Dlaczego warto? REJESTRACJA

Leonard Cohen - cytaty

To co najbardziej naturalne w naturze człowieka, jakże często bywa podyktowane rozpaczą. Zatem ci ludzie, którzy po prostu nie mogą znieść udręki życia z tym, co jest, narzucają światy nowe systemy. Twórców interesuje tylko jedno: aby ich systemy były wyjątkowe. Gdyby Hitler urodził się w faszystowskich Niemczech, nie zadowoliłaby go panująca tam atmosfera. Kiedy nie publikowany poeta odkrywa jeden ze swoich obrazów w utworze innego artysty, wcale go to nie cieszy, bo nie kieruje się wiernością obrazowi ani chęcią jego przekazani
Autor: Leonard Cohen
0
- Możesz chodzić?
Autor: Leonard Cohen
0
Druga szansa to w swej istocie zbrodniczy pomysł; to coś co podważa heroizm, a zarazem stanowi jedyne sanktuarium straceńców. Jeżeli jednak nie wymusza jej się od losu, traci swą wagę i nie rodzi zbrodniarzy, lecz zbytników, drobnych złodziejaszków, a nie Prometeuszy.
Autor: Leonard Cohen
0
Odkryłem, że piękno Twoich oczu i ciała to tylko codzienny ubiór duszy.
Autor: Leonard Cohen
0
Szafa grająca zawodziła. Breavmen wierzył, że lepiej niż ktokolwiek w restauracji rozumiał tęsknotę tanich melodii. Szafa grająca Wurlitzera była wielkim stworem, który mrugał z bólu. Była neonową raną wszystkich ludzi, cierpiącym brzuchomówcą. Była dokładnie takim zwierzęciem domowym, jakiego chcieli ludzie: wiecznym niedźwiedziem do dręczenia, w którego żyłach płynęła elektryczna krew.
Autor: Leonard Cohen
0
Sposób, w jaki cokolwiek się wydarza, nie ma najmniejszego znaczenia.
Autor: Leonard Cohen
0
Katarzyno Tekakwitha, kim jesteś? Czy jesteś (1656 - 1680 )? Czy to wystarczy? Czy jesteś Irokeską Dziewicą? Czy jesteś Lilią Nadbrzeżną rzeki Mohawk? Czy mogę cię kochać po swojemu? Jestem starym naukowcem, dzisiaj znacznie przystojniejszym niż za młodu. Twarz tylko zyskuje, gdy człowiek dużo siedzi na tyłku. Katarzyno Tekakwitha, wszcząłem za tobą poszukiwania ...
Autor: Leonard Cohen
0
Osoba święta to ktoś, kto dotarł do krańców ludzkich możliwości. Nie sposób powiedzieć, o jakie tu możliwości chodzi. Chyba mają one coś wspólnego z energią miłości. Kontakt z tą energią owocuje umiejętnością odnalezienia pewnej równowagi w chaosie istnienia. Święci wcale nie likwidują chaosu; gdyby posiedli tę umiejętność, świat już dawno by się zmienił. Nie sądzę, żeby święci umieli likwidować chaos nawet dla siebie, bo samo pojęcie narzucania przez człowieka ładu całemu światu trąci arogancją i wojowniczością. Ich chwała poleg
Autor: Leonard Cohen
0
Nie znali się jeszcze na tyle dobrze, by cieszyć się brzydotą.
Autor: Leonard Cohen
0
Pili cierpliwie, czekając na zmącenie zmysłów.
Autor: Leonard Cohen
0
Czy nie mieli być świętym narodem wybranym do czystości, służby, duchowej prawości? Czy nie byli narodem odrębnym?
Autor: Leonard Cohen
0
Oskarżam Kościół rzymskokatolicki Quebecu o zniszczenie mojego życia seksualnego i wtłoczenie mojego członka do relikwiarza przeznaczonego na palec, oskarżam tenże Kościół o to, że z jego przyczyny dopuściłem się straszliwych wynaturzeń z F., kolejną ofiarą systemu, oskarżam Kościół o mordowanie Indian, oskarżam Kościół o to, że nie pozwolił Edith zrobić mi porządnie loda, oskarżam Kościół o wysmarowanie Edith czerwonym mazidłem i o pozbawienie Katarzyny Tekakwitha takiego mazidła, oskarżam Kościół o nagonkę na samochody i doprow
Autor: Leonard Cohen
0
Kiedy z radia płynął rock and roll, rozumieli zawartą w nim tęsknotę; kiedy grano Haendla, rozumieli majestat.
Autor: Leonard Cohen
0
Niektóre kobiety posiadają swą urodę jak samochód sportowy robiony na zamówienie albo konia czystej krwi. Ostro jadą urodą na każde spotkanie i udzielają wywiadów z siodła. Te, którym dopisze szczęście, miewają drobne wypadki i uczą się chodzić po ulicach, ponieważ nikt nie chce słuchać aroganckiej staruszki. Niektóre noszą na swojej urodzie mech, który czasami coś zdziera - kochanek, ciąża, może śmierć. Wtedy prześwituje niewiarygodny uśmiech, głębokie, szczęśliwe oczy, skóra bez skazy, ale to jest tylko przelotne i wkrótce mech
Autor: Leonard Cohen
0
Okres od siódmego do jedenastego roku to spory kawał życia, wypełniony tępieniem i zapomnieniem. Podobno powoli tracimy dar mowy zwierząt, a ptaki przestają przylatywać na nasze parapety., by porozmawiać. W miarę, jak nasze oczy przywykają do widoków, uzbrajają się przeciwko cudowności. Kwiaty, dawniej wysokości sosen, powracają do glinianych doniczek. Nawet przerażenie słabnie. Olbrzymy i olbrzymki z dziecinnego pokoju kurczą się do zrzędliwych nauczycieli i ojców. Breavman zapomniał wszystko, czego nauczył się od drobnego ciała
Autor: Leonard Cohen
0
←pierwsza poprzednia 2 3 następna ostatnia→
Dodaj nowy cytat
Najpopularniejsze tagi
Reklamy