia
Wydawnictwa
FILMY
Nowości
Zapowiedzi
SERIALE
Wszystkie
Popularne
Seriale obyczajowe
Seriale tureckie
Telenowele
Seriale komediowe
Seriale kryminalne
Reality show
Programy rozrywkowe
NEWSY
Wszystkie
O tym się mówi
Filmy i seriale
Konkursy i nagrody literackie
Fragmenty książek
Promocje i wyprzedaże
Telewizja
Wydarzenia
RECENZJE
Wszystkie
Biografie, wspomnienia
Dla dzieci
Dla młodzieży
Dydaktyka
Fantasy, science fiction
Historyczne
Horror
Komiksy
Kryminał, sensacja, thriller
Kuchnia
Literatura faktu, reportaż
Literatura piękna
Medycyna i zdrowie
Obyczajowe
Pedagogika
Podróżnicze
Poezja
Popularnonaukowe
Poradniki
Przygodowe
Psychologia
Romans
Sport
Wiedza ezoteryczna
Young Adult
Zarządzanie i marketing
PUBLICYSTYKA
Wszystkie
Popularne
Wywiady
Recenzje filmów i seriali
Sylwetki twórców
Analiza
Esej
Felieton
Komentarz
Kurs pisania
Jak pisać wiersze?
Recenzje gier planszowych
Relacja
CYTATY
Wszystkie
O Życiu
O miłości
O kobietach
Złe
O ludziach
RANKING
SPOŁECZNOŚĆ
Wiersze
Opowiadania
Forum
Konkursy
Granice TV
Wymieniaj punkty na książki
Zdjęcia użytkowników
Wyzwania czytelnicze
Ranking użytkowników
BIBLIOTECZKA
granice.pl
Cytaty
Autor: Jacek Dukaj
Jacek Dukaj - cytaty
Mózg możesz sobie wytrenować. Wyćwiczyć elastyczność umysłu, chłonność, ciekawość świata. Zdolność kojarzenia. Zwłaszcza pamięć.
Autor:
Jacek Dukaj
0
Nie masz talentu w sztukach pięknych, a też się czujesz takim dzieckiem ze skarbem Lego w rękach - jaka droga dla ciebie? Wymyśl produkt, załóż firmę. Pisz na żywym świecie.
Autor:
Jacek Dukaj
0
- Pojebunek na - na - na cztery, dwa metry, a kto kogo obrzyga - ja rzygam dalej! Chodź pan! Ja dalej, ja rzyg mocarny, nikt jak ja! Tak pana zarzygam, że rodzona świnia pana nie pozna!
Autor:
Jacek Dukaj
0
Tylko w ten sposób bowiem wyrobisz i rozpoznasz w sobie przekonanie szczere w sprawach dobra i zła, religji i polityki, ludzi i świata: ścierając się z przekonaniami cudzemi. Dlatego chrześcijanie wychowani między chrześcijanami tak mdli i niewyraźni są w swej wierze, tak - roztopieni.
Autor:
Jacek Dukaj
0
Matematyk! Boże mój, żem ja nie ubił gada...! Matematyk!
Autor:
Jacek Dukaj
0
Jak się zmęczył, zmęczył do zapaści organizmu, że nawet tchu nie mógł złapać, ręki podnieść, kręgosłupa wyprostować, złamany w pół, pozostało tylko dyszeć ku ziemi z zamkniętymi oczyma, głuchemu, ślepemu, ale wtedy właśnie czuł swoje ciało najmocniej, najintymniej, aż po włókna mięśni i falbany płuc, zapadał się w mięso i kości i krew w akcie jakiejś odwróconej epifanii - nie jesteś swoim umysłem, nie jesteś swoją wyobraźnią, nie jesteś słowami i ideami i liczbami, jesteś górną aortą, siniakiem na prawej łydce, gruczołami potowymi
Autor:
Jacek Dukaj
0
Tak naprawdę to wszystko nic go nie obchodzi.
Autor:
Jacek Dukaj
0
Normalność jest stanem, na który trzeba z wielkim wysiłkiem pracować.
Autor:
Jacek Dukaj
0
Charakter rodzi się z wypracowanych nawyków. Kogokolwiek byś udawał, byle wystarczająco konsekwentnie, tym się w końcu staniesz.
Autor:
Jacek Dukaj
0
Sami zawsze ostatni się dowiadujemy, jakiego idiotę zrobiliśmy z siebie w towarzystwie.
Autor:
Jacek Dukaj
0
To zaczyna się niepostrzeżenie, przeważnie od porażenia banałem.
Autor:
Jacek Dukaj
0
Ten pieprzony Sak to jeden wielki patchwork czasoprzestrzeni, wkładasz rękę do kieszeni i drapiesz się w jutrzejsze ucho, zajoba można dostać.
Autor:
Jacek Dukaj
0
Prawdziwe życie zapominamy w momencie narodzin. My płody, utuleni w ciemnych macicach matek, to wtedy jesteśmy ludźmi, wtedy się spełniamy, dotykamy pełni. A potem wyłazimy niestety na świat i wszystko to tracimy, zapominamy, i tylko tak plączemy się po Ziemi, półtrupy, wielkie cielska gnijące, inercja życia na prostej drodze do grobu.
Autor:
Jacek Dukaj
0
Wszystko było takie jaskrawe, takie wyraźne, jakby w nocy świat przeszedł na standard high definition.
Autor:
Jacek Dukaj
0
Dusza być może daje nam samoświadomość, lecz wola życia pochodzi skądinąd: z gorącego thymos, poczucia dumy z Formy obecnej lub dopiero wyobrażonej, do której dążymy. Że nie zegniemy kartków; że podniesiemy się z błota po raz tysięczny; że wiemy, iż z dwóch doskonałości nasza jest zawsze lepsza. Czuję, jak rośnie we mnie ten ogień. Nie musiała truć mnie swoim jadem i nie potrzeba mi pyru we krwi. Sam siebie uwiodłem. Wiem, dokąd dążę, jakiego siebie wybieram, co mnie przyciąga i gdzie leży moja doskonałość, konieczny kształt zupełn
Autor:
Jacek Dukaj
0
←
pierwsza
poprzednia
10
11
12
13
następna
ostatnia
→
Dodaj nowy cytat
Najpopularniejsze tagi
życie(190)
ludzie(140)
miłość(132)
smierc(126)
bóg(112)
praca(102)
kobieta(74)
dzieci(69)
kobiety(66)
prawda(61)
Reklamy