Dlaczego warto?
REJESTRACJA
LOGOWANIE
KSIĄŻKI
Nowości
Zapowiedzi
Patronujemy
Autorzy
Cykle
Streszczenia
Wydawnictwa
FILMY
Nowości
Zapowiedzi
SERIALE
Wszystkie
Popularne
Seriale obyczajowe
Seriale tureckie
Telenowele
Seriale komediowe
Seriale kryminalne
Reality show
Programy rozrywkowe
NEWSY
Wszystkie
O tym się mówi
Filmy i seriale
Konkursy i nagrody literackie
Fragmenty książek
Promocje i wyprzedaże
Telewizja
Wydarzenia
RECENZJE
Wszystkie
Biografie, wspomnienia
Dla dzieci
Dla młodzieży
Dydaktyka
Fantasy, science fiction
Historyczne
Horror
Komiksy
Kryminał, sensacja, thriller
Kuchnia
Literatura faktu, reportaż
Literatura piękna
Medycyna i zdrowie
Obyczajowe
Pedagogika
Podróżnicze
Poezja
Popularnonaukowe
Poradniki
Przygodowe
Psychologia
Romans
Sport
Wiedza ezoteryczna
Young Adult
Zarządzanie i marketing
PUBLICYSTYKA
Wszystkie
Popularne
Wywiady
Recenzje filmów i seriali
Sylwetki twórców
Analiza
Esej
Felieton
Komentarz
Kurs pisania
Jak pisać wiersze?
Recenzje gier planszowych
Relacja
CYTATY
Wszystkie
O Życiu
O miłości
O kobietach
Złe
O ludziach
RANKING
SPOŁECZNOŚĆ
Wiersze
Opowiadania
Forum
Konkursy
Granice TV
Wymieniaj punkty na książki
Zdjęcia użytkowników
Wyzwania czytelnicze
Ranking użytkowników
BIBLIOTECZKA
granice.pl
Cytaty
Autor: Witold Gombrowicz
Witold Gombrowicz - cytaty
Wieczorami lubi oprzeć czoło na szybie i zamknąć oczy , wtedy odpoczywam.
Autor:
Witold Gombrowicz
0
Gdyż nie ma ucieczki przed gębą, jak tylko w inną gębę, a przed człowiekiem schronić się można jedynie w objęcia innego człowieka.
Autor:
Witold Gombrowicz
0
Nie będąc osobą zbyt głęboką, ani przenikliwą, był jednak człowiekiem pewnego środowiska, pewnej sfery, i gdy my staliśmy się głębocy, on nie mógł pozostać płytki, ze względów po prostu towarzyskich
Autor:
Witold Gombrowicz
0
Krytyk nie powinien szperać, szukać, niech siedzi z założonymi rękami, czekając, aż książka go znajdzie. Talentów nie należy szukać przez mikroskop, talent sam powinien dać znać o sobie biciem we wszystkie dzwony.
Autor:
Witold Gombrowicz
0
Ludwik. wisiał. Przez jakiś czas przyzwyczajałem się... Wisiał. Jeszcze się przyzwyczajałem - wisiał. Jeżeli wisiał, no to jakoś musiało się stać i zacząłem z wolna szukać, kalkulować [...] to jakoś musiało się stać, jakieś przyczyny na to się złożyły, tylko że ja nie mogłem ich znaleźć, nic, nic, a jednak musiał nastąpić jakiś wir w rzece przepływającej wszystkiego, o którym ja nic nie wiedziałem, widocznie zator jakiś powstał, musiały się wytworzyć związki, zazębienia.
Autor:
Witold Gombrowicz
0
Czyż nie zagra na mnie o zmroku swej melodii, jeżeli przychodzę i jeżeli podstawiam się - zagraj, zagraj, melodię swoją na mnie, tę melodię nowoczesną, którą wszyscy nucą w kawiarniach, na plażach i w dancingach, melodię czystą wszechświatowej młodzieży w tenisowych spodniach. Zanuć na mnie nowoczesność tenisowych spodni. Nie chcesz?
Autor:
Witold Gombrowicz
0
(...) ona bez trudności odda swą piękność brzydocie (...) To piękność, która się nie brzydzi! Piękna, ale nie posiadająca wyczucia piękności. I łatwość, z jaką myli się smak kobiety i jej intuicja w wyborze mężczyzny, sprawia wrażenie jakiejś niepojętej ślepoty i, zarazem głupoty - ona zakocha się w mężczyznie dlatego, że taki dystyngowany, albo taki "subtelny", drugorzędne wartości socjalne, towarzyskie będą dla niej ważniejsze od apollińskich kształtów ciała, ducha, tak, ona skarpetkę kocha a nie łydkę, wąsik nie twarz, kró
Autor:
Witold Gombrowicz
0
Za późno było się cofać - świat istnieje tylko dzięki temu, że zawsze za późno się cofać.
Autor:
Witold Gombrowicz
0
Nie sztuka mieć ideały, sztuka - w imię bardzo wielkich ideałow nie popełniać bardzo drobnych fałszerstw.
Autor:
Witold Gombrowicz
0
Było nas trzech, Witkiewicz, Bruno Schulz i ja, trzech muszkieterów polskiej awangardy z okresu międzywojennego. Jak się teraz okazuje, ta awangarda nie była taką sobie znów efemerydą.
Autor:
Witold Gombrowicz
0
[...] istota ludzka nie wyraża się w sposób bezpośredni i zgodny ze swoją naturą, ale zawsze w jakiejś określonej formie i że owa forma, ów styl, sposób bycia nie jest tylko z nas, lecz jest nam narzucony z zewnątrz [...] Zawsze, bez przerwy szukamy formy i rozkoszujemy się nią lub cierpimy przez nią i przystosowujemy się do niej lub gwałcimy i rozbijamy ją, lub pozwalamy aby ona nas stwarzała.
Autor:
Witold Gombrowicz
0
Uprawiamy telewizję i używamy kołder elektrycznych, ale umieramy dziko.
Autor:
Witold Gombrowicz
0
(...) nic własnego nie może człowiekowi imponować; jeżeli więc imponuje nam wielkość nasza lub nasza przeszłość, to dowód, że one w krew nam nie weszły.
Autor:
Witold Gombrowicz
0
Jeśli kogoś pragniesz tak naprawdę, to jest tak, jakby wziąć nić chirurgiczną i przyszyć swoje szczęście do skóry tamtej osoby - próba rozdzielenia skończy się potem raną szarpaną.
Autor:
Witold Gombrowicz
0
Uciekać znaczyło nie tylko - uciekać ze szkoły, lecz przede wszystkim - uciekać od siebie. (...) Jakże jednak uciekać od czegoś, czy się jest, gdzie znaleźć punkt oparcia, podstawę oporu?
Autor:
Witold Gombrowicz
0
←
pierwsza
poprzednia
10
11
12
13
następna
ostatnia
→
Dodaj nowy cytat
Najpopularniejsze tagi
życie(183)
ludzie(133)
smierc(124)
miłość(123)
bóg(112)
praca(98)
kobieta(70)
dzieci(67)
kobiety(65)
czas(58)
Reklamy