Dlaczego warto?
REJESTRACJA
LOGOWANIE
KSIĄŻKI
Nowości
Zapowiedzi
Patronujemy
Autorzy
Cykle
Streszczenia
Wydawnictwa
FILMY
Nowości
Zapowiedzi
SERIALE
Wszystkie
Popularne
Seriale obyczajowe
Seriale tureckie
Telenowele
Seriale komediowe
Seriale kryminalne
Reality show
Programy rozrywkowe
NEWSY
Wszystkie
O tym się mówi
Filmy i seriale
Konkursy i nagrody literackie
Fragmenty książek
Promocje i wyprzedaże
Telewizja
Wydarzenia
RECENZJE
Wszystkie
Biografie, wspomnienia
Dla dzieci
Dla młodzieży
Dydaktyka
Fantasy, science fiction
Historyczne
Horror
Komiksy
Kryminał, sensacja, thriller
Kuchnia
Literatura faktu, reportaż
Literatura piękna
Medycyna i zdrowie
Obyczajowe
Pedagogika
Podróżnicze
Poezja
Popularnonaukowe
Poradniki
Przygodowe
Psychologia
Romans
Sport
Wiedza ezoteryczna
Young Adult
Zarządzanie i marketing
PUBLICYSTYKA
Wszystkie
Popularne
Wywiady
Recenzje filmów i seriali
Sylwetki twórców
Analiza
Esej
Felieton
Komentarz
Kurs pisania
Jak pisać wiersze?
Recenzje gier planszowych
Relacja
CYTATY
Wszystkie
O Życiu
O miłości
O kobietach
Złe
O ludziach
RANKING
SPOŁECZNOŚĆ
Wiersze
Opowiadania
Forum
Konkursy
Granice TV
Wymieniaj punkty na książki
Zdjęcia użytkowników
Wyzwania czytelnicze
Ranking użytkowników
BIBLIOTECZKA
granice.pl
Cytaty
Autor: Julio Cortazar
Julio Cortazar - cytaty
Największą zaletą moich przodków jest fakt, że nie żyją. Skromnie, ale dumnie czekam na moment odziedziczenia tej cechy.
Autor:
Julio Cortazar
0
W klasy gra się małym kamyczkiem, który należy popychać czubkiem buta. Elementy gry: chodnik, kamyczek, but i piękny rysunek kredą, najchętniej kolorową. Na górze jest Niebo, na dole jest Ziemia, prawie zawsze źle się jakoś obliczy i kamyk wylatuje poza rysunek. Powoli jednak nabiera się zręczności koniecznej, by przechodzić z jednego kwadratu do drugiego, i któregoś dnia może się uda wyjść z Ziemi i przenieść kamyczek do samego Nieba. Na nieszczęście, zanim ktokolwiek nauczy się przenosić swój kamyk do Nieba, nagle kończy się d
Autor:
Julio Cortazar
0
Żadne z nich nie dowiedziałoby się nigdy, kto kogo bardziej potrzebował, tak jak dwie cyfry nie znają numeru, który razem tworzą.
Autor:
Julio Cortazar
0
Codzienne zmiękczanie cegły, codzienne torowanie sobie drogi w kleistej masie, która siebie nazywa światem, codzienne zderzanie się z sześcianem o ohydnej nazwie, w psim zadowoleniu, że wszystko jest na swoim miejscu, obok ta sama kobieta, te same buty, ten sam zapach tej samej pasty do zębów, ten sam smutek domów naprzeciwko, brudnej tablicy okien czasu z szyldem HOTEL DE BELGIQUE.
Autor:
Julio Cortazar
0
Oszalał dla tej kobiety i mówi jej to dziesięcioma palcami.
Autor:
Julio Cortazar
0
Nie ucz się tych idiotycznych teorii - radził jej - Po co będziesz kładła okulary, skoro masz dobry wzrok...
Autor:
Julio Cortazar
0
I to co nazywaliśmy kochaniem się , znaczyło może, że stałem przed Tobą z żółtym kwiatem w ręce, Ty zaś przytrzymywałaś dwie zielone świece, a wiatr wiał nam w twarze deszcz wyrzeczeń, pożegnań i biletów metra(...)".
Autor:
Julio Cortazar
0
Złudzenie, bracie, lusterko do wabienia skowronków.
Autor:
Julio Cortazar
0
Bo właściwie świat staje się obojętny Rocamadour, jeżeli człowiek nie ma dość siły, aby wybrać sobie coś prawdziwego i iść za tym, a tylko wszystko w sobie układa niby w szafie komody.
Autor:
Julio Cortazar
0
Kiedyś wierzył w miłość jako we wzbogacenie(...)Pewnego dnia zrozumiał, że miłości jego były nieczyste dlatego właśnie, że zakładały tę nadzieję, podczas gdy prawdziwy kochanek kocha dla samej miłości, ślepo wierząc, ze przez to dzień stanie się bardziej niebieski, noc słodsza, tramwaj wygodniejszy.
Autor:
Julio Cortazar
0
Come sleep with me: We won't make Love, Love will make us.
Autor:
Julio Cortazar
0
Człowiek może patrzeć w gwiazdy, a równocześnie widzieć koniec swoich rzęs.
Autor:
Julio Cortazar
0
Czy ktoś zna stan ducha zwany Tupac Amaru? Polega on na tym, że duszę i ciało ogarniają w jednej chwili dwa rozbieżne pragnienia: chęć aby zrobić jedną rzecz, a zarazem inną całkiem przeciwną, na przykład żeby pójść w prawo i jednocześnie w lewo.
Autor:
Julio Cortazar
0
Nie wierzył już, aby zdarzyło się to, czego pragnął, a wiedział, że bez wiary to się nie zdarzy. Wiedział, że bez wiary nie zdarza się nic z tego, co powinno nastąpić, z wiarą też zresztą prawie nigdy.
Autor:
Julio Cortazar
0
Tkwi w niej jakieś cierpienie; zawsze tkwiło. Jest bardzo wesoła. Jej kolorem jest żółty, jej ptakiem kos, jej porą noc, jej mostem Ponts des Arts.
Autor:
Julio Cortazar
0
←
pierwsza
poprzednia
2
3
4
5
następna
ostatnia
→
Dodaj nowy cytat
Najpopularniejsze tagi
życie(190)
ludzie(140)
miłość(132)
smierc(126)
bóg(112)
praca(102)
kobieta(74)
dzieci(69)
kobiety(66)
prawda(61)
Reklamy