Dlaczego warto? REJESTRACJA

Marcel Proust - cytaty

To takie miłe u pani, że pani nie jest wesoła
Autor: Marcel Proust
0
Ja doszedłem do wieku, w którym trzeba wybierać; trzeba zdecydować raz na zawsze, kogo się kocha, a kim się gardzi; trzymać się tych, których się kocha i nie opuszczać ich aż do śmierci, aby odrobić czas stracony z innymi.
Autor: Marcel Proust
0
Ale kiedy, po śmierci osób, po zniszczeniu rzeczy, z dawnej przeszłości nic nie istnieje, wówczas jedynie zapach i smak, wątlejsze, ale żywsze, bardziej niematerialne, trwalsze, wierniejsze, długo jeszcze, jak dusze przypominają sobie, czekają, spodziewają się - na ruinie wszystkiego - i dźwigają niestrudzenie na swojej znikomej kropelce olbrzymią budowlę wspomnienia
Autor: Marcel Proust
0
J'envie les gens qui savent déguiser leur pensée.
Autor: Marcel Proust
0
... i w swoim głodzie szczęścia nie żądać od życia niczego, jak tylko, aby się zawsze układało w szereg szczęśliwych popołudni.
Autor: Marcel Proust
0
To takie miłe u pani, że pani nie jest wesoła.
Autor: Marcel Proust
0
Człowiek nie zna swojego szczęścia. Nigdy nie jest się tak nieszczęśliwym, jak się mniema.
Autor: Marcel Proust
0
Nie znam większego okrucieństwa niż wydzierać zrozpaczoną istotę upragnionej śmierci i narzucać jej dalsze męczeństwo.
Autor: Marcel Proust
0
I pomyśleć, że spartoliłem kilka lat życia, że chciałem umrzeć, żem przeżył swoją największą miłość - dla kobiety, która mi się nie podobała, która nie była w moim typie!
Autor: Marcel Proust
0
M?me ? un simple point de vue réaliste, les pays que nous désirons tiennent ? chaque moment beaucoup plus de place dans notre vie véritable, que le pays o? nous nous trouvons effectivement.
Autor: Marcel Proust
0
Zarzucam jedynie dziennikom to, że ściągają codziennie naszą uwagę na rzeczy bez znaczenia, gdy ledwo parę razy w   życiu czytamy książki mówiące o rzeczach zasadniczych. Z chwilą, gdy co rano rozdzieramy gorączkowo opaskę dziennika, wówczas trzeba by odmienić rzeczy i   pomieścić w gazecie, sam nie wiem co... ot, Myśli Pascala! (wygłosił ten tytuł z   ironiczną przesadą, aby nie wyglądać na pedanta). A na odwrót w tomie ze złoconymi brzegami, który otwieramy ledwo raz na dziesięć lat -- dodał, okazując wobec rzeczy światowych ową
Autor: Marcel Proust
0
Był to jeden z pierwszych poranków listopada, kiedy w paryskich domach bliskość, a zarazem brak obrazu jesieni, kończącej się tak szybko bez naszego udziału, budzą nostalgię, istną gorączkę zwiędłych liści, dochodzącą czasem do bezsenności.
Autor: Marcel Proust
0
La mani?re chercheuse, anxieuse, exigeante que nous avons de regarder la personne que nous aimons, notre attente de la parole qui nous donnera ou nous ôtera l'espoir d'un rendez-vous pour le lendemain, et, jusqu'? ce que cette parole soit dite, notre imagination alternative, sinon simultanée, de la joie et du désespoir, tout cela rend notre attention en face de l'?tre aimé, trop tremblante pour qu'elle puisse obtenir de lui une image bien nette. Peut-?tre aussi cette activité de tous les sens ? la fois et qui essaye de connaître
Autor: Marcel Proust
0
Cierpienie jest równie potężnym czynnikiem modyfikującym rzeczywistość jak oszołomienie wywołane alkoholem.
Autor: Marcel Proust
0
Bywały wieczory, kiedy idąc miastem, aby się udać do restauracji, tak tęskniłem do Pani Guermantes, że ledwie mogłem oddychać; można by rzec, że biegły anatom wyciął i usunął część mojej piersi, zastępując ją partią niematerialnego cierpienia, ekwiwalentem tęsknoty i miłości. I mimo że starannie zeszyto ranę, dość trudno jest żyć, kiedy żal za daną istotą wstawiono zamiast trzewi; sprawia on uczucie, że zajmuje więcej miejsca od nich, czujemy go ustawicznie; a przy tym cóż za dziwna rzecz musieć myśleć część swojego ciała!
Autor: Marcel Proust
0
←pierwsza poprzednia 7
Dodaj nowy cytat
Najpopularniejsze tagi
Reklamy