Dlaczego warto?
REJESTRACJA
LOGOWANIE
KSIĄŻKI
Nowości
Zapowiedzi
Patronujemy
Autorzy
Cykle
Streszczenia
Wydawnictwa
FILMY
Nowości
Zapowiedzi
SERIALE
Wszystkie
Popularne
Seriale obyczajowe
Seriale tureckie
Telenowele
Seriale komediowe
Seriale kryminalne
Reality show
Programy rozrywkowe
NEWSY
Wszystkie
O tym się mówi
Filmy i seriale
Konkursy i nagrody literackie
Fragmenty książek
Promocje i wyprzedaże
Telewizja
Wydarzenia
RECENZJE
Wszystkie
Biografie, wspomnienia
Dla dzieci
Dla młodzieży
Dydaktyka
Fantasy, science fiction
Historyczne
Horror
Komiksy
Kryminał, sensacja, thriller
Kuchnia
Literatura faktu, reportaż
Literatura piękna
Medycyna i zdrowie
Obyczajowe
Pedagogika
Podróżnicze
Poezja
Popularnonaukowe
Poradniki
Przygodowe
Psychologia
Romans
Sport
Wiedza ezoteryczna
Young Adult
Zarządzanie i marketing
PUBLICYSTYKA
Wszystkie
Popularne
Wywiady
Recenzje filmów i seriali
Sylwetki twórców
Analiza
Esej
Felieton
Komentarz
Kurs pisania
Jak pisać wiersze?
Recenzje gier planszowych
Relacja
CYTATY
Wszystkie
O Życiu
O miłości
O kobietach
Złe
O ludziach
RANKING
SPOŁECZNOŚĆ
Wiersze
Opowiadania
Forum
Konkursy
Granice TV
Wymieniaj punkty na książki
Zdjęcia użytkowników
Wyzwania czytelnicze
Ranking użytkowników
BIBLIOTECZKA
granice.pl
Cytaty
Autor: André Maurois
André Maurois - cytaty
Prawie zawsze zresztą nasze serdeczne rozmowy kończyły się nieprzyjemnym śledztwem. Jakieś jedno jej słowo dziwiło mnie; wpadałem na trop, nie słuchałem już, niebezpieczne pytanie samo szło mi na usta, zatrzymywałem je przez chwilę, po czym dławiąc się, dawałem mu się wyrwać.
Autor:
André Maurois
0
Co lubię w tobie: tę długą rozkoszną zadumę, w jaką zapadam, skoro tylko zacznę myśleć o tobie.
Autor:
André Maurois
0
Czyż należy zawsze ukrywać to, co się czuje, by zachować to, co się kocha? Czyż należy być zręcznym, kombinować, maskować, kiedy człowiek chciałby oddać się bez zastrzeżeń?
Autor:
André Maurois
0
Posiada Pani tę delikatną dobroć, która nadaje tyle uroku umysłowi. Od pierwszej chwili, gdy Panią ujrzałem, mówiła mi Pani o mym smutku i samotności sympatią tak prostą, tak wyraźnie samorzutną, że od razu nabrałem zaufania. Przyjmuję z wdzięcznością ofiarowaną mi przyjaźń. Nie sądzę, by mogła Pani sobie wyobrazić, jak bardzo będzie dla mnie cenna.
Autor:
André Maurois
0
(...) kiedy mówiła błagalnym półgłosem: "Zatrzymajmy się", przechodząc obok jakiegoś sklepu z fałszywą biżuterią, nie krytykowałem, nie żałowałem tego, myślałem tylko: "Jak ja ją kocham", i słyszałem w sobie, ze wzmagającą się mocą, motyw rycerza - opiekuna, motyw oddania się aż do śmierci, który dla mnie od dziecka towarzyszył pojęciu prawdziwej miłości.
Autor:
André Maurois
0
Chciałam usunąć z twej pamięci wszystkie melancholijne wspomnienia, dać ci wszystkie radości, siąść u twych stóp, całować twe ręce.
Autor:
André Maurois
0
Kiedy ciebie nie ma, nie mam ochoty wychodzić... siedzę i oddaję się czarnym myślom.
Autor:
André Maurois
0
Wielka miłość nie wystarcza, żeby przywiązać istotę, którą się kocha, jeśli się nie potrafi jednocześnie wypełnić całego życia tamtej bez ustanku odnawianym bogactwem.
Autor:
André Maurois
0
Najpiękniejsze róże więdną najprędzej...
Autor:
André Maurois
0
Mam jednak sporo dobrych zalet. Czytałam więcej niż większość kobiet... Umiem dużo pięknych wierszy na pamięć... Umiem układać kwiaty... Ubieram się dobrze... I kocham cię. Tak, mój panie, może w to nie wierzysz ale kocham cię bardzo.
Autor:
André Maurois
0
(...) wiesz czym są u dwojga młodych te pierwsze odruchy miłości: moce, jakie z nich powstają zdają się nieodparte.
Autor:
André Maurois
0
Mężczyzna nie stawia całego życia na kartę w grze o miłość, ma swą pracę, swych przyjaciół, swe myśli. Kobieta, taka jak ja, istnieje tylko dla miłości.
Autor:
André Maurois
0
Będęż pewnego dnia sam w obliczu śmierci? Pragnąłem, żeby to było możliwe rychło.
Autor:
André Maurois
0
- Gubi cię to - mówiłem jej - że przyjmujesz siebie taką, jaką jesteś, jak gdybyśmy otrzymali swój charakter gotowy. A ponieważ można formować swój charakter, można go przerobić...
Autor:
André Maurois
0
Cudowne jest to, że kiedy jestem z nią, gardzę wszystkim, gardzę wszystkim, co nie jest nią, ona wszystkim, co nie jest mną. Miewa czarujący wyraz twarzy, wyrażający oddanie się i zachwyt. W tym wyrazie jest melancholia, jakby Odyla chciała utracić chwilę obecną i zachować ją w swych oczach.
Autor:
André Maurois
0
←
pierwsza
poprzednia
6
7
następna
ostatnia
→
Dodaj nowy cytat
Najpopularniejsze tagi
życie(190)
ludzie(140)
miłość(132)
smierc(126)
bóg(112)
praca(102)
kobieta(74)
dzieci(69)
kobiety(66)
prawda(61)
Reklamy